Çevrimdışı

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Neden Evleniriz?

Yalnızlık arzu edilmeyen bir gerçektir. Çoğunlukla tercih edilen kısa süreli yalnızlıklardır ve belli bir yaşa ulaştığımızda bir eş hayalleri bazen iç dünyamız bazen de dış dünya tarafından dayatılan bir gerçek olarak karşımıza çıkar. İki kişi olmak, birbirini tamamlamak, sevmek, sevilmek, sorumlulukları paylaşmak, çocuk sahibi olmak gibi istekler evliliği daha da cazip kılan düşünceler olarak bizi kuşatır. Filmlerde herkesin alaycı bir tebessümle izlediği pembe boyalı ev hayallerine benzer hayallerin bizi kuşattığının pek de farkında olmadan “o insanı” bekler ya da ararız.

Çeşitli kriterler koyarız önümüze; fiziksel çekicilik, yaş, kültürel sosyal uyum, eğitim, ekonomik durum, inanç gibi reel kriterlerimiz vardır. Bunların yanında kişilerin çok da farkında olmadan iç dünyaları tarafından denetlenen gizli beklentileri onların seçimlerini kontrol eder. Çok sevmek, çok sevilmek, akıllı olduğunun hissettirilmesi, eşinin öncelikli tercihinin o olması, sosyal ortamlarda söz sahibi olması, kendinin arkasında durmasını bilmesi, onun izin verdiği kadar ilerlemesi, onu koruyup kollaması vb ihtiyaçlar hatta burada sayılandan kat ve kat fazlası kişiyi kontrol eder.

İlk zamanlar düşünülen başkalarının başına gelenlerin asla o çiftin başına gelmeyeceğidir. Onlar bir ömür boyu birbirini sevecektir. Erkek kadının istediği statüyü ve ekonomik rahatlığı ona sağlarken, kadın ev hanımı ya da çalışan “hiç fark etmez” eşinin ve dolayısıyla evin bütün ihtiyaçlarının aksatmadan karşılayacak, eşi istediği zamanlarda onun yanında olacak, ailelerin beklentilerini gözetecek ve çocuklarını büyütecektir.

Fakat yukarıda ifadesini bulan gerçekler silsilesi bir kenara bırakılır. İki insan birbirine seviyordur. Dolayısıyla her şeyin üstesinden gelebilir. Ya da evlilik yaşı gelmiştir ve aile evlenmeleri gerektiği gerçeğini onlara her an hissettiriyordur. “Bundan daha gerçek ne olabilir” ki denir ve evlenilir.
İşte gerçek olan evliliktir. Kişiler o an kendilerine ne kadar gerçek beklentilerden hareketle evlendiklerini sorarlar. Gerçekten evliliğe hazır mıydılar yoksa bu bir yanılsama mıydı?

Bu sorunun cevabı aranırken kişi kendini “biz” olmak için çaba harcarken bulabilir. Birey olmanın nasıl bir şey olduğunu tam olarak çözememiş kadın/erkek, nasıl bir bütün olabileceği üzerinde düşünmeye başlamıştır. İki kişinin “bir” kişi olabilmeyi başarması mümkün mü? Diye düşünürken ondan daha zor bir başka gerçek ile karşılaşırız. Evlilik içinde “birey” olabilir mi kişi?
Bu soruları sormanın ne anlamı var daha çok erken zamana bırak. Bu adam/kadın değişir diyen bir kolaycılıkla yaklaşırız olaya. O da nesi hiçbir şey yolunda gitmiyordur. Adam evde bir eşi olduğunu unutmuş akşamı işte, kahvede vb geçirmeye devam ediyordur. Kadın vaktinin büyük bir bölümünü annesi ya da arkadaşları ile geçiriyordur.

Adam aradığında bir türlü kadını evde bulamıyordur. İlişki gerginleşir. Adam ve kadın mutsuzdur. İşte o anda her derde deva çare bu çiftin de yardımına yetişir “bir çocuk sahibi olun” bak nasıl her şey değişecek. “Kocan eve daha çok bağlanacak, sorumluluklarının daha bir bilincinde olacak. “Bak kerem hanım evde yalnız sıkılıyordur, hele bir çocuğunuz olsun, evden dışarı adımını atmaz, sana olan şevkati de artar” önerileri anında değerlendirmeye alınır. İşte beklenen kurtarıcı, “çocuk” gelmiştir.

Peki, o noktada adam ve kadından yükselen sesler nelerdir?
Kadın; O da nesi! Çok küçük, sürekli ağlıyor. Ne istediği hiç anlaşılmıyor. Geceleri uyuyamaz olduk. Oooof evden dışarı adım atamıyorum. Kocamın eve girdiği de yok. Biraz bana yardım etsene. Bu gece sen uyumayıp şu çocuğa baksana. Çocuğu benden daha çok seviyorsun. Benimle hiç ilgilenmiyorsun.
Adam; bütün gece ağladı. Bu halde işe nasıl gidicem. Bir çocuğu da bakamıyorsun. Annelerimiz kaç çocuk büyütmüş sen bir çocukla baş edemiyorsun. Beni çocuğu sevdiğin kadar sevmiyorsun. Onunla daha çok ilgileniyorsun.

Yolunda gitmeyen ne bir türlü anlaşılamıyordur? Her yol denenmiştir. Her denenen yol biraz daha fazla karışıklığa neden oluyordur? O halde yapılması gereken nedir? Nerede hata yapılmıştır?

