20 Temmuz 2006, 17:31 | #1 | |
Guest
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Behçet Necatigil Şiirleri GİZLİ SEVDA Hani bir sevgilin vardı Yedi sekiz sene önce, Dün yolda rastladım Sevindi beni görünce. Sokakta ayaküstü Konuştuk ordan burdan, Evlenmiş, çocukları olmuş Bir kız, bir oğlan. Seni sordu Hiç değişmedi, dedim, Bildiğin gibi... Anlıyordu. Mesutmuş, kocasını seviyormuş, Kendilerininmiş evleri.. Bir suçlu gibi ezik, Sana selâm söyledi. -------------------------------------------------- KİRLİ SORU Benim oralarda hiçbir işim yoktu Şeytana uydum, Aç ahtapotlar kaynaşırken dipte Kaypak kalabalıkta sürükleniyordum. İnce yüzünüzde üzgünce bir bakış Birden sizi gördüm, Açtı arı doruklarda bir safran Durdum. İlk sevgili güldü yitik anılardan Mutsuz, yalnız Sessiz kınamanızı, utançlarda küçülmüş Aldım, geri döndüm. Gelsem, Siz yine orada mısınız? -------------------------------------------------- NİLÜFER Ben oraya koymuştum, almışlar, Arasına sıkışık saatlerin. Çıkarır bakardım kimseler yokken; Beni bana gösterecek aynamdı, almışlar. Kışken ilkyaz, sularımda açardı; Buzlu dağlar gerisine kaçıracak ne vardı? Eski defterlerde sararırmış yaprak. Beni bana gösterecek anlamdı, almışlar. Bir ışıktı yanardı gecelerde; Akşam, çiçekler uykuya yattı, Sardı karşı kıyıları karanlık- Beni bana gösterecek lambamdı, almışlar. ---------------------------------------------------- SEVGİLERDE Sevgileri yarınlara bıraktınız Çekingen, tutuk, saygılı. Bütün yakınlarınız Sizi yanlış tanıdı. Bitmeyen işler yüzünden (Siz böyle olsun istemezdiniz) Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi Kalbinizi dolduran duygular Kalbinizde kaldı. Siz geniş zamanlar umuyordunuz Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek. Yılların telâşlarda bu kadar çabuk Geçeceği aklınıza gelmezdi. Gizli bahçenizde Açan çiçekler vardı, Gecelerde ve yalnız. Vermeye az buldunuz Yahut vaktiniz olmadı. -------------------------------------------------- SOLGUN BİR GÜL DOKUNUNCA Çoklarından düşüyor da bunca Görmüyor gelip geçenler Eğilip alıyorum Solgun bir gül oluyor dokununca. Ya büyük şehirlerin birinde Geziniyor kalabalık duraklarda Ya yurdun uzak bir yerinde Kahve, otel köşesinde Nereye gitse bu akşam vakti Ellerini ceplerine sokuyor Sigaralar, kâğıtlar Arasından kayıyor usulca Eğilip alıyorum, kimse olmuyor Solgun bir gül oluyor dokununca. Ya da yalnız bir kızın Sildiği dudak boyasında Eşiğinde yine yorgun gecenin Başını yastıklara koyunca. Kimi de gün ortası yanıma sokuluyor En çok güz ayları ve yağmur yağınca Alçalır ya bir bulut, o hüzün bulutunda. Uzanıp alıyorum kimse olmuyor Solgun bir gül oluyor dokununca. Ellerde, dudaklarda, ıssız yazılarda Akşamlara gerili ağlara takılıyor Yaralı hayvanlar gibi soluyor Bunalıyor, kaçıp gitmek istiyor Yollar, ya da anılar boyunca. Alıp alıp geliyorum, uyumuyor bütün gece Kımıldıyor karanlıkta ne zaman dokunsam Solgun bir gül oluyor dokununca. ---------------------------------------------------- TAHTA, KÜRSÜ, ÇOCUKLAR