Çevrimdışı

Ne gitmeler tüketebilir sensizliği,*
Ne bekleyişler getirir seni bana…*
Bir hüzün türküsüdür durmadan çalan,*
Bir ayrılıktır durmadan kanayan…*
Kalem ağlar,*
Yürek ağlar,*
Göz ağlar..*
Ağlayışlara tercümandır parmaklar…*
Yazar…*
Yazar…*
Yazar…*
Hiç durmadan, bıkmadan,*
Seni yazar kalemim…

__________________
Yürürken başımın yerde olması sizi rahatsız etmesin.Benim tek derdim; yere düşen edebinize takılmamak..

 

Çevrimdışı

Bu Hoş Muş.

 

Çevrimdışı

Bir yerden sonra o sensizlik duygusu, sessizliğe sirayet eder.. Olduğunuz yerde sadece kendi duygularınızı hırpalarsınız.. Hele -ki o insan hayallerinizi daha doğrusu herşeyinizi kaplıyorsa sizin dünyanızda bu çok kötü bir duygu olsa gerek, onun olmayışıyla yaşamış olduğunuz kimsesizlik doldurulmaz bir boşluk olmuştur, ya da olmaya başlamıştır...

Eğer -ki o sendeki onsuzluk sensizliğe dönüşmüş ise, ruhunda onsuzluğu; sensizlik olarak hissetmişsen, hâlinden, çektiğin acılara cevaben sessiz bir duruş görüyorsan oracıkta, bitireceksin,bitirmelisin.. Değer mi sen seviyorum, yanıyorum, bitiyorum derken birilerinin olduğu gibi kalması? Ya da senin naif duygularına karşı yapmaması gereken davranışları ve/veya sen fark etmeden başka birileriyle ihanet edebilmesi, sen o safyürek halinle hâlen onsuzluğun hasretiyle bile onu seviyorken?

Onsuzluk okyanusun ortasında bir gemi olarak kalmak ise, bilinir -ki kaptanlardır en son terk eden gemiyi. İnsanın hayallerini, bazen gözünün hayalhanesinde gerçekleştirip düşünmesi gerekir.. Bak şimdi aklıma; duygu yüklü bir Candan Erçetin - Sensizlik şarkısı aklıma geldi.

Ben ilişkinin kısa süreli ya da biraz daha fazla süreliğini düşünerekten yazdım.. Bir de 5-6 yıl çıktıktan sonra ayrılma durumuna gelen hatta çevremde nişanlanıp beni akıl tutulmasına uğratan bir durum vadır işte o insanlardaki sensizlik duygusunu şu hani derler ya; "Kolay değildir; uğruna herşeyinizi verdiğiniz insana yabancı gibi bakmak" bu laf tamamen o insanların duygusunu tamamlıyor zaten, fazla bir şey yazmama gerek bırakmıyor..