Çevrimdışı

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi, bir boşanma davasında, evlilik sırasında takılan ziynet eşyalarının kadına bağışlanmış sayıldığına, ancak bozdurulup ev ihtiyaçları için harcandığını kanıtlayan kocanın boşanmada eşyaların iadesinden kurtulacağına karar verdi
Sivas'ta eşinden boşanan bir kadın, çeyiz ve ziynet eşyalarının aynen iadesi, olmadığı takdirde 17 bin liralık bedelin eşinden tahsil edilmesi istemiyle alacak davası açtı.
Davalı koca savunmasında, eski eşinin eşyalardan bir kısmını götürdüğünü, kalan eşyaların bir kısmının depoda bulunduğunu ve teslim etmeye hazır olduğunu bildirerek, davanın reddine karar verilmesini istedi.
Sivas Aile Mahkemesi, çeyiz senedindeki eşyaların taraflara ortak olarak bağışlandığını, bu nedenle eşyaların tarafların müşterek mülkiyetinde olduğunu tespit ederek, davacı kadının fazlaya ilişkin istemini reddetti.
Kararın temyiz edilmesi üzerine dosya Yargıtay 6. Hukuk Dairesi tarafından karara bağlandı.
Kural olarak evlilik sırasında kadına takılan ziynet eşyalarının, kim tarafından alınmış olursa olsun kadına bağışlanmış sayıldığını belirten daire, kadına ait altınların koca tarafından bozdurulup değişik amaçlarla kullanılmış olabileceğini kaydetti. Kararda, evin ihtiyaçları, düğün borçları, balayı gibi çeşitli sebeplerle koca tarafından bozdurulan bu altınların karşılığının hibe edilmediği müddetçe kadına iadesinin zorunlu olduğu vurgulanarak, ziynet eşyalarının iade edilmemek üzere kocaya verildiğinin, kadının isteği ve onayı ile ziynet eşyalarının bozdurulup ev ihtiyaçları için harcandığının davalı koca tarafından kanıtlanması halinde kocanın ziynet eşyalarını iadeden kurtulacağına işaret edildi.
Kararda, doktrinde ve Yargıtay içtihatlarında kabul edildiği üzere, ileri sürdüğü bir olaydan kendi yararına çıkar sağlamak isteyen kimsenin iddia ettiği olayı kanıtlaması gerektiği vurgulandı.
Dairenin kararında, “hayat deneylerine” göre, ziynet eşyalarının kadının üzerinde olması ya da evde saklanması gerektiği, ziynet eşyalarının davalı kocanın korumasına terk edilmesinin olağan durumla bağdaşmayacağı belirtilerek, “Ziynet eşyası rahatlıkla saklanabilen, taşınabilen, götürülebilen türden eşyalardandır. Bu nedenle, evden ayrılmayı tasarlayan kadının bunları önceden götürmesi, gizlemesi her zaman mümkün olduğu gibi, evden ayrılırken üzerinde götürmesi de mümkündür. Bunun sonucu olarak normal koşullarda ziynet eşyalarının kadının üzerinde olduğunun kabulü gerekir” denildi.
Davacı kadının, ziynet eşyalarının varlığını, evi terk ederken bunların zorla elinden alındığını ve götürülmesine engel olunduğunu iddia ettiği ancak ziynetlerin evde kaldığını ispatlamak zorunda olduğu ifade edilen kararda, davada, kadının bu durumları tanık beyanları ile ispat edemediği belirtildi.
Kocanın, bir kısım çeyiz eşyalarının kendisinde kaldığını, bunları iade etmeye hazır olduğunu bildirdiği anımsatılan kararda, bu durumda evde kaldığı kabul edilen eşyalar yönünden kadının talebi doğrultusunda, kadının diğer talepleriyle ilgili de kadına yemin teklif etme hakkı hatırlatılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği belirtildi. Daire, bu nedenlerle yerel mahkemenin, çeyiz senedinde belirtilen eşyaların tarafların mülkiyetinde olduğunun tespitine karar vermesinin doğru olmadığına hükmederek, kararı oy birliğiyle bozdu.

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]