Tahta sınıfa karşı Kürsü tahtanın yanında Sınıfta otuz çocuk vardı. Tahtanın önünde silgi Üç dört tebeşir Öğretmen içeri girdi İlk ders cebir. Tahta tahtadır ama İnsanlardan anlayışlı Hiç sevmediği halde Tahta cebiri kavradı. İkinci dersin öğretmeni Geçti kürsüye oturdu Tahta yan gözle ilgili Öğrendi Auguste Comte'u. Üçüncü derste tahtaya Bir öğrenci kalktı fakir Yaz dedi öğretmen yazdı: "Hayata neş'e güneştir Melal içinde beşer Çürür bizim gibi..." Tahta şairin halini Çocuğunkine benzetti Üzüntüler, yoksulluklar elinde Çocuk da çürüyüp gitmişti. Dördüncü ders boş geçti Zil çalsın bekle çalmaz Tebeşiri kaptığı gibi Bir çocuk geldi haylaz O canım mısralara İki çizgi çizdi çapraz Yazdı iri iri:"Yuha!" Kayboldu tahtanın nuru Kayboldu tahta Sonraki çizgiler altında. | |
|
20 Temmuz 2006, 17:33 | #2 |
Guest
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Yanıt: Behçet Necatigil Şiirleri YILDIZLARDA UYKU Şehre çöken karanlık Sokakta bir adam gördü. Kattı adamı önüne Evine götürdü. Adam dinlendi biraz, Sofraya oturdu. Yemeklerini yediler, Annesi çocuğu yatırdı. Şehre çöken karanlık Her gece başucunda Yalnız korkan çocuğa Masallar anlatırdı. O gece garip bir şey oldu: Karanlık uzandı göğe, Gökten bir yıldız aldı, Odaya getirdi. Boşlukta dönen yıldız Işık ışık bölündü. Renkli maytaplar gibi Çocuğun üstüne döküldü. Çocuk hemen uyudu Uykusunda güldü. --------------------------------------------------- DÜŞLERDE FENER OLMAK Ben ölünce hiç değilse Bir fener olsam, kapında dursam, soluk donuk geceyi aydınlığa boğsam. Ya da limanda gemilerin uyuduğu zamanda gülüşürken kızlar uyumasam, dar kirli bir kanalda bir yalnıza göz kırpsam. Daracık bir sokağa assalar beni teneke, kırmızı bir fener bir meyhane önünde dalgın düşüncelerle tempo tutup şarkılara sallansam. Ya da şöyle bir fener gözleri büyümüş bir çocuğun yaktığı duyulup da korkunca çevresinde yalnızlığı dışarda camlarda fırtınanın ıslığı kâbuslar, görüntüler, cinler. Evet, hiç değilse. ben ölünce bir fener olsam, tek başına geceleri uykulardayken dünya gökte ayla senli benli sohbete dalsam. ------------------------------------------------------- YİNE Çoktan bitmiş konuşacaklarımız, Tekrar tekrar konuşalım. Akşamdır alkol, aslında kanıksamışız Gel yine sevişelim. Boş Ver bir dolu Düşlerde derviş. Kırmızı beyaz güller Mezarda bitermiş. Düşündüler çok mu az, Gel biz de düşünelim. Her geceye giden parfüm sevişmek, Gel yine sürünelim... ----------------------------------------- ÇAĞIN TANIĞI OLMAK Fırlat at uzağa Döner gelir bumerang. Yukardan aşağı, boş küpler, Soldan sağa Hangi harfleri koymalı Ki çözülsün bilmece? Diş diş Kalıntı çağ mazgalları Sonra yeni katmanlar Bir intihar gibi içerde. Aldatışı yakınların Bilinseydi Kime inanacaksın Ki hangi yolları yürümeli? Çocukluk, gene ancak çocukluk Gerçi o da acı Ama iyi ki var Yerine hangi mutlu yaşantı? O nineler, o kızlar, o evler De yoksa Kimin bu toprak Çok düşünmüşümdür. Onu