Bazen gitmek gerekir ve bu son'u yazarken kendimi anlatabildiğim tek kişiye yazmalıyım..

Merhaba Jared.
Nasılsın, ben kötüyüm yine
çok yara aldım
yaralarımın üstüne yaralar ekledim yokluğunda
dayanıyorum sandığım her an biraz daha yıkılmışım
biliyorsun Jared
salaktım, hep güvendim
güvenilmemesi gereken kim varsa güvendim ben Jared
herkese güvendim de bir kendime güvenemedim
belki de o yüzden pes ediyorum.
Evet Jared, bittim.
Yenildim, kabulleniyorum bu defa,
sen benden nasıl gidemediysen, nasıl ki izin vermediysem gidişine öyle direndim kalmak için
umut ederek
gücümün son zerresine kadar direndim bu lanet yerde
bitti Jared, gücüm de
ben de
her şey..
Başlamadan biten onca şeyden sonra ben de bittim.

Kelimeleri bir araya o kadar getiremiyorum ki
hiçbir cümle anlam kazanmıyor şuan içimde
İçim Jared, sesim susuyor artık
sen olmayacaksın bundan sonra
kalem yok,
kağıt yok,
zaman yok,
ben hiç olmadım!

Geç kalınmış bir vedanın yükü var omzumda,
ki ayakta da duramıyorum Jared
lime lime kestiler.


Bekledim,
geçecek dedim,
bu defa her şey güzel olacak
birisi gelecek gidenlerin yerine ve onaracak tüm hasarını darmadağınlaşmış ruhumun
ve bekledikçe biraz daha öldüm.

İnsanlar aç gözlü Jared,
mutluluk yiyici insanlar,
nefret dolu,
yalancı,
mutlu olmak için mutsuz ediyorlar,
Jared insanlar artık insan olmamak için çabalıyor.

Direndim, kırmamak için
üzmemek için
sonra yine başa döndü işte Jared.

Uzatmak istemiyorum uzattıkça gidemeyecekmişim gibi geliyor Jared,
ama gitmeliyim,
artık kendimi kaybettiğim yerde aramaktan sıkıldım
içime dönmeliyim
onun da sesini kesmeliyim ve kimse duymamalı
sadece kendime konuşmalıyım..

Gidiyorum Jared,
bana iyi bak.
Nasıl pes edilir öğrenmiş olursun.
Herkese nasıl yenilir insan, nasıl vazgeçer her şeyden görmüş olursun Jared.

Son, ellerimin ellerimi kestiği o yerde can verdi.

Gamze Gedik