Çağın vebası

Ne kadar da sabırdan yoksun empati duymaktan aciz ve anlayıştan uzağız diye düşündüm.Artık çağımızın en Büyük hastalığı tahammülsüzlük. Her şeye karşı bir vazgeçiş ve yenilgiyi zafer sanan kendi kendimizi aldatmaktan öteye geçmeyen halüsinasyonlar içindeyiz. Kimsenin kimseyi tahammül edemediği bir çağda yaşıyoruz bugün bunun farkına vardım. İkili ilişkilerimiz zaten berbat durumda, en ufak bir şeyde yorgan yakmalar, küsmeler; anlamak ve anlaşılmak yerine, gurur ve ego kasan hareketleri marifet sanmalar büyük laflarla süslenmiş ayrılıklar..

Herkes mutlu olmak istiyor ama mutluluğu sürekli, her yapılan davranışı kabullendirmek , her dediği sözü kanun saydırmaktan ötede görmeyen bir anlayış içinde yaşamak, hayatıma ne kadar mutluluk getirebilir diye düşünen yok zaten.Fikirlerimin hep kabul gören bir ortamda kendimi nasıl geliştirebilir diye düşünen de yok .

Ben merkezci bir yaşamı hayat tarzı olarak benimsemiş ve benimseten bir narşist karakterler topluluğu olmaktan öteye geçemedik.Akıl mantık ve izan dan yoksun, bu tür yaşam biçimleri maalesef sürekli önümüze düşmekte ve şahit olmaktayız. Mantıklı düşünce süzgecinden geçirince bu tür davranış biçimlerine sahip insanlarında mutlu olması huzurlu olması ne mümkündür ki..Azımsanmayacak derecede bir çoğunluğa sahip bu tür karakter sahibi insanlarla da yol yürümek imkansıza yakın olunca bazen insan umutsuzluğa kapılıyor. Oysa dünyaya gelip; biraz hüzün, biraz mutluluk, biraz sevinç, birazda kahve içip gidecektik..

Arkadaşlık, sevgili ,eş,iş veren işçi ve daha çok ilişkilerde bu tür davranış sürekliliğine görmek mümkün.Ben bu kadar kibirli insanlar hayatımın geçmiş dönemlerinde şahit olmadım, sürekli bir büyüklenme ve karşısındakine aşağılama kompleksi içinde olmak herhalde özenli bir zaman gerektirir diye düşünüyorum, bu kadar efor sarf etmek kolay iş değil ama kolay olanlar ; sevmek paylaşmak anlamak anlayışlı olmak ve benzeri türevleridir. Unutmamak lazım ki, şeytanı şeytan yapan Allaha inanmamak değildir, Kibirdir büyüklenmektir ..

Herkes her fikirde anlaşamayabilir ve hiç bir engel aşılamayacak değildir. sevdiğim bir söz vardır hep söylerim ''önemli olan kilometrelerce mesafeler değildir yeter ki iki insanın gönülleri yakın olsun, çünkü gönüllerde ki mesafeler uzaksa o mesafe aşılmaz..

Yapıcı olmak anlayış çerçevesinde isteklerimizi net bir biçimde ifade etmek diyalog halini bırakmamak çok önemli bir esastır ama inanın çevrenizde bahsettiğim olumsuz özelliklere sahip kişiler var ise ben size söyleyeyim hiç uğraşmayın bir an önce uzaklaşmaya bakın, çünkü değişmezler değiştirilemezler belki sadece zaman anlatır onlara hatalarını siz hiç uğraşmayın derim.

Bu satırlarımı okuyan herkese selam gönderiyorum daha sonraki yazılarımda buluşmak üzere diyerek, son cümlemi tamamlıyor, Sizleri emanetlere en güzel şekilde sahip çıkana yani Rabbime emanet ediyorum..