Yazı yok ederdim
Yarı tebessüm ve yarı inkarla,
Uçardım ev kadınları gibi.
Eğer seni bir sene sonra görebilseydim,

Ayları yumak gibi sarar,
Değişik çekmecelere koyardım,
Birbirlerine karışmasınlar diye.
Eğer asırlar ertelenseydi,

Onları parmaklarımla sayıp,
Hesaplardım, Van Dieman’ın ülkesine
Parmaklarım düşene kadar.
Eğer bu hayatın onunda
Her şey kesin ve gerektiği gibi bizim olsaydı,
Yaşamı bir kabuk gibi öteye atar
Ölümsüzlüğü seçerdim.
Ama şimdi ne zaman biteceği belirsiz
Bu hatıralar
Beni öldürdüğünü sezdirmeden
Bal arısı gibi dürtüyor.

Tuhaf bir yaratıktır geçmiş,
Yüzleşmek onunla
Bir esrimeyle ödüllendirilir,
Ya da bir utançla

Silahsız çıkan varsa karşısına
Emrederim ona, kaç!
Küflü cephanesi hala
Karşılık verebilir!

ben duramadığımdan çünkü-ölüm için-
o-benim için durdu-kibarca-
bir bizi aldı araba-
ve bir de ölümsüzlüğü

yavaşça sürdük-hiç acelesi yoktu
ve ben de bir yana koydum
hem emeğimi hem de boş zamanımı
onun kibarlığı karşısında

okulu geçtik-çocukların itişip kakıştığı
teneffüs vakti-halka olmuş-
geçtik-gözü dalan ekin tarlalarını
batan güneşi geçtik-

ya da- o bizi geçti-
çiğ damlaları düştü keskin ve ürpertici
ağdan yapılmıştı çünkü giysim
ve atkım-yalnızca tüldü-

bir evin önünde durduk
bir toprak yığınına benzeyen
çatı görünmüyordu neredeyse
-kornişler-yerin altındaydı

ondan sonra-yüzyıllar oldu-ama
bir günden kısa sanki
-sanmıştım ki-önceleri
atların başları
sonsuzluğa çevriliydi.

“bir kitabı okuduğumda bütün bedenim hiçbir ateşin ısıtamayacağı kadar üşürse bilirim ki o, şiirdir.”

“yaşlılık, sanıldığı gibi yavaş yavaş değil birdenbire gelir.”

“ruhunuzun kapısını aralıklı bırakın ki, coşkulu deneyimleri karşılamaya her zaman hazır olsun.”

“yaralı bir geyik en yükseğe sıçrar.”

“tanrının her yerde olduğu söylenir; ama bizler onu her zaman biraz münzevi olarak düşünürüz.”

“yaşananların bir daha asla geri gelmeyecek olması hayatı tatlı kılar.”

“hiçbir şey söylememek bazen çok şey söylemektir.”

“güzellik yaratılmaz. o öylece vardır.”

“bir sözcük, söylendiğinde ölür der bazıları. bense tam da o an yaşamaya başladığını söylüyorum.”

“beyin gökyüzünden daha geniştir.”

daha yalnız olunabilirdi, yalnızlık olmasaydı”

“umutsuz bir aşkın şairi” diyor anıl meriçelli

”tanrı’nın konutu benimkiyle yanyana eşyası aşktan” (sevdiği adama)

“bir kuş, yere indi gezinti için- onu gördüğümü hiç farketmedi-”

Kalbim, unutacağız onu,
Bu gece, sen ve ben.
Ben ışığı unutayım,
Onun sıcaklığını sen.

Unuttuğun vakit, söyle bana,
Ola ki düşüncem donar.
Acele et, oyalanırken sen,
Hatırlayabilirim tekrar.

Bir kitap kadar elverişli değildir hiçbir gemi
Uzak ülkelere götürmek için bizi.
Ve hiçbir atın şaha kalkmış
Bir sayfa şiire ulaşamaz hızı.
En yoksullar bile katılabilir bu tura
Kaçak yolculuk etmelere son,
Ne kadar hesaplı şu
İnsan ruhunu taşıyan fayton..


Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.