Yorgunluk..

Yorulursun;
Öyle bir yorulursun ki, bir adıma daha takatin kalmaz.
Ne bir adım ileriye, ne bir adım geriye atamaz, bırak adım atmayı olduğun yere çökecek halin bile kalmaz.
Öyle anlarda nefes almak bile yorar insanı.
Kafanın içinde bir sürü nedenler, niçinler elele halay çeker. Sen ağlamaya bile yeltenmezsin.
Kimdim, neydim ve nasıldım aslında ilk yolun başında ?
Bu yıkık ve viran yürek, ruh senmisin ??
“Kaç hayat yaşayınca yorulur insan ?
Kaç seneden sonra yaşlı,
Kaç hezimetten sonra bezgin,
Kaç sevdadan sonra kalpsiz,
Kaç kelimeden sonra lal olur kişi?”
Elif Şafak; Ne güzel anlatmış.
En çok galiba hayallerinden vurulunca yorulur insan..
Sessiz ve duyarsız yüreklere maruz kalnca..
Kendi elinden başka tutabilecek el bulamayınca..
Kalabalık içinde yanlız, çarelerin önünde çaresiz, kalp taşıyan kalpsizlerin yanında sevgisiz ve zalimin dili karşısında lal kaldımı yıkılır.
Bazen öyle bir yüreğine çekilirki insan. Kimse onu, o da kimseyi anlamaz artık. Güçlü görünmekten, her gece unutmaya çalışıp, sabah hatırlamakta ve vazgeçememekten, bitirip, ulaşamamaktan yorulur.
Çare;
Çare önce Rab, sonra sensin !
Vurulan hayallerini, umutlarını topla yerden ve ayağa kal.
Nerde ve nasıl yıkıldıysan tam da oradan yeniden başla !
Sevgilerle...

__________________
🌹
Allah'ın bahşettiği en güzel aksesuardır vicdan.
Takın onu yüreğinize.