Yokluğunu Hissettiğim Aşkım'a ..

Artık yapayalnızmbi sevgilim var ama ben yalnızım. Bunu söylemek ve ebediyen susmsk istiyorum. Konuştukça susmak istedikçesevdikçe özledikçe ve ne kötü ki YAŞADIKÇA içim acıyor!!! Öyle bir duygu ki... Bedenimle ruhum arasında beni kahreden çelişkiler içerisindeyim. Düşünmekle düşünmemek susmakla susmamakbakmakla bakmamak sevmekle sevmemek ağlamakla aglamamak ve YAŞAMAKLA YAŞAMAMAK...... Kimsenin beni sevmesini ve bana gerektiği için SENİ SEVİYORUM demesini istemiyorum. Çünkü ben öğrendim bi kere sevmenin verdiği o dayanılmaz acıyı... sevmemeye ve bir daha asla böyle kırılmamaya yemin ettim! Ben insanları sevsemde belli etmicem artık. Çünkü; maskelerini sırlarınıkendilerine oynadıkları budala oyunlarını hırslarını yalanlarını hiç birini istemiyorum. Bir kez sevdim ben hemde çok sevdim. o aralar karamsar ve içime kapanıktım. Ama çok sevdim o YALANCIYI... Sadece onu severdim yalancı olmasına rağmen beni üzmesine rağmen... Ellerimden tutardı o üşürken içimi ısıtırdı gülüşü. Beni öperdi koklardı severdi. Ama sonra sevmemeye başladı. Nasıl oldugunu bilmiyorum ama hissediyordum. Hiç davranmadığı gibi davrandı hiç bakmadığı gibi baktı. belliki istemiyordu artık beni. Sonra....... Sonra gitti sessizce... Birdaha hiç dönmedi. Giderken ağladım..! Elimi tuttu gülümsedi son kez ve ağladı oda. O gündür kimse tutmadı ellerimi giderken ellerimide götürmüştü çünkü. Birdaha hiç geri alamadım ellerimi de kalbimi de göz yaşlarımı da... Gittiğinden beri hiç durmadı gözlerimden akan yaşlar giderken içimde açtığı yara hiiiiç geçmedi....

NORMALDE YANIMDA OLUPTA; YOKLUĞUNU HİSSETTİĞİM AŞKIMA...
ELLERİMİ ve KALBİMİ geri istiyorum AĞLAMAKTAN YORULDUM ÇÜNKÜ