[Burce]

Cağnımm memleketimi temsilen;

-A-

Abraş: İri yarı,biçimsiz.

Aboskal: Bir işe ilk başlanılan yer.

Acer: Pek yeni.

Aftoz: Yar

Afkurmak: Havlamak, boş konuşmak

Ağu: Zehir.

Ahan: İşte.

Ahbin: Hayvan gübresi.

Ahır: Hayvanların barındıkları yer.

Ahlil: Hamsi kılçığı.

Alaf: Hayvan yiyeceği.

Alemira: Kendir yumağı.

Alemit: Çıkrık.

Anaç: Büyümüş, kemale ermiş

Anaba: Fasulye,bakla.

Ander: Uğursuz.

Andon: Anlayışsız, kalın kafalı.

Angona: Zararsız küçük yılan.

Ankmak: Bahsetmek, anmak.

Arahana: Örümcek.

Arık: Zayıf,cılız.

Arogop: Yeni büyüyen mısırın kurusu.

Arkuri: Çapraz, yanlamasına

tersine giden yol.

Astos: Tembel.

Aşana: Kiler.

Ateşluk: Evin içindeki ocak.

Avanak: Aptal,zavallı.

Avlu: Evin kapı önü.

Avuz (Ağuz): Yeni yavrulamış

ineğin sütünden elde edilen madde.

Ayan: Açık hava.



-B-

Bafficca: Kurutulmuş fasulyenin

Bakraç: Küçük kalaylı kap.

Bakuze: Buğday unu ile yapılan keşkül benzeri tatlı.

Bali:İneğin ahırda bağlandığı kazık.

Banfi: İneklerin bağlandığı yer.

Banoforti:Yük taşırken sırta alınan örtü.

Bardi: Çakal.

Basal: Otlayan hayvanları yere bağlamak için yere çakılan kazık.

Becit: Acele

Bedila: Altı düz yassı sepet

Bel: Tarlayı derin kazmak için kullanılan çift ayaklı alet.

Bet: Kötü.

Beydava: Bedava

Beydua: Beddua

Beygana: Nine, büyükana

Bezergenaşi: Fasulye turşusunun mısır ekmeği ile karıştırılması.

Biçkı: Hızar.

Bile: Birlikte, beraber.

Bilegi: Ekmek pişirmek için yapılan içi oyulmuş taş tepsi.

Bilema: Az, bir damla.

Bişe: Bir şey.

Bolaki: Umarım, belki, bu olur ki.

Bulama: Yeni doğmuş ineğin sütünden yapılan süt tatlısı.

Buldur: Geçen yıl.

Buli: Civciv.

Buzak: İnek yavrusu.

kabuğuyla yapılan yemek.



-C-Ç-

Cabula: Ayakkabı.

Cağna: Yengeç.

Cağra: Yün eğirme aleti.

Cahavel: Çalı süpürgesi.

Caleps: Başaklama.

Cameş: Manda.

Carambula: Ağustos böceği.

Carcara: Corar böceği.

Cavuklamak: Tırmalamak.

Cazi: Cadı.

Cazu: Cadı.

Cel (celi-seli): Mısır sapı.

Celeb: Hayvan satın alıp kesen, kasap.

Ceryan: Elektrik.

Cibur: Ufak ,tefek.

Cicil: Toprak solucanı.

Cifin: Çalı çiçeği.

Ciniviz: Açıkgöz, cin gibi.

Cirihta: Yağda kızartılan çörek.

Cisa: Kuş

Ciya: Kıvılcım.

Cordak: Evde yiyeceklerin konduğu oda.

Cubuş: Meyve koçanı, fındığın üzerindeki yeşil kabuk.

Cuhna: Tutan yemeğin dibi.

Cumuklamak: Cimdiklemek.

Cumur (Sumur): Mısır ekmeği, tereyağı ile yapılan yemek.

Curan: Diken.

Çakraç: El kumandalı mikser.

Çalakop: Orağın büyük ve ucu düz olanı.

Çalımat: Toplanan bitkinin geri kalan kısmı.

Çarık: Deriden yapılan ayakkabı.

Çaynık: Demlik, çaydanlık.

Çenge: Çene.

Çeper: Tarlanın etrafındaki parmaklık.

Çifte: Ev ile çatı arasındaki bölüm.

Çivit: Çekirdek.

Çiyan: Kertenkele.

Çomber: Yazma, eşarp, çember.

Çor: Zehir, zıkkım.



-D-

Dağar: Beşik lazımlığı.

Dardağan: Dağınık.

Delim (denim): Sefer, dönüm.