benden, beni ondan ayıran Düzenler Bırakmaz bizi bize, bölücü Olmuş nice değerler, ben de ölmüşümdür. İçindeyim, diretiyorum çağa Size ne miyim ben, siz bana nesiniz? Bir hayal, bir masal mı eski Ama ben görmüşümdür. Fırlat at uzağa Döner gelir bumerang. --------------------------------------------------------- ÖLÜ ÇİZGİ Bir zehir Birikir odalarda, Almaz ki veresin rüzgâra Rüzgâr deli değil. Birden yayılır kanda Kararır dört yan. Bir çöküntü başlar yaşamanda Her şeyin değersizleştiği an. Deniz mi bu, geçilmez Aşılmaz dağ mı? Tam bana göre, uyuşuk Miskinlik gibi var mı? Nedir seni saran bu sis Yok dünyalarda tat. Kuvvetsiz Böyle daha rahat. Yaşamışım kaç para Mezar taşları neci? Deli gibi sarılsam da hayata Kalacak nesi var ki? Kitaplar seslenir, yüksekten, mağrur: - Gel bize, kurtul, gel! Almanızla bırakmanız bir olur, Böyle daha güzel. Sokaklar seslenir, akpak, temiz: - Hadi gel, avunursun! Bütün sokaklardan iğrenirsiniz, Avunmak şöyle dursun. ---------------------------------------------------------- ŞAYET AŞK Ebemkuşakları altında Bilmem dikkat ettn mi Uzakların güzelliği Yaz yağmurundan sonra Şayet aşkın rahmeti Gün olur kesilirse Altın kemerler gibi Hatıralar önümüzde Hadi ver ellerini Ufkumdan esen samyellerine Sabahın serini Karışşın ellerine ----------------------------------------------------------- KÜSKÜN YOLCUNUN TÜRKÜSÜ Uzun yürümelerden Sonra bitkin düşerek Bu bir çocuk oyunu: Ben seni çektim çekerek. Şimdi hangi kitaplardan Öğreneceksiniz onu, Gelmiyorsa bazı şeyler Çocukluktan geçerek. Kasırgayı, doluyu Yemiş de düşmüş gibi Issız kaldırımlarda Garip gece kelebeği Düşe kalka sekerek. Şimdi hangi yollardan Siliniyor izleri Çağ dışı bir çağrıyı Sigara içer gibi İçine çekerek. Dünya böyle gidiyorsa Elbet bir nedeni var Ben sana küstüm küserek. ----------------------------------------------------------- AŞK GELMİŞ CİHANA Kız kaptırdı gönlünü Sevdiği oğlan kalpsizin biri Alay etti güldü... Hiç aşka gülünür mü? Ne çare, cahil aklı Kız hastalandı, yattı Mumda yandı pervane... öldü. Oğlan sormakta haklı Hiç aşktan ölünür mü? Tamamı Alıntıdır |
|
20 Temmuz 2006, 23:35 | #3 |
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
IF Ticaret Sayısı: (0) | Yanıt: Behçet Necatigil Şiirleri Severim şiirleri Behçet necatigil şiirleri de ne güzeldir.En çok bu şiirini seviyorum SEVGİLERDE Sevgileri yarınlara bıraktınız Çekingen, tutuk, saygılı. Bütün yakınlarınız Sizi yanlış tanıdı. Bitmeyen işler yüzünden (Siz böyle olsun istemezdiniz) Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi Kalbinizi dolduran duygular Kalbinizde kaldı. Siz geniş zamanlar umuyordunuz Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek. Yılların telâşlarda bu kadar çabuk Geçeceği aklınıza gelmezdi. Gizli bahçenizde Açan çiçekler vardı, Gecelerde ve yalnız. Vermeye az buldunuz Yahut vaktiniz olmadı. Bu şiiri de çok güzel; NERDE NEDEN Nerde neden kırılırBir üçüncü varsa önemsiz bir sözdeBirden kırılırNeyi neden saklarArkasından konuşurlar bilir deKendinden saklarNerde neden ölürUzak mezarlarKendinde gömülüdür
__________________ Kullanıcı imzalarındaki bağlantı ve resimleri görebilmek için en az 20 mesaja sahip olmanız gerekir ya da üye girişi yapmanız gerekir. |
|
20 Temmuz 2006, 23:37 | #4 |
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
IF Ticaret Sayısı: (0) | Yanıt: Behçet Necatigil Şiirleri Sen, Ben, O!.. Her ben , dolaylı bir şekilde bir seni anlatış, bir senden yakınıştır. Çünkü benim yerim seninle onun arasındadır. Ve o değildir bana yakın olan, sensin. Ben ben olsam dilbilgisi kitaplarındaki tekil şahıs zamirlerini şu sıraya göre düzenlerdim. Sen, ben, o! Başta sen gelir, çünkü ben diye bir şey yok sen olmadıkça. Her ben, ben'liğini sen'le anlar Behçet Necatigil Mavi Işık Sen bir çiçeksin, Annen saksı. Azıcık hastalansan Odalar yaslı Sevincimiz, üzüntümüz Hep sana bağlı, Senden gelir gücümüz Doğan güne karşı Bizim çocukluğumuz Karanlık paslı, Sen güneşlerde yaşa Altın saçlı! Gökten düşen mavi ışık, Mavi ışıklarda dünya. Evlerin yaşaması Sen olunca. |
|
20 Temmuz 2006, 23:39 | #5 |
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
IF Ticaret Sayısı: (0) | Yanıt: Behçet Necatigil Şiirleri Süper ya bayıldım bu şiire de ;oki Sen, Ben, O!..
__________________ Kullanıcı imzalarındaki bağlantı ve resimleri görebilmek için en az 20 mesaja sahip olmanız gerekir ya da üye girişi yapmanız gerekir. |
|
17 Eylül 2008, 20:54 | #6 |
Guest
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Cevap: Behçet Necatigil Şiirleri Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Behçet Necatigil Behçet Necatigil Cumhuriyet devri şairlerinden, 16 Nisan 1916-13 Aralık 1979, doğ. ve ölm. İstanbul. İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu'nu bitirdi (1940), Kars Lisesi'nde başladığı edebiyat öğretmenliğini İstanbul Eğitim Enstitüsü'nde (1960-Ekim 1972) sona erdirdi. Zincirlikuyu mezarlığında gömülü. İlk şiiri lisede öğrenciyken, Varlık dergisinde çıkmıştı (Ekim 1935). Şiirde kırk yılını, doğumundan ölümüne, orta halli bir vatandaşın; birey olarak başından geçecek durumları hatırlatmaya; ev-aile-yakın çevre üçgeninde, gerçek ve hayal yaşantılarını iletmeye, duyurmaya harcadı. Arada biçim yenileştirmelerinden ötürü yadırgandığı da oldu, ama genellikle, eleştirmenler onun için, tutarlı ve özel bir dünyası olan bir şair dediler. Şiir Kitapları: Kapalı Çarşı (1945), Çevre (1951), Evler (1953), Eski Toprak (1956), Arada (1958), Dar Çağ (1960), Yaz Dönemi (1963), Divançe (1965), İki Başına Yürümek (1968), En/Cam (1970), Zebra (1973), Kareler Aklar (1975), Beyler (1978), Söyleriz (1980) Sevgilerde (1976) son üç kitabı dışında, önceki kitaplarından seçmedir. Bazı düzyazılarını Bile/Yazdı (1979) kitabında topladı. Almancadan çevirileri de olan Necatigil radyo oyunları da yazdı, bu alandaki çabalarını Yıldızlara Bakmak (1965), Gece Aşevi (1967), Üç Turunçlar (1970), Pencere (1975), kitaplarında topladı. Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (1960) ile Edebiyatımızda Eserler Sözlüğü (1979) onun, öğretmenlik mesleğine ilişkin, ek çalışmalarıdır. Eski Toprak ile 1957 Yeditepe Şiir Armağanı'nı, Yaz Dönemi kitabıyla da Türk Dil Kurumu 1964 Şiir Ödülü'nü kazandı. Hilmi Yavuz ve Ali Tanyeri'nin hazırladığı Bütün Eserleri yedi cilt halinde basıldı (Cem Yayınevi, 1981-1985). Mektuplar'ı (1989) yayımlandı. Çeviri şiirleri Yalnızlık Bir Yağmura Benzer adlı kitapta toplandı (1984). Ölümünden sonra ailesi tarafından konulan Necatigil Şiir Ödülü 1980 yılından beri verilmektedir. 1994'te Yapı Kredi Yayınları Necatigil'in bütün eserlerini yeniden yayımlamaya başladı. Dar Çağ, Yaz Dönemi, Divançe, İki Başına Yürümek, En/Cam ve Zebra adlı şiir kitaplarını kapsayan ilk cilt (Şiirler 1948-1972) 1994'te; Kapalı Çarşı, Çevre, Evler, Eski Toprak ve Arada kitaplarını kapsayan ikinci cilt (Şiirler 1938-1958) ile ilk kez yayımlanan radyo oyunu Ertuğrul Faciası 1995'te; son şiir kitapları Kareler Aklar, Beyler ve Söyleriz ile kitaplarına girmemiş şiirlerini içeren son cilt (Şiirler 1972-1979) ise 1996'da çıktı. Bile/Yazdı (poetika, 1997); Radyo Oyunları (1997); Serin Mavi (Behçet Necatigil'den Eşine Mektuplar, 1999) ve Düzyazılar 1 ve 2 ile devam eden dizi, Mektuplar (2001) ile sürüyor. Behçet Necatigil'in YKY'deki kitapları Şiirler 1948-1972 (1994) Şiirler 1938-1958 (1995) (1995) Şiirler 1972-1979 (1996) Bile/Yazdı (poetika, 1997) (1997) (Behçet Necatigil'den Eşine Mektuplar, 1999) (2000) (2001) |
|
19 Eylül 2008, 11:52 | #7 |
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Behçet Necatigil Şiirleri Çk Süperler. ):
__________________ [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] |
|
10 Şubat 2012, 17:27 | #8 |
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Behçet Necatigil Şiirleri - Kitaplarda ölmek - Behçet Necatigil Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Kitaplarda ölmek Adı, soyadı Açılır parantez Doğduğu yıl, çizgi, öldüğü yıl, bitti Kapanır, parantez. O şimdi kitaplarda bir isim, bir soyadı Bir parantez içinde doğum, ölüm yılları. Ya sayfa altında, ya da az ilerde Eserleri, ne zaman basıldıkları Kısa, uzun bir liste. Kitap adları Can çekişen kuşlar gibi elinizde. Parantezin içindeki çizgi Ne varsa orda Ümidi, korkusu, gözyaşı, sevinci Ne varsa orda. O şimdi kitaplarda Bir çizgilik yerde hapis, Hâlâ mı yaşıyor, korunamaz ki, Öldürebilirsiniz. Behçet Necatigil |
|
Etiketler |
behcet, necatigil, siirleri, Şiirleri |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
Behçet Necatigil – Sevgilerde | Puding | Şairler ve Şiirleri | 0 | 08 Eylül 2022 08:59 |
Behçet Necatigil Açık | Sarya | Şairler ve Şiirleri | 1 | 03 Mart 2022 17:31 |
Aşk Duyarlığı Behçet Necatigil | Sarya | Şairler ve Şiirleri | 1 | 03 Mart 2022 17:31 |
Behçet Necatigil Beyler | CyBeR | Şairler ve Şiirleri | 1 | 22 Şubat 2022 23:59 |
Aşk Duyarlığı - Behçet Necatigil | Sevda | Şairler ve Şiirleri | 0 | 22 Eylül 2012 03:36 |