Yazmak

Geçtiğimiz günlerin birinde benden yaşça büyük bir hanımefendiyle sohbet ediyoruz, onların gençlik zamanlarındaki kadın-erkek ilişkileri üzerine..

Resmen hayranlık uyandırıcı kısa hikayeler anlattı sağ olsun. Zamane aşkların başlayıp bittiği süre içerisinde onlar sadece birbirleriyle sohbet edebilmek için zaman/mekan organizasyonu yapabiliyorlarmış.

Ya birileri aracılığı ile haber gönderme ya uzaktan uzağa işaretleşmeler.. Aşkın aşk olduğu, sevmenin anlam taşıdığı zamanlarda yaşamışlar vesselam..

Nerede şimdiki gibi cep telefonları, sosyal ağlar, ışık hızında iletişimler. Dedim ki arkadaş hiç mi sıkılmadın haber beklemekten ? Hayır dedi kesin bi sesle gözleri parlayarak. Sevmek öyle bir şey işte. Sen " günaydın " mesajı atmadı diye trip atarken onlar günlerce bekliyorlar haber gelsin diye. Bi empati yapsana. Bugün neye-kime sabredebilirsin ki o kadar gün? Hemen açıverirsin yeni ufuklara yelkenleri, fora..

Az önce yine bir hanımefendiyle daha konuşurken konu buralara geldi ki oda benimle aynı dertten muzdarip, çok güzel zamanları kaçırdık azizim. Yaşayamadık bu şekil sevdaları. Şimdikileri başaramadık zaten belki oradan başarıyla çıkardık kim bilir..

Aşkın aşk olduğu zamanları kaçırdık biz, *"yazmak" diyince sadece kalem-kağıdın akla geldiği zamanları kaçırdık..