Çevrimdışı

Şöyle nazar edeler,
N’oldu cihan içinde?
Toprak oldu niceler,
Bu az zaman içinde.

O taze güller soldu,
Bülbüller ötmez oldu,
Ana ata zâr oldu,
Kaldı zindan içinde.

Canlar ateşte yandı,
Koyunları kurt aldı,
Ardınca baka kaldı,
Zâr-ü figan içinde.

Ne oluyor insanlar?
Hasret kalıyor canlar,
Olacak buluşanlar,
Yarın cinân içinde.

İpek kumaş giyenler,
Var mı böyle diyenler,
Çürümüş nice tenler,
Yatar kefen içinde.

O gözler karakaşlar,
İnciye benzer dişler,
Gül tenler sırma saçlar,
Yılan, çıyan içinde.

Çürümüş tutan eller,
Susmuş konuşan diller,
Ciğerpare oğullar,
Kalmış al kan içinde.

Bu dünyaya aldanan,
Vefa bulurum sanan,
Ömrü boşa harcayan,
Kaldı pişman içinde.

Yunus gizle sözünü!
Haramdan çek gözünü!
Hakka çevir yüzünü!
Kalma aman içinde.