Dink: Çay öğütme değirmeni.

Direni: Tavan arası.

Dolaylık: Bele sarılan önlük.



-E-

Ebisoy: Öbür türlü.

Ehya: Koku, reyiha.

Eniş: İniş.

Entare: Elbise, fistan.

Eslek: Uysal.

Esse: Doğru, sahi, essah.

Evlek: Su yolu, hendek.

Evza: Kibrit.

-F-

Façiya: Ateş,kıvılcım.

Fafatora (farfara): Kelebek.

Fanila: İç giysi.

Fecar: Çubuk sepeti.

Feli: Kabağın kare,dikdörtgen şeklinde dilimlenmesi.

Ferik: Genç tavuk.

Fermane: İşlemeli kadın yeleği.

Firahtı: Tarlaların etrafındaki basit parmaklık, çit.

Firfilika: Yemekleri karıştırıcı, fırıldak.

Firildak:

Firfilo: Hafif rüzgar.

Fistan: Kadın elbisesi.

Fitra: Mısırın küçüğü.

Fodiya: Gaz lambası.

Fodul: Fitne.

Fol: Kümes hayvanlarının yumurtladığı yer.

Folil (folit): Kabak ocağı.

Folos: Çürük.Ekini çapalama.

Foman: Sepetin yapıldığı fındık çubukları.

Forotika: Kendirin işlenmiş hali, İnce şeffaf bez.

Foter: Büyük şapka.

Fuçi: Fındığın yeşil dış kabuğu.

Fuduş: İneğin sütünden kesilmesi.

Fufut: Vücutta oluşan sivilceler.

Furno: Kurbağa.

Fuska: Böğürtlen.Patlamış mısır.

Fuşki: Pislik.

Fuştul: Telaş.

Futuş: Fındığın yeşil dış kabuğu.



-G-

Gaban: Yamaç.

Gadak: Manda yavrusu.

Gağar: Baykuş.

Galadiza: Taze mısır.

Gavut: Buğday , arpa ve çivitten elde edilen kavrulmuş un.

Gaybana: Menfur şey.

Gazel: Yaprak

Gazel: Yaprak.

Gebre: Gübre.

Gerdel: İneklerin yemlendiği tahtadan yapılan kova.

Gobel: Yaramaz haylaz çocuk, fırlama.

Golit: Sümüklü böcek.

Gorbagor: Uğursuz (kadınlar için)

Gordil: Düğüm.

Gorgot: Mısır tanelerinin parçalanmışı.

Gosva: Kara tavuk.

Govit: Kaya balığı

Gudal: Ucu çatallı çorba çırpıcı.

Guduk: Uc ,gaga.

Gugara: Meyve fındık dalı eğmeğe yarayan ucu eğri odun.

Gugu: Öten bir kuş.

Gugul: Otların toplanmış hali.

Gugula: Fes külah.

Guguvaga: Mantar.

Gumuş: Dikenli kestane kozası.

Guyusma: Feryat etmek,bağırmak.

Ğarğarizma: Feryat etmek, bağırmak.

Ğezep: Yaramaz baş belası, bela, gazap

Ğuliya: Lahana yemeği.



-H-

Hacabur: Yemek .

Haçan: Madem ki, ne zaman ki.

Hafis: Ham meyva.

Hakket: Hakikaten.

Halaz: Dolu.

Halt
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
ayburt’un Haldizen yaylasından olan.

Hamarat: Çalışkan.

Hamayil: Muska.

Hamucara: Çilek (dağ çileği).

Handoşer: Kirpi.

Hanega: Eski evlerde, yayla evlerinde kiler. Hanecik.

Hapşikol: Bir çeşit hamsili mısır ekmeği.

Hars: Fasulye salatalık yetiştirmekte kullanılan sırık.

Hartama: İnce çatı tahtası.

Has: İyi.

Haşıl: Kavrulmuş buğday unundan bir tür tatlı.

Haşimdi: Hemen.

Hatal: Eski.

Hatika: Tahta balkon.

Hatofolluk: Çöplük.

Havan: Sarmİsak döveceği.

Haviz: Mısır unu ile yapılan bir yemek.

Hayat: Evin salonu.

Hela: Tuvalet.

Hemençe: Bir çeşit çanta (yöresel).

Herek: Fasulye salatalık yetiştirmekte kullanılan sırık.

Hers: Öfke, hİrs.

Hılıca: Pişmemiş, taze mısır.

Hızan: Kötü, çirkin.

Hirli: Arlı uslu.

Hohol: Toz,böcek.

Hohor: Baