Çevrimdışı

Görüşelim dedi,
Olur!… iste yeter ki;
Nerede ne zaman dedim
Sustu… bekledim çok bekledim
Seneler geçti yine bekledim,
Gözlerimin içine baka baka sustu
Yediremedi galiba gururuna
Avunmuştum bi an bi kez daha görme umuduyla!
Kandırılmış gibi hissettirdi kanım dondu
O sıcacık kan! Damarımda buz kesti!
Sonra ne gördüm, ne de gördü
Böyleydi işte hayat basit yalanlardan ibaret!
Cennet derdim gözlerine!
Cennet demekle kalmayıp, Cennet gözlüm demiştim
Oysa cehennemmiydi ? o gözler bilemedim!
Nereden bilebilirdim ki, yanarken öğrendim.
Yaşarken vazgeçildiğini de gördüm şahidiyim,
Bir kibrit çöpüne bakıyor kalan anılar!
Ateşi görüp yanmayı, yanarken kaybolmayı
Unutmayı unutulmayı bekliyor bir kıvılcım.

11.11.2014 / 22:30

Ünal Ok (soğuk şehrin soğuk adamı)

 

Çevrimdışı

Emeğine sağlık. Cennet gibi bakan bir göz sonradan cehenneme çevirebiliyor. Keşke herşey ilk bakışlardaki gibi kalmaya devam etse.

 

Çevrimdışı

Ya nasip ya kısmet. Ötesi yok başlayan son bulabilir bu son bulması yeniden başlamayacağı anlamına gelmese de olmayınca olmuyor. Güzel bakan göz güzeli goren dir.