Çevrimiçi

Hayal Ürünü derken, bu yazmış oldukların arzu edilen bir düş mü yoksa sen tarafından yaşanılan bir duyguyu buraya aksettirmek mi? Çelişkide kaldım bak şimdi.. O zaman ihtimaller dahilinde yazalım.

İşin aslına bakarsan bir insanın diğer bir insandan hiçbir olağan üstü yanı yoktur aslında herkes aynıdır hemen hemen, iyisiyle, kötüsüyle. Bizim bakış açımızdan kaynaklanan bir değer yargısı vardır o karşımızdaki insanı farklı kılıyor..

Vazgeçmek? hayatımda kendi düş dünyamda görmüş olduğum en karanlık korkulu duygudur. Vazgeçemek öyle kolay olmasa gerek, gerçi; karşındaki insanı nasıl kazandıysan o şekilde de vazgeçersin tamamen bağlılıkla ilgili bir durum. Vazgeçmeden önce elinden geldiğince mücadele vermen gerekiyor, eğer ki o keskin anlaşılır değişmeyecek sonu görürsen ister, istemez vazgeçersin..

Hayatın merkezi denilen kısıma gelecek olursak bu aleni şekilde bir deliliktir. Hak etmeyen insanları hayatımızın merkezi yaparsak istediğimiz davranışları görmezsek (kısmen bencillik olabilir) işte orada hayal kırıklığı, hüzün alır başını gider. Sen de senden geçersin, duygularını hırpalarsın.. Erkenden hayatın merkezi yapmaya gerek yok, zamanla herkes, her şey rengini belli eder.. Demek istediğim tamamen senin kafanda çizmiş olduğun profil veya şekillendirmiş olduğun insan.. Senin düşündüğün gibi olmayabilir..

Bırak boş kalsın o merkez? Kurulmaya o insanlar kalkışsın. Kafanda sen bunu belirleme. Hak eden istemdışı zaten gelir oraya yerleşir.
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Oranın tadını hak ettiğinden dolayı kendisi çıkarsın. Ama sen hayatının merkezi yapma kardeşim.. Sonra kalkarsın o insanı düşlerinin en münasip bir taraflarına koyarsın sonucunu nefret ve kin tamamlar..

Kafanda deli sorular mı? Ah... Seninle müsait olduğum bir gün görüşelim kardeşim. Boğaza karşı en manzaralı kısmında senin de en ferah köşesine oturacağın bir masada oturup çaylarımızı yudumlarken konuşalım tamam mı.
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Dinlerim kardeşimi..

 

Çevrimdışı

Yine bizi bizden başkasının almadığı gerçeği ile yüzleştim sayende @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Reis. İyi ki varsın, sağolasın..

 

Çevrimdışı

Sanırım biz hatayı en başında yapıyoruz, aşık olmayı birini hayatımızın her alanına dahil etmek ve onun hayatının her alanına dahil olmak olarak görüyoruz. Aşk iki insan arasında yaşanabilecek en güzel duygulardan biri olsa da, hayat iki insanın birbirini hapsedebileceği bir yer değildir. Biz hapsolmayı tercih ediyoruz, tabii bunun farkına sonradan varıyoruz. Hepimiz hayatımızın merkezine birini koymuşuzdur kısmen, kimimiz de henüz birini bu merkeze yerleştirmese de muhtemelen bu hataya düşecektir; çünkü bu hataya düşmeden anlaşılmıyor bazı şeyler.
Birini sevmeyi, birine aşık olmayı çok ayrıntılı irdelediğimiz zaman, aslında hepten çıkmaza giriyoruz. Aşk hakkında ahkâm kesebilecek biri kesinlikle değilim; çünkü duygularımı hep mantığımla körelttim, birini hayatımın merkezine koymamdan sonra. Daha sonra da anladım ki, kimse kimsenin hayatının merkezi olamaz, hatta birinden bunu istemenin adı aşk bile olamaz. Önemli olan kişilerin hayatlarının merkezlerinin birbirinden bağımsız olması ama birbirleriyle yine bir bütün olabilmeleri. Yani her şey beraber hareket etmek, aynı müzik grubunu dinlemek, aynı rengi sevmek, aynı şaire hayran olmaktan geçmiyor. Bunlar basit şeyler, gelir geçer şeyler. Hayattaki her şeyi bir insan etrafında döndürmek, hem kendimize hem de o insana büyük haksızlıktır. İnsanların birbirini her şeyiyle kabul edeceği ve birbirine her şeyiyle uyum sağlayacağı bir dünya yoktur, iyi ki de yoktur.
Nihayetinde sevilen insanla kurulan hayaller ve gelecek planları da sevdaya dahildir, ayrılıklar da sevdaya dahildir ve bu ayrılıkların %90'lık kısmını da vazgeçmeler kapsar. Her şeyi olağan akışına bırakmak en iyisidir, ne zorlayarak sevebiliriz ne de zorlayarak vazgeçebiliriz. Hepsi bir an meselesi, sonrası çorap söküğü.
Daha insanlar kendi hayatlarının merkezine oturamamışken, bu hakkı kesinlikle yanıldığı birine tanımak ne acı aslında. Belki de abartıyorum ama bana öyle geliyor nedense, bir de sevmeyi birbirini üzmeye göz yummak zannetmelerimizi bir kenara bırakırsak, her şey daha da güzel olabilir. Başkalarına zarar verebilecek bencillik başkadır, kendini korumak için yapılan bencillik başkadır, biz ikincisini tercih ederek bu konuda bencil davranabiliriz.
Not'taki şarkının devamına da gelince
'' Ben seni kaç kere sevdiğimi unuttum. '' diyelim.
Bir kez daha hatırlayalım hatamızı.

__________________

If you can't measure it, it doesn't exist.

 

Çevrimdışı

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] duyguları mantıkla köreltmek bizim gibilerin geldiği son noktadır. Ya bi nevi sonun başlangıcı.. Hak etmeyenlere verilen değerlerin bizi getirdiği bu noktadan sonra hak edenlere bile sınırlı yaklaşım olur bunun sonucu. Olacakları bile olmaz eder bizdeki bu hal.

İnşallah şarkılar çare olur, ne diyelim.

Ayrıca teşekkür ederim düşüncelerini paylaştığın için.

 

Çevrimdışı

Yine bizi bizden başkasının almadığı gerçeği ile yüzleştim sayende @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]. İyi ki varsın, sağolasın..