Çevrimdışı

Bitmek bilmeyen günler var.
Bazen kayıtsız ve umursamaz bir kişiliğe bürünüp çıkmak istedim insanların arasına.
Başaramadım; içi taşlaşan yine ben oldum.
Gece evime döndüğümde o taşın inleyerek kanadığını gördüm.
Bedenimi, o ölü gibi kimsesiz bedenimi yanıma yatırıp acıyla okşarken,
ne yapacağız seninle ben söylesene, dedim ona;
sen orada öylesine savrulmuş, soluksuz, ben burada;
öylesine kimsesiz, umutsuz, yarın var, yarından sonra var, bitmek bilmeyen günler var daha önümüzde söylesene ne yapacağız biz..