galiptir bu yolda mağlup

Süslü kelimelerin hazinedarlığını yaptığı mum gibi yanmanın, erimenin idrakine varıldığı, bir insanın ulvi duygularının en inkişaf etmiş haline almış ''AŞIK'' denir. bugün sabah uyandım ne yesem diye düşünüp sonunda karar verilerek kahvaltısını yemek gibi bir şey değildir bu olay. elde olan istenerek varılan bir nokta değildir. Ben şahsen bu yola düşüp zafer kazanan hiç görmedim .. ondandır ki böyle bir başlık açtım . bu yolun galibi yok ama mağlubu da galiptir. Nasıl ki kainat ve mevcudatın tesadüf eseri olmadığını bir kuru odun gibi olan; incir, hurma, üzüm gibi meyvelerini o kuru dallardan biz insanlara sunan adeta güneş ay bitkileri ve hayvanları insanlık için memur eden Yüce Yaradanın varlığının delilleri ise . AŞK mevzusu da öyledir.

Aşk bir şeye bağlılık ve ait olmaktır.. sürekli düşünmek kalben ve fikren aidiyet kurbiyet kurmak bağlanmaktır.
dolasıyla özlem hasret içinde barındırır. bu yol güllük gülistanlık değildir ilk başlarda ayaklar yerden kesilir her şey iyidir tabi kast ettiğim insanın insana aşık olması hadisesidir.. sonra sınavlar başlar ne sınavı olacak aşık olduğunu idda edilen duyguların sınavı.. kişilerin sınavı başlar.. çünkü idda ispat ister , idda edilen şeylerin ispatı aşk husunda yapılacak fedakarlıkları kapsar. bu sınavlar tek tek yaşanır kim elmas kim kömür belli olmaya başlar. yandıkça her iki madde farklı şekiller alır kömür yandıkça yok olur elmas yandıkça parlar. tabi bu yolda gerçek aşkı yaşayan daha çok acı çekmeye başlar karşındaki söz de iddda edilen duyguları eylemlere dökemez. bu sefer diğer taraf ise yandıkça yanar.. şimdi bu halde olan insanlar gözü pek şey görmez olur dibe çekilir. çekildikçe ,yer gök bütün genişliğine rağmen dar gelmeye başlar yürek daralır nefesler kesilmeye başlar. işte tam burada iki ihtimal iki yol vardır.. birincisi; nasıl ki bu duyguları sana veren var yaratan var ki bu duyguları yaşıyoruz tıp ki dil denen organımıza bütün tatlı ekşi şeylerin tadını anlama kabiliyeti konmuş işte bu Aşk duygusunun da sahibi senin yüreğine bu hisleri vermiş.Başı boş değilsin.

Bu birinci yolu bilen aşkın asıl sahibine döner dermanını O'nda arar.. ikinci yol ise ; isyan yoluna girer
'' bunları ben hak ediyormuyum? sorusu ile başlayan neden ben? ile devam eden sarmalın içinde isyan bayrağını açar. kendisine madden ve manevi olarak zarar vermeye başlar.

bazen hayatta Yusuf peygamberin başına gelenlerle ben bu aşk mevzusu arasında bir bağlantı görürüm hep.
kuyuya kardeşleri tarafından atılıyor günlerce orda kalıyor . işte aşkın buda değişir bir versiyonu aslında . kuyunun sahibi ile kuyudan çıkartan aynı irade ve güç... konuyu fazla dağıtmamak adına tekrar bizim iki yol diye bahsettiğim yerden devam ediyorum. birinci yol yusufun yoludur kuyudadır amma ümitsizliğe kapılmayıp o kuyuya koyandan yardım dilemiştir nihayetinde bu onun imthanıdır ve geçmiştir.

ikinci yola mütakiben kendini isyan ve ümitsizlik diyarına atan kişi de imtihanını cezaya çevirmiştir. bu aşk denen olgu böyledir ya imtihanındır ya cezandır. Aşkın sahibine yaklaştığın kadar imtihan, uzaklaştığın kadar cezandır.

mukaddes kitapta yer alan bütün peygamberler hep çile çekmiş sonrasında feraha kavuşmuştur. bu yaşadıkları günümüze ve bize bir ders bir öğüt niteliğindedir.Onun için yaşamımız boyunca başımıza Bir AŞK gelirse bunları düşünmekte fayda vardır. eğer saraya talipsen kuyudan geçilecektir. asla unutmamak gerekir. her ne yaşarsak yaşayalım bunları hep akılda tutalım. şimdi gerçek aşk için neden ilahi derler bir biraz daha anladık diye düşünüyorum. aşık olduğunuzda eğer ki mutlu olamıyorsanız bilin ki bu Aşkın;'' galibi yoktur ama mağlubu da Galiptir'' saygılarımla..