Borç

Borç verip geri alamamakla ilgili vakti zamanında zengin çocuğu diye bir yazı yazmış, burdaki arkadaşlarda katılmış annem ve babamla kallavi bi şekilde dalga geçip eğlenmiştik. aradan 2 sene geçmeden babamın oğlu olduğumu kanıtladım ve borç vererek borç batağına düştüm. çok sinirleniyorum.

beraber takıldığımız bir şube müdür. adamla bizim evde pes falan oynuyoruz, benden 6-7 yaş büyük bişey. tam bizdeki görevi bitecekken benden borç para istedi. daha öncede 200-300 tl isteyip geri ödemişti. zaten en tehlikelisi bu tipler. ufak meblağlarla seni geri ödediğine alıştırıyor, ödüyor nasılsa diye parayıda veriyorsun, herif vurgunu yapıp ortadan kayboluyor. jet fadıl'ın istanbul şubesine denk geldik.

neyse 2500 tl istedi bu sefer benden. param yokda diyemiyorum çünkü herkes biliyor ki benim param var. çünkü aldığım maaş belli. beraber takıldığımız için para harcamadığımıda biliyor. üstüme başıma baksan beni amele sanırsın zaten. geçen bel fıtığımı var romatizma mı var diye kan verme sırasına girdim hastanede. 25 yaşlarında esmer, gavruk bi gardaşla tanıştım. bel fıtığı olabilirmiş bende dedim. adam direk amele misin dedi. o derece yani. bana bakınca akla gelen ilk ihtimal bu. giderlerim bi amelenin harcadığı kadar. geliriminde baya iyi olduğu bilinince baya param olmuş oluyor. şimdi burdan hareketle borç para istemeyin daha yeni çarpıldım. yılbaşına kırmızı don alacak kadar param var. fazlası yok. var da yok. var ile yok arası. işte öyle bir şey. ne demek istediğim anlaşılmıştır sanırım.

neyse bu adam bizden ayrılmadan önce geldi kenara çekti beni. ve tam 1 gün önce. HerakLes dedi ben şu an kartımı kullanamıyorum çok acil bi ödeme yapmam lazım 2500 tl verir misin bana dedi. yarın ödeyecem dedi. tamam dedim, yarım saat içinde cep bank'dan 2500 tl gönderdim adama. neden ? çünkü yarın ödeyecem dedi. yarın oldu. geldi kenara çekti beni. ya ben bunu şimdi ödeyemiyorum haftaya ödesem olur mu dedi.

şu an bu "ödesem olur mu" ların 5. aynı yaşıyoruz. benim arkadaşlar beni çok fena gaza getirdi, baya darladım bu laleyi. 1600 tl'sini aldım paranın. kaldı 900 tl. şu kalan paramı da bi alayım adama öyle böyle küfretmicem. şimdi beni bilerek sinirlendiriyor paramı istemeyeyim diye . öyle düşündüğümden baya sakinim. ama içim yanıyor içim. adam istiyor ki onla kavga edeyim, birbirimizin yüzüne bakmayalım, ve ben paradan vazgeçeyim. ulan senin evine gelirim evine. gece yatak odana girerim. ulan benim babam pazara pazar arabasıyla kaykay yapar gibi gidiyor masraf olmasın diye. adamdaki cesarete bak beni dolandırmaya çalışıyor.

"haftaya ödesem olur mu" ların 4. aynı yaşarken bi arkadaşımla marinada gezerken gördük bu şekilsizi. baktım starbucks'da kahve içiyor eşi ve bebesiyle. kan beynime sıçradı. ben adama 2500 tl vermişim adam benim paramla starbucksta kahve içiyor. vayt çaklıt moka söylemiş üzerine ek ücret isteyip karamel sosu attırmış. hiçbir masrafdanda kaçmıyor yani. ben bunu bir gördüm, bi dellendim, bizim paralar kahveye mi gidiyor lan it oğlu it diye. yürü dedim arkadaşa gidelim oturalım şunların masasına.

tam gittik, eşi kalktı ben bi alışveriş yapayım dedi. tamam dedi şekilsiz herif. öyle olmuyo kredi kartını alayım dedi kadın. gülerek eşine verdi kartı. kadın kartı alarak uzaklaştı. bi tarafdan kahve içiliyor benim parayla, bi tarafdan kadına alış veriş yapılıyor. ben o sırada kadına ne alacan diye soracakdım. çünkü benim hakkım. benim param bunlar çünkü. masaya çöktük resmen arkadaşla. adam beni görünce baya şaşırdı yalnız. saçma sapan konuşmaya başladı bu. bende arkadaşa vatsapdan yazdım. sen bi tuvalete git, bende paramı isteyeyim dedim. arkadaş masadan kalkar kalkmaz, adam bana bi edebiyat parçalamaya başladı. ağzımı açıpda tek kelime edemedim. yanında bebek arabasındaki bebek de bana bakıyor. ben hiçbişey diyemeden "sana ayıp oldu, ödiycem, ödemek üzereyim" falan dedi. tamam dedim kalktım.

bi daha ki ayın 15'inde arıyorum yine aynı şey. o ay da salladı beni. ayın 15'inde kapıya dayanan alacaklı gibi olduk. adam mahalle esnafından kaçan memurlar gibi resmen. daha sonraki ay çok sıkıştırdım 700 tl attı. 200 tl borcu var hala bana. adam istiyor ki bu muhabbet hep sürsün, hep onu arayayım. bu nasıl bişey lan. gönder 200 tl'mi bende sana rahat rahat söveyim kapansın bu konu. zannedersem 5 tl'ye kadar düşecek bu borç. en son banka 5 tl eft yapıyor çünkü. ben sana kalan 5 tl borcumu elden veriyim diyecek ve o 5 tl'min üzerine yatacak. büyük plan bu.

bundan sonra kimseye borç vermem. bağış sistemine geçtim. mesela biri benden 10,000 tl borç mu istiyor. al şu 300 tl'yi geri ödeme bana. artık rakı balığamı gidiyon, alışveriş mi yapıyon, kahvene karamel mi attırıyon ne yapıyorsan yap. şimdi borç para istemeye kalkmasın kimse. miktar arkadaşlığımızın derecesine göre değişir. daha da kimseye "benim paramı geri ver" diye arayacağım miktarda borç para vermem. verdiysem kafamdan silmem lazım onu. siz de vermeyin. hele bu devirde hiç vermeyin. 2500 tl ile dolar alsam aradaki kur farkından senin hanıma alışveriş yapar üzerine birde kahve içerdik. 2500 tl dururdu hemde. paramı isterken bendeki utanmayı onda ki utanmazlığı bi görseniz zaten zannedersiniz ki para onun. adam öyle sahiplenmiş. hayvan herif.

mutlu yıllar
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

__________________
Sırf başlayıp bitirebildiğim bir hikayem olsun diye, bıktım ardımda yarım kalmış hikayeler taşımaktan. Yazmanın eziyeti öğretecek bana; Hayat sahip olduklarımızın dışında kalanlarmış meğer.