“Bir Çözüm Önerisi”
İnsanlar farklı nedenlerle evlenir. Evliliklerinden bekledikleri gerçekleşmediği noktada aynı yolları kullanarak çözüm yolları ararlar. Yukarıda çizilen tablo herkesin hayatından kesitler içeriyor olabilir. Fakat şunu belirtmek gerekir ki tablo bizim çizdiğimizden daha renkli ve karışıktır çoğu kez.
Ne yapmalı diyorsanız şunları bir daha düşünmeye ne dersiniz?

Öncelikle evliliğe ne kadar hazır olduğunuzu sorun kendinize. Bir kadın ya da bir erkek olarak bu sorumluluğu almaya ne kadar hazırsınız? Birbirinize zaman ayırmaya, bazen kendi ihtiyaçlarınızı bir kenara bırakıp diğerinin ihtiyaçlarını karşılamaya, kendi ailelerinizin denetimi ve beklentilerinden sıyrılıp, yeni ve sizlerin beklentilerinden oluşan bir aile kurmaya, arkadaşlarınızla olan ilişkileriniz ya da iş hayatınız ile eşiniz arasında bir denge kurmaya, ekonomik olarak kimsenin desteği olmadan ayakta kalabilmeye ne kadar hazırsınız?

Seviyor olmak, zengin olmak, aynı cemaatin üyesi olmak, aynı meslekten olmak vb evlenmek için yeterli nedenler mi? Mantığınız ve gönlünüz arasındaki dengeyi kurabiliyor musunuz? Birbirinizi çok seviyor fakat sürekli kavga ediyorsanız emin olun evlendikten sonrada devam edeceksiniz. Ya da mantık olarak her şey tamam diyorsunuz ama ondan elektrik almıyorum demekten kendinizi alamıyorsunuz? Evlenme kararı alırken bir kere daha düşünmeye ne dersiniz.
Evlenmeniz gerektiğine inandığınız için mi? Gerçekten hazır olduğunuz ve istediğiniz için mi evleniyorsunuz?

Evlilikten bekledikleriniz ne kadar gerçek. Sürekli gülümseyen ve anlayış gösteren, sizi kendinden daha çok düşünen, işini ve arkadaşlarını bir kenara bırakıp her istediğiniz de yanınızda olan vd bir eş beklerken bunu gerçekleşme olasılığını hiç değerlendirdiniz mi?

Ben büyüdüm diyorsunuz fakat aileler siz evlenirken beklentileri, gelenekleri ile her an sizin ensenizde olacak. Evlenme esnasında ve sonrasında bu durum ve çift olarak beklenti ve ihtiyaçlarınız arasında bir denge kurabilecek misiniz? Yoksa bu arada kaybeden ilişkiniz mi olacak? (bir çift olarak siz mi?)
Evlenirken sadece kendi hayallerinizi gerçekleştirmek mi amacınız. Eşinizin de hayalleri ve beklentileri olabileceğini düşündünüz mü? Bu ihtiyaçların/hayallerin gerçekleşmesi için diğerine ne kar imkân tanımayı düşünüyorsunuz?

İlişki esnasında zaman zaman “biz” ya da “ben” olacak olgunlukta mısınız?
Birbirinizin eksiklerini tolere etmeye, birbirinizi tamamlamaya ne kadar hazırsınız? Ak denilene kara demek için hazır bir şekilde mi bekliyorsunuz?
Bütün bunlara rağmen evlendiniz. Evliliğiniz yolunda gitmiyor. Birbirinize kulak verip iletişim hatalarınızı ortadan kaldırmak yerine bir çocuk sahibi olmaya karar verdiniz. Öyleyse şunu unutmayın çocuk hayatınızı yoluna koyacak bir unsur değildir. aksine yaşanılan sıkıntılara yenilerinin eklenmesini hızlandıran bir bireydir. Ve suçu olmayan bir problemin ortasında hak etmediği bir dünyaya davet edilmiştir..

Pınar Koç Yıldırım

Kaynak: Alıntılar

 

Çevrimdışı

Alıntı:

Çeşitli kriterler koyarız önümüze; fiziksel çekicilik, yaş, kültürel sosyal uyum, eğitim, ekonomik durum, inanç gibi reel kriterlerimiz vardır. Bunların yanında kişilerin çok da farkında olmadan iç dünyaları tarafından denetlenen gizli beklentileri onların seçimlerini kontrol eder. Çok sevmek, çok sevilmek, akıllı olduğunun hissettirilmesi, eşinin öncelikli tercihinin o olması, sosyal ortamlarda söz sahibi olması, kendinin arkasında durmasını bilmesi, onun izin verdiği kadar ilerlemesi, onu koruyup kollaması vb ihtiyaçlar hatta burada sayılandan kat ve kat fazlası kişiyi kontrol eder.

gözlemlediğin/gördüğüm/duyduğum kadarıyla: daha çok iç dünyaları tarafından denetlenen gizli beklentileri yüzünden genellikle evlenirler. gerçi benimde ne olacağım belli değil ama, büyük hata da bu işte. bir kere değil belki kırk kere düşünmeli.

 

Çevrimdışı

Cahillikten

__________________

Kullanıcı imzalarındaki bağlantı ve resimleri görebilmek için en az 20 mesaja sahip olmanız gerekir ya da üye girişi yapmanız gerekir.