Çevrimdışı

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Yattım yattığım gibi de uyuyakaldım. Uyumamışım da sanki bayılmışım gibi. Yine her zamanki gibi kabus gördüm. Bebeğimi emziriyorum ama göğsümden süt değil kan akıyor. Eşim uyandırdı beni. Kabus gördüğümü fark etmiş hareketlerimden. Uyanıp yemek falan yedik. Sonra da eşim uyudu. Ben kızıma sıkı sıkı sarılmış korkarak bekliyordum. Artık psikolojim bozuluyordu. En ufak bir ses bir tıkırtı bana kalp krizi geçirtebilirdi. Eşim bir an önce uyansa keşke diyordum içimden. Bir süre sonra uyandı.

O sırada da ezan okunuyordu. Aklıma köyün hocasına gitmek geldi. Yani imama. Eşimle beraber hocanın yanına gittik. Durumu anlattık. Hoca da “Al karısı vicdansızdır ama bir taraftan da korkaktır. Bebekleri kaçırır. Onların ciğerlerini de kendisi ve çocukları yer.” dedi. O yüzden bebeğin kırkı çıkana kadar çok dikkat edilmesi gerektiğini söyledi. “Al karısını görürseniz onu korkutun korkarsa bir daha gelmez.” dedi.

Bebeği de asla yalnız bırakmamamız gerektiğini söyledi.

Bizde hocanın yanından ayrılıp evimize geldik. O gün gece olduğunda ikimize de bir ağırlık çöktü. Aslında birimiz uyusak diğeri bekliyordu ama o gün sanki uyku ilacı içmişiz gibi kendimizi kontrol edemedik. Maalesef uyuyakaldık. Bir süre sonra da büyük bir gürültü ve bağırma sesleriyle uyandım. Hemen fırladım yatağımdan eşim de bebek de yoktu ortada. Eşimin sesi dışarıdan geliyordu. Bahçeye indiğimde o korkunç manzara ile karşılaştım. Bebeğim al karısının elindeydi ve eşim onu almaya çalışıyordu. Al karısı yine aynı görüntüsündeydi. Darmadağınık saçları, yeşil gözleri ve dizlerine kadar uzanan göğüsleri. Çığlıklar atmaya başladım. Eşim al karısına doğru koşuyordu bebeği almak için.

Sonra onu yakaladı ve vurmaya başladı. Koşup bebeğimi aldım. Eşim öldürürcesine vurdu ona. Al karısı artık yalvarmaya ve beni bırakın bir daha çocuğunuzu dokunmam demeye başladı. Ancak eşim öfkesinden durmuyordu. Bana “Sen git, hocayı çağır.” dedi. Bebek kucağımda koşarak hocanın evine gittim. Durumu anlatıp hocayı da alıp geldim. Hoca al karısını görünce “Sana bir daha bu köye gelmeyeceksin demedim mi?” dedi. Al karısı hala yeminler edip beni bırakın gelmeyeceğim diyordu.
Hoca inanmadı bu sefer.

Al karısını sürükleye sürükleye götürdü.
Bize de “Evinize girin. Artık size bir şey yapamaz.” dedi. Eve girdik. Bebeğime sarılmış vaziyette titriyordum. Titrememe engel olamıyordum. Eşimde bir aşağı bir yukarı geziniyordu. Bebeğime baktım, kolları çizilmişti. Al karısının tırnakları upuzun olduğu için çizmişti. Evde duramıyorduk. O şeyin görüntüsü ve tüm yaşadıklarımız aklımızdan çıkmıyordu. Eşime “Ne olur hocanın yanına gidelim tekrar. Benim içim hiç rahat değil.” dedim. Eşimde “Biraz bekleyelim, öyle gideriz.” dedi. 2 – 3 saat sonra gittik.

Hoca alkarısını ahıra bağladığını söyledi. Ben ağlıyordum. Hoca bana “Sakın korkma. O senden benden daha korkaktır. Gücü savunmasız bebeğe yeter ancak.” dedi. “Elimde değil hocam. Ya kızıma bir şey olsaydı?” dedim. “Onu bağladım merak etme. Senin çocuğun kırk günü doldurana kadar bırakmam, merak etme.” dedi. Hocanın konuşmaları biraz içimi rahatlatmıştı. Zaten köyden de gidecektik. Toparlandık ve hemen yola çıktık. Ailemize de her şeyi anlattık. Annem yatılı olarak kalmak için bir süreliğine bize yerleşti. Kabuslarım sürdü ama. Rüyamda hep bebeğimin kaçırıldığını, kesildiğini görmeye devam ettim. Ta ki bebeğim 3. Ayını doldurana kadar.
Ondan sonra Allah’ıma çok şükür hiçbir sıkıntım kalmadı.

Şimdi etrafta bir hamile ya da yeni doğum yapan birini görsem “Bebeğini asla yalnız bırakma.” diyorum. Verebileceğim en iyi öğüt bu. Ben çok duydum al karısı hikayesini. Ancak yaşamak gerçekten çok korkunçmuş. Bir de duyduğum kişiler bana al karısını bu kadar detaylı tarif etmemişti. Ben anlattım size her şeyi. Herkese başka mı görünüyor bilmiyorum ama bana bu şekilde gözüktü.

Bu arada bebeğim 3. Ayını doldurduğunda sırtındaki kına lekesi de geçti.
Onu da hocaya sorduğumuzda şu şekilde açıklamıştı. Al karısı kaçırmak için sahiplendiği bebeklere bir işaret koyarmış. Bu da genelde kına olurmuş. Bilirsiniz diğer cinlerde de var bu. Bir insanı sahiplendiğinde o insanın eline uykusunda kına yakıyorlar. Al karısı da böyle yaparmış. O yüzden bu yaşadığım kötü tecrübelerden dolayı sizlere haddim olmayarak bazı tavsiyeler vermek istiyorum. Yeni doğmuş bir bebeği asla yalnız bırakmayın.

Bu al karısı neden bilmiyorum erkeklerden çok korkuyor. Mutlaka eşiniz mümkün olduğunca yanınızda olsun. Siz de tek kalmayın. Odanızdan Kuran’ı ağzınızdan duayı eksik etmeyin. Eğer onu görürseniz korktuğunuzu belli etmeyin. Çünkü ne kadar korkarsanız o kadar musallat oluyor. Belki ilk baştan bunları bilseydim bende korkumu belli etmez kovabilirdim onu. Ben ne kadar korktuysam o da o derece uğraştı bizimle. Sizlerle paylaşmak istedim.

__________________

 

Çevrimiçi

Korlmamak lâzım ama gene enteresan bir olaydı eline sağlık..

__________________
Yahudi mi dediniz? onlar yumurtalarini pisirmek icin dunyayi atese vermekten cekinmeyen LANETLILERDIR!!!
Kullanıcı imzalarındaki bağlantı ve resimleri görebilmek için en az 20 mesaja sahip olmanız gerekir ya da üye girişi yapmanız gerekir.