Yaşı bana yakın (az küçük ve büyük) ve bekar olan arkadaşlar eminim anlayacaklardır beni...


Nedendir bilmem 2 sene öncesinden bugüne kadar büyüklerimden 'evlilik zamanı' ana fikirli cümlelere kimi zaman beceriksizlikle suçlamalara maruz kalıyorum...Nedenmiş evlenmiyor muşum?Yok efendim bu yaşa gelmişim hayır daha vakti varmışmış da hani şu sıralar en azından parmağımda bir yüzük olmalıymış...E kimi benim yaşımdayken nişanlıymış,kimi evliymiş,kimi 1. kimi 2. çocuğuna hamileymiş veya doğurmuşmuş...


Nedir bu 'EVLENMELİSİN' baskısı bilmem...Kim istemez sevdiği,sevildiği bir insanla bir ömür geçirmeyi? Ona sarılarak uyumayı,en zor ve en mutlu zamanlarında tutacak destek alacak sıcak bir el bulmayı?Onun için özel birşeyler yapmayı? Akşam olup eve gelince kapıyı açar açmaz o özel insanın kokusunu duyup içinden 'şükürler olsun Rabbim sana,onu yanımda var ettiğin için' demeyi? Düşecek gibi olduğunda kolundan tutup kaldıracak birinin olmasını?Dünyaya bir 'can' getirmeyi ve o cana canın kadar sevdiğin insanla bir hayat kurma gailesi içine girmeyi? Ve bunlar gibi aklıma gelmeyen nice hoşlukları onunla yaşamayı???


Ama gelin görün ki sadece istemekle bitmiyor bu mevzu...İstekse evet,bunları bende istiyorum belki ama yetmiyor ki işte! EVLİLİK dedikleri o en yüce kurum için (en başta kısmetinde varsa tabii) önce doğru insanı bulacaksın,onun doğru olup olmadığını anlamak için (ki hiç anlaşılmaz ya,sadece sanarız) belli bir emek vereceksin,tamamdır dediğinde onun da tamam demesi gerekecek...Yer,zaman,fırsatlar el veriyorsa şayet o zaman gelecek için plan yapmaya başlayacaksın vs. vs. vs....Büyüklerimize göre kolay bu,onlar bulmuşlar ya ŞIP diye,biz de bulmalıyız(mışız)...


İyi de o sizin zamanınızdaydı işte,şimdi öyle değil ki durum! Kimse kimsenin 'EN ÖZEL'i olmak istemiyor şimdi...Ya o özellikleri taşımıyor ya da ÖZEL olmak ona ağır geliyor...Sakın yanlış anlamayın cinsiyet ayırımı yapmıyorum!!!Özel olmak,sorumlu olma demek...Sorumlu olmak şimdikilere göre SORUNLU OLMAK demek çünkü...Bir bakıyorsunuz herkes herkesi seviyor,bir bakıyorsunuz herkesin kafası karışık,bir bakıyorsunuz sonucunda herkes yalnız...Peki yalnız olmak onlar için dert mi?Hayır!Çünkü yalnızlık anlayışı değişti...Eskiler yalnızlığı geniş bir boyutta düşünüyormuş,şimdikiler ise anlık bakıyorlar olaya...Eğer dışarı çıktığında yanında birkaç arkadaşın varsa (sanki hiç gitmeyeceklermiş gibi),derdini dinleyecek büyüklerin hayattaysa (sanki hiç ölmeyeceklermiş gibi),e bide tenine ve azıcık da kalbine uyan biri varsa hayatında 'sevgili' diyebileceğin,tamam!Bak yalnız değilsin,günümüz insanına göre tabii...Eskiler içinse bunlar tamamıyle gelip geçici şeyler olmuş hep...Onlar 'CAN YOLDAŞI,HAYAT ARKADAŞI,YERİ GELDİĞİNDE ABİ-ABLA,ANA-BABA,EN YAKIN ARKADAŞ-DOST OLABİLECEK BİRİ' ni aramışlar ve o zamanlarda herkes böyle düşündüğü için de bulabilmişler kolaylıkla...


Benim büyüklere anlatamadığım da bu zaten...Belki hala eskiler gibi düşünüyoruz ama kimse böyle düşünmüyor gibi geldiğinden bizlere, cesaret edip adım atamıyoruz...Yola çıktık mı aynı kişiyle ölüme kadar gitmeyi hedefliyoruz ama kimsenin hedefi bu değilmiş gibi düşünüp zamanla belki de biz de o düşünceden uzaklaşıp 'GÖRÜNÜRDE MUTLU YALNIZ İNSANLAR' sıfatına bürünüyoruz...ANLIK YAŞIYORUZ DOSTLAR,HEP BU YAŞTA KALACAKMIŞ GİBİ SÜRDÜRÜYORUZ HAYATI...


Hal böyle olunca kimse 'EVLİLİK' olayına yaklaşmıyor işte...Aslına bakarsanız evlilik için gerekli sorumluluk,güven,anlayış,saygı tek taraflı olacaksa ben de evlenmeyeyim daha iyi diyorum artık...Ama maalesef büyüklerimize bunun yarısını söyleyince başlıyorlar aynı şeyleri sıralamaya...


Anlayın artık lütfen büyüklerim bana MANTIK SOSLU,GÜVEN SUYUNA YATIRILMIŞ, SAYGI VE ANLAYIŞLA HARMANLANMIŞ BİR AŞK LAZIM...Bulursam amenna,ama bulamazsam şu baskılara bir son verin lütfen!Yazıma çok beğendiğim bir Nil şarkısıyla son veriyorum canlar...Herkesin gönlüne göre versin Allah,hadi bana eyvallah
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
))


Yaşım geldi,

Annem dedi.

Onun gibi,evlenmek gerek

Aman gün almasın,otuzundan

Bitane bulunsun aynı babasından


Anne benim koşmam gerek

İstemiyorum pilav yapmak

Sana birde torun gerek

İstemiyorum çocuk bakmak


Anne ben aşka inanmam

Önce aşık olmam gerek

Göz yaşlarıyla sulanmam

Evlilik benim solmam demek


Şimdi benle kimler evlenmek ister?

Canım hem yuva kurmak hem de eğlenmek ister


Yaşım geldi,

Annem dedi.

Onun gibi evlenmek gerek

'Nil ne olacak senin bu halin?

Bir yuvan olmayacak

Sadece kendin...'


Not: Bu arada benle akran evli arkadaşlarım son söz size...Aynı baskıyı sizden de görüyorum şu sıralar,NE DİYEYİM SİZİN KADAR ŞANSLI DEĞİLİM DEMEK Kİ...

alıntı