Kar yağar belki, kapanır bütün yollar. Ben susarım, sen dönemezsin sanırım;
belki de gerçekten dönemezsin, kar bu, belli mi olur? En iyisi gitme!

Ne kadar yaşanmışlık varsa yüreğimde, hepsinin hesabını sana kesmeye teşneyim.
Bir acı çığlıkla yok edebilirim sabrımı, bir damla gözyaşı bitirebilir aşka olan inancımı.
Sırf ben aşkla arama kan davası sokmayayım diye, ne olur gitme!

Bütün terk edilmişliklerime bir sebep buldum. Hep onları haklı kıldım gözümde.
Ben hiç kimseyi terk etmeyi sevmedim, kimseye git demedim, sahip olduklarımı sevdim.

Elimdekine sığındım, tanıdık bir duygu aradım hep.
Gece yarılarında ucuz otellerde çılgın sevişmeleri de tercih edebilirken üstelik,
sıradan ama güvenli olan kıyılarda yüzdüm. Sen beni o yüzden seçmemiş miydin?
Şimdi düşün ilk anlarımızı ve gitme!

Gitme çünkü gidişinden daha fazla kalacaksın gönlümde.
Henüz yer etmemişken acılar kalbime, adın bir bıçakla kazınmış gibi
acıtmıyorken henüz bedenimi, sadece bir maceraya atılmaksa sebebin; gel sözümü dinle, gitme!

Senden sonrası yok olmayacak mutlak ve belki çok daha güzel sevdalara kanat açacağım.
Biliyorum başka yürekler var beni sımsıkı saracak ama bu çaba niye?

Bir şarkıya söz oluruz ayrılırsak, ağlayan bir kadının resminin altında bir not oluruz belki,
en fazla kimsenin okumayacağı bir şiirin iki satırı oluruz. Gitme!

Kalırsan belki efsane oluruz, aşkın yanında yazılır adımız.
Belki bir diziye konu oluruz; bir romana verilir adımız. Ne olur sen de gitme..
Alıntı..