Çevrimdışı

boşanmalarda kadın boşanmalarının erkek boşanmalarına oranla çok daha fazla olmasına dikkat çekerek bir haber yapmış. Habere göre ABD'de 50 eyaletin tamamında herhangi bir neden göstermeden "canım ayrılmak istiyor" diyerek ayrılmak mümkün. Boşanmalardaki bu serbestiyet ve kolaylık kadın boşanmalarını %70'lerin üzerine çıkarmış ancak Üniversite eğitimi almış kadınlarda oran daha da yükselerek %90'ı buluyormuş. Hiçbir sebep göstermeden ayrılmanın yasal hale geldiği İngiltere ve İskoçya’daki boşanmaların da %62’sini kadınlar talep etmiş. Eğer bu rakamlardan tarafların beraberce karar verdiği anlaşmalı boşanmaları da çıkarırsak tek taraflı erkek boşanma rakamları neredeyse YOK hükmüne düşüyor.
Türkiye’de de durum farklı değil. 2020 yılı istatistiklerine göre boşanmaların %65’ini kadınlar istemiş. İki tarafın ortak boşanma davası açtığı durumlar %25, erkeğin tek taraflı açtığı boşanma davası oranı ise sadece % 8[2]. Bu rakamdan aldatma sebepli boşanmaları da düşersek, erkeklerin genel olarak evliliği sürdürmek için kadınların aksine son ana kadar direndikleri düşünülebilir.


Peki, modern kadınlar neden boşanıyor?

Yazıda bu duruma sebep olarak düşünülenler şöyle özetlenmiş:
- Ekonomik olarak bağımsız, parası olan kadın, erkeği idare etmek istemiyor. Erkeğin idare edilmesi gerektiği yerde boşanmayı tercih ediyor.
- Eğitim alan kadın haklarını daha iyi biliyor. Dolayısı ile haklarını arayıp boşanabiliyor.

- Eğitimi ve ekonomik bağımsızlığı olan kadın, haklarını ve beklentilerini savunmak için erkekle çok daha kolay çatışmaya girebiliyor. (Dolayısı ile daha çok huzursuzluğa maruz kalıyor.)

- Boşanmada kadınlara Pozitif Ayrımcılık (aleni adaletsizlik) yapılarak çocuğun kadına verilmesi, ayrılığın bitmez nafakalarla ödüllendirilmesi, düğün takıları, mal paylaşımı vs. kadını boşanmaya karşı cesaretlendirirken erkeğin boşanmasını engelliyor.

- Kadınların evlilikten beklentileri erkeklerden çok daha yüksek olduğu için "Hamuru odundan yoğrulmuş erkekler" kadınların ruhsal ihtiyaçlarını karşılayamıyor ve kadınları hayal kırıklığına uğratıyor.

- Çalışan kadınların hem çocuk, hem ev hem de koca ile uğraşmaları onları daha stresli ve yorgun yapıyor. Dolayısı ile evliliği götüremiyorlar.
- Kadınlar daha çok arkadaşa sahip oldukları için, dertlerini daha çok kişi ile paylaşıyor ve böylece korkularını aşmakta ve boşanma için cesaretlenmede daha çok destek görüyorlar.

- Erkekler boşanınca çok ciddi bir refah düşüklüğü ve yalnızlık sorunu yaşadıkları için, boşanmada ilk dönem için durumunda ciddi bir değişiklik olmayan kadın, erkeği cezalandırmak için bu yola başvuruyor. (Ancak bu uzun vadede değişiyormuş: Özellikle yaş ilerlediği, yalnızlık çöktüğü ya da tek ebeveynliğin zorlukları çocuklu kadınların üzerine geldiği zamanlarda kadın çok daha büyük sıkıntıya maruz kalıyormuş.)




Erkeği cezalandırmaya odaklanmış/kilitlenmiş, geleceği görmekte zorlanan kadın genelde BOŞANMANIN ne demek olduğunu ancak 1. seneden sonra anlıyor. Geriye dönmek, düzenini yeniden kurmak istese de geçen sürede erkek yeni bir düzen kurduğundan ya da iki tarafın da kuyruk acıları çok olduğundan, düzen, yeniden kurulamıyor.

Ancak bunlar genel olarak hanım efendilerin fıtraten zaafları iken MODERN kadının başında çok daha büyük bir bela var düşüncesindeyiz.
Daha da büyük bela!


Kadın, modern kültür tarafından “tüketim nesnesine” dönüştürülmek üzere hedefe oturtulmuş bir figür olarak, medya üzerinden avlandığında, BEKLENTİLERİ, bir evliliğin ya da beraberliğin taşıyabileceğinin çok fevkinde SUNİ bir şekilde şişirilmiş oluyor. Bunun gerçek hayata uyarlanması mümkün değil. Üstelik modern hayatın, “Tüketmek için Tüketme Kölesinin” EGOSU -hem erkek hem kadın bazında-şişirilmiş ve BENCİLLİK, tapınılması gereken bir Tanrıya dönüştürülmüş olduğu için herhangi bir insani beraberliği istese de- uzun süre idare etmesi mümkün değil.


Üstelik medyaya hâkim Modern Feminist Dil, aileyi bir bütün olarak, kadınla erkeği aynı bütünün ‘farklı’ ancak ‘birbirini tamamlayan’ birer uzvu olarak görmeyi reddederken; erkeği ve kadını birbirlerine “eşit” ve “aynı” olan, birbirleri ile HAK ve GÜÇ kapma mücadelesine girmiş iki rakip olarak tanımlıyor. Güçlü kadın gücü, kocasıyla veya babasıyla gireceği mücadele için biriktiriyor. Bu yolla bu zokayı yutmuş kadını, (dolayısı ile erkeği) “kim patron olacak“ cedelleşmesinin/boğuşmasının içine itiyor.
Hâlbuki şehvetin arzu dolu günleri geçip gidip, kendi ile baş başa kaldığında fark eder ki insan, ancak hizmet edebildiğini, üzerinde emek biriktirebildiğini uzun süre sevebiliyor. Ancak hizmet etmekten keyif aldığı birine bağlanabiliyor.

Ancak sevgi de yetmez. Çünkü evliliği taşıyan kurum sevgi değil, SAYGIDIR



-alıntı-

 

Çevrimdışı

Şu ülkede 18 yaşına giren her kadına maaş bağla hiç biri zaten evlenemez

 

Çevrimiçi

ABD'de 50 eyaletin tamamında herhangi bir neden göstermeden "canım ayrılmak istiyor" diyerek ayrılmak mümkün

Ne dicemi bilemedim. Sacma buldum.
Yuva yikmak kolaybelki ama yuva kavrami bize gore cok farkli.

__________________
Ey Türk Bayrağım,Vatanımın sembolu,Namusum !
Korkma yılma senin yanında bizler varız Vatanımızın sembolü. Bayragim. Bizler Osmanli Torunlariyiz. Senin yanındayiz asla yılma korkma.
Sen daima dalgalanacaksın