Çevrimdışı

Yavuz Sultan Selim Han’ın huzuruna girip çıkan Venedik elçisi Antonio Giustiniani ülkesine döndüğünde, cihan padişahının nasıl birisi olduğunu sorarlar. O ise herkesi şaşkına çeviren şu cevabı verir: Kılıcı öyle parlıyordu ki, yüzüne bakamadım...


Venedik elçisi Antonio Giustiniani, Yavuz Sultan Selim’in huzuruna girer. Yeri öpüp itimatnamesini sunar, görüşmesini tamamlar. Ülkesine döndüğünde herkes, adeta bir ütopya medeniyetinin sultanı gibi gördüğü, hayalinde canlandırmaya çalıştığı Cihan Padişahı Sultan Selim Han’ın nasıl birisi olduğunu sorar:

“Yüzüne bakamadım”
-Göremedim, der Giustiniani...
Merak ederler:
-Odasına girdiğin, yanına kadar gittiğin halde nasıl göremedin?
Giustiniani şu müthiş itirafta bulunmak zorunda kalır:
-Kılıcı öyle parlıyordu ki, yüzüne bakamadım.

“Bu kılıç kınına girmemeli”
Venedik elçisinin bu sözlerini daha sonra Yavuz Sultan Selim Han’a anlatırlar. Haşmetli hünkar yanındakilere şöyle der:
-Paşalarım! Osmanlı’nın kılıcı parladığı sürece düşmanların başı daima öne eğik kalır. Amma Allah korusun, bu kılıç bir kınına girer de paslanmaya başlarsa, o zaman işte bu kafalar yavaş yavaş dikilir ve bize bir gün yukarıdan bakar...