Çevrimdışı

Ey acıdan mutluluklar doğuran kadın.*
Biliyorum sen bu saatlerde yorgunluğunu yormaktasın.*
Bu kaçıncı rüya kendini hüznün dar ağacında sallandırdığın ?*
Bu kaçıncı tabut omuzlarında çocukluğunu yıkadığın ?*
Kanamalı bir gecenin içinden koşuyorum sana*
Karanlığın içinden ayıkladığım binlerce yıldız,*
Satırların içinden arakladığım binlerce şiir ile..*
Başım otobüs camlarında uykusuzluğa râm olsa da*
Sana vardım, sana yar’alandım.*
Sana hayatlandım.*
Sana gelirken Susamıştı karasallığım,*
Kurumuştu şiirlerim,*
Çatlamıştı satır aralarım.*
Bir meltem gibi yüreğine masal anlatmayalı*
Depreşmişti sırt ağrılarım Kısırlığım ayyuka çıkmıştı.*
Sonra suskunluklarımı yüklenip*
Özlemine susadı üşengeç yaralarım.*
Ceplerime sığacak kadar mavi bilyeleri doldurup*
Koştum kır düğünü düşlerimize*
O kadar dalmışım ki, Yalın ayak kalmış çocukluğum.*
Beni sevdana giydir sevgili.*
Kokunla ört düşlerimi..*
Gözlerinin hayat deryasına yatır harflerimi*
Ve sakın beni nefesinde uyutma…*
Beni, Beni nefesinde yaşat.*
Ve dudaklarının nihavent sesinde öldür.*
Eski bir lunaparkın Atlı karıncaların olduğu bölümde buluştuk sonra.*
Üzerlerimizde çocukluğumuz,*
Ellerimizde tertemiz düşlerimiz,*
Ve de sonu gelmeyen sırt ağrılı umutlarımız,*
Gülümsüyoruz rastgele..*
Sanki mavi bir denizin ortasında Yalın ayak yürüyoruz.*
Gözlerimiz aşk’a kapanmış*
Yüreğimiz bir sevdaya adanmış.. Yürüyoruz elele..*
Sonra ben bir şiir oluyorum gözleri kapalı.*
Bilyelerini unutmuş bir çocuğun sırtında sona eriyor ağrıların.*
Ve sana ithaf edilmiş satırların arasında*
Soluğum, nefesim çağlayan bir nehir gibi.*
Sana cümle cümle koşarken Taştı içimdeki çocuk,*
Sonra yalın ayak koştuk mutluluklara…*
Gül sağnağında kavuştuk kahve rengi umutlara*
Biraz da sustuk sevda dilin. Sustuk derken dil sustu,*
Yürek, aşkı binlerce dile tercüme ediyordu.*
Ve sana yazılmış bir şiirin en hayat damarında, Acıyı payladık.*
Ve yüzüm yüzünde, Saçların nefesimde..*
Ve yıldızlar şahitliğinde*
Bir fincan umudu mutluluğun utangaç yüzüne çaldık.*
Biliyorum saat geç oldu.*
Sen yorgunluğunu yorarken bu saatlerde*
Ben sana vardım.*
Saçlarının baş ucuna mavi bilyelerimi bıraktım usulca..*
Yüreğine eğilip İçinde hayalleri gerçek olan bir sevdanın geçtiği*
Masalı anlattım.*
Sana söz sevgili.*
Acılardan mutluluklar doğuracağız bir gün.*
Evet, bir gün; Gözlerinin tenhalığına değen tüm uykuları uyandırıp*
Yüreğinin bereketli topraklarında Gülümseteceğim umutlarını.*
Ve dudaklarına yaslanıp tüm alfabemi*
İçimdeki çocuğun tüm şarkılarını fısıldayacağım*
Ve sonsuza dek adını haykıracağım satırlara..*
Sana söz sevgili..

Mavi Bilyeli Adam / İsmail SARIGENE

__________________
Yürürken başımın yerde olması sizi rahatsız etmesin.Benim tek derdim; yere düşen edebinize takılmamak..