Çevrimdışı

Ben ömrümce bir tek gün mutluluk bulabildim sadece bir tek gün
ne bir hafta.ne bir ay ve nede bir yıl
ben ömrümce tekbir gün mutluluk bulabildim sadece bir tek gün
.ne bir mevsim. ne bir zaman.ve nede bir tek an..

bir tek o gün güneş.güneş gibi doğdu karanlıklarımın üstüne
bir tek o gün ışık ışık gibi parladı ruhumun derinliklerine
bir tek o gün vakıf olabildim varlığımın nedenine
ben ömrümce bir tek gün mutluluk bulabildim.sadece o bir tek o gün

hanı ellerin ilk kez ellerime dokunup..yo yo.anlatılmaz…anlatmam.anlatmamalıyım
hanı kolların boynuma sarılıp..yo yo..bu gizli sır açıklanmaz.açıklamam.açıklamamalıyım
hanı sıcacık nefesin yüzümde…aman allahım..ben bu kadar mı küçüldüm
böyle zulmün zalimi olmam.olamam.olmamalıyım
ben işte ömrümce o bir tek gün mutluluk bulabildim..sadece o bir tek gün

ya şimdi..bir nefes kadar yakınımda.ama binlerce yıl uzaklarımdasın
ruhumun her zerresinde ama..ebedi yokluklarımdasın
unuttum desem yalan.unuturum desem imkansız.
gözlerim bir tek gün kapanmadı ki hasretsiz
canımda .kanımda.tüm benliğim ve ruhumun türbelerindesin

katlanılmıyor seni elde bilip.bilmemezlıkten gelmek
vede hakkım olmayanı hakkımmış gibi haksızca sahiplenmek
bu ne ağır yük.bu neamansız dert.bu nasıl çile..ALLAHlM..
umutsuz olduğunu bile bile seni sevmek.seni özlemek.ve sana gel.gel .gel diye haykırabilmek

ettiğimiz dualar mı tutmuyor.duymak mı istemiyor duyması gereken
yoksa günaha mı sayıldı sevgimiz.ayrılkıkla cezalandırıldık vuslat beklerken
hangi sabırla güç bulayım.hangi teselliyle avunayım ömrüm damla damla gözyaşı olup toprağa düşerken
ben ömrümce bir tek gün mutluluk bulabildim..sadece o” bir tek gün”

hasretin serilmiş sereserpe yollarımın üstüne
özlemlerin çadır açmış ruhumu derinliklerine
bırak kulları..melekler bile dayanamazken hasretime
ya ben nasıl dayanayım yokluğuna..oy oy oyyyy

adım attığın her yeri hep aynı gün..aynı saatte dolaşıp duruyorum
elin değdiği her dalı..her taşı.tekrar tekrar koklayıp öpüyorum
biliyorum kavuşmak imkansız.bir çılgınlık yapıp bu dünyadan göçüp gitmekde var amma..
ya gidilen yerde seni görememek..seni duıyamamak.ve seni hissedememek korkusu yok mu…
yaşamak zulüm olsada katlanıyorum..azap olsa sabrediyorum.çnkü seni seviyorum

Sen yaşama gayem.var oluş nedenim
sen ezelimsin .sen ebedimsin.sen öfke duyamadığım .kin güdemediğim
ve yetti be.diyemediğim çaresizliğim.vazgeçilmezimsin..offf.of

__________________

 

Çevrimdışı