BİNLERCE yıl önce, ilk defa Çinliler’in çeşitli tedavide kullandıkları altın, plâtin, gümüş iğnelerin vücuda batırılması usulü bugün pek ciddiye alınmamaktadır. Bununla beraber bu tarz tedaviyi yapan hekimler hâlâ vardır. Tedavi bazı vakalarda faydalı olur.

İnsan vücudunu örten deri üzerinde bazı bölgeler iç organlara ait his ve ağrıları duyururlar. Bunlara o organların dermatomları denir. Yalnız organların değil kasların, oynakların da dermatomları vardır. Bu deri bölgeleri, binlerce yıllık tecrübeyle bulunmuştur. Meselâ safra kesesi ağrıları sol kürek kemiği altına, mide ağrıları göbek üstüne ve sırta, kalbe ait ağrılar sol kola vurur. Oynak ağrıları da daha ziyade oynak etrafında duyulur.

Bu bölgerere batırılan plâtin ve altın iğneler ait oldukları organlarda tepke yolu ile damarları genişletir, ağrı hissini giderirler. Genişliyen damarlardan gelen bol miktarda kan organın çabuk iyi olmasını sağlar, ağrı hissinin giderilmesi de hastada rahatlık yaratır ve iyilik hissi verir.

Safra kesesi hastalıkları, mide ülserleri, kas romatizmaları ve sinir iltihaplarında, en çok siyatiklerde kullanılan bu tedavi tarzı ihtiyarlık romatizmalarında, mafsal kireçlenmelerinde de faydalı olmaktadır. Ağrı hissi giderilen hasta, oynaklarını kolayca hareket ettirebildiği, bunun sonucu olarak, oynaklar bol kan ile beslendiği için iyilik elde edilmektedir.

Sinir iltihaplarında siyataljilerde iğnelerin sinir boyunca ağrılı noktalara batırılması lâzımdır. Büyük bir ihtimalle farklı yapıdaki ve aralı olarak batırılan iğneler arasında meydana gelen bir elektrik iyonlaşması sinirdeki ağrı hissini kaldırmaktadır.

İğne tedavisi bugünkü tedavi metotları yanında oldukça ilkel sayılır. Ancak, birçok tedavi yollarının ilkel metotlardan alındığını da unutmamak uygun olur.