Çevrimdışı

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


"Beyaz gövdeli zenci köpeklerimiz var. Adları da var. Ama onlar birer heykel. Çağırınca gelmiyorlar artık. Cennetin kapısını bekliyorlar. Karla karışık toprağa gömülebilmek için kulakları dik donuyorlar! Öyle bir cennet ki, paslı demirin bile ak sakalı var. Bizi saran tel örgüler beyaz angoradan örülmüş. Havası havlamayı bırakmış, ısırıyor. Beyaz ağzı etimizle dolu. Bu yüzden sessiz bir ayaz var. Saçaklarından sarkan mızrak dişleri ensemize saplanmış. Gazete kağıdı gibi buruşmuş derimizde mor diş izleri, bekliyoruz. Cennetten kovulmayı. Bembeyazız. Soğuk. Donmak. Çözülmek. Tekrar donmak. Daha fazla hiçbir şeye gerek yok. Fiilleri çekmeye bile. Herkes kalsın yerinde. Bıraksınlar yaslansın göğsüm sırtlarına, ılıklaşsın enseleri nefesimle. Yavaş yavaş sokayım dilimi derilerine. Aksın içlerine hayatımın zehri. Yirmi adet mermi. Muhteşem! Hepinizi geberteceğim! Ama hepinizi!"

-kitap okunmakta, bitince yorumlanacaktır.-

 

Çevrimdışı

Kitabı bir kaç dakika önce bitirdim.

Kitabın başlarındaki tekrarlamalar ne kadar Hakan Günday tarzının dışında gözükse de, lazım gelmiş diye düşünüyorum. O anın hissini verebilmek için bir duyguyu sayfalara dökebilmek zor, Günday bunu başarabilmiş. Askere gidip sıfıra kadar şınav çektiğinizi ve o soğukta donmayı beklediğinizi hissedebiliyorsunuz. Bu iki kelimeyle de anlatılabilecek bir anı, ancak bu şekilde olsaydı anlatılmış olunurdu sadece, anlaşılmış olunur muydu bilmiyorum.

Toplamda 33 bölümden oluşuyor. 10'dan başlayıp geriye kadar yani 0'a geliyor.

-1. bölümün girişi ise şu şekildeydi;

Alıntı:

Her şey sıfırın altında başlar. Kar maskeleri geçirildikçe başların etrafına, gerçek yüzler ortaya çıkar. İnsan, saklanınca kendisi olur. Kalın kumaşlara gömüldükçe çıplak kalır. Her şey sıfırın altında biter. Hayaller de, gerçekler kadar buz tozuna dönüşünce.

-16 da bana çok sevdiğim bir şarkıyı armağan etmiş. -Muse- Blackout-

-23 de ise beni balkona çıkartıp sigara içip düşünmemi sağlamıştır.
Ne vardı ki o -23. bölümde?

Şu an donarak ölmekte olan Mehmetçiklerimize buradan kucak dolusu sevgiler...


Hakan Günday'ı okuduğumu en çok hissettiğim yer ise;

Hepinizin a*ına koyayım!
Zorunuza mı gitti?

Bölümü oldu.


*Azil okunmadan, Ziyan'a geçilmemelidir.

__________________
Ayrıcalığa alıştıysanız eşitlik zulüm gelir.

 

Çevrimdışı

Bu kitap Kinyas ve Kayra'dan sonra beni benden alan Hakan Günday kitabı olmuştur. Kitabın bazı bölümlerinde beynimin uyuştuğunu hissediyor ve o soğuğu iliklerime kadar hissediyordum. Kitabın son sayfalarını anlatmaya bile lüzum yok. Kitabı bitirdiğimde bırakamamıştım elimden, birkaç dakika da olsa durmuştu zaman ve kalmıştım öylece.