Çevrimdışı

Çocuklarımızın yediklerine gösterdiğimiz titizliği, yemeklerini nasıl yediklerine de gösteriyor muyuz?
Deneyimli veliler arasında sofra adabı kazandırmak konusunda yapılan bir beyin fırtınasının sonunda ortaya çıkan önerilerden bazıları şunlar;

- Sofrada bir çeşit yemek olmalı. Bir sonraki yemeğe kadar “acıktım“ demenin faydasızlığı çocuklara öğretilmeli.

- Yemek aralarında aile tarafından belirlenecek zamanlarda sağlıklı bir ara yemek (muhallebi, muz v.b. gibi) verilmeli.

- Çocuklar ne gün ne yenileceği planlamasına ve yemek hazırlamaya (yaş ve becerilerine göre) dahil edilmeliler.

- Yemek planlarken içinde 2-3 çeşit sebze, bir çeşit karbonhidrat (patates, pirinç yada makarna gibi), bir çeşit protein (Kırmızı et gibi) ve kalsiyum içeren bir gıda (süt, peynir gibi) olması gerektiği fikri çocuklara aşılanmalı ve bu konuda planlamalara da katılmalılar. Yemek üzerine yenilecek tatlı da meyve eşliğinde verilmeli.

- Eve sokulmadığı taktirde, gözden ırak olan hazır bisküvi, gofret, cips, şeker gibi şeyler de çocukla veli arasında yemek çekişmesini ortadan kaldıracaktır. Bunun yerine peynir, buğday krakerleri, meyve, ev yapması pohaça – kurabiye gibi şeyler yemek arasında öğünlerin yerini almayacak şekilde önerilmeli.

- Aile yemek bütçesinin çok az kısmını şeker, gazoz ve cips gibi şeylere ayırmalı, bunun gerekliliği çocuğa açıklanmalı ve bunlar ancak haftada bir ve az miktarlarda verilmeye alıştırılmalı.

- Seçenekler ancak iki tür yiyecek arasında sunulmalı. Çocuk seçenek dışı bir şeyi tutturduğunda da istediği yapılmamalı. Örneğin “elma mı istersin armut mu ?”, “Yarım sandöviç mi yersin, bütün mü ?” şeklinde sorulduğunda çocuğa seçim üstünlüğü verilmiş olunacağından kontrol onlardaymış gibi hissettirir. Unutmayın yemek aynı zamanda insanların psikolojik bir şekilde kontrol isteklerini uyartan bir olaydır.

- “... Olursa .... olur “ cümle yapısı harikalar yaratan bir denklemdir. Örneğin “masada yerini alırsan tabağına salatanı koyabilirim” türü cümleler sofra düzenini sağlamakta yardımcı olurlar.

- Sofra adabını da sizden kopyeleyeceklerini unutmayın. Olmalarını istediğinizi kendinizde modelleyin.

- “Yemeğini yersen dondurma vereceğim” gibi rüşvet vermeler çocuğa yanlış hedef göstermek olur.

- Yemekten önce el yıkamak, sofrayı birlikte kurmak, oturarak yemek yemek, tabağa az konulan ilk miktarı tamamıyla bitirdikten sonra ikincisini istemek, sofrayı birlikte toplamak gibi alışkanlıklar sürekli yapmayla edinilecektir.

- “Ben tokum, yemeyeceğim” desede aile sofrasına eşlik etmesini istediğinizi ve bunun önemini anlamalarına yardımcı olunmalı.

- Sofra sohbetlerine katılmalarını cesaretlendirirken yetişkinlerin sıraları geldiğinde de sessiz durmalarına alıştırın. Kimse hep bir ağızdan konuşulan sofradan zevk almaz.

- Her fırsatta sofralarınıza akraba ve arkadaşlarınızı da katın ki modelleme imkanları ve alıştırma fırsatları çoğalsın.

- Küçük çocukları sofraya uzun süreler bağlamayın. İzin alarak sofradan kalkmalarını da alıştırın. Daha küçükleri de sabırları taşmadan sofradan ayırıp kendi başına yapabileceği başka bir aktivite sağlayın.

- Yemeklerinizi televizyon önünde yemeğe alıştırmayın. Yemek hepiniz için "aile zamanı" olmalı.

- Çocuklarınızın sofra adabını kazanabilmelerinin uzun yıllar alacağını unutmayın, bu konuda sabırsızlık göstermemeye çalışın.

Derleyen: Handan Baykan



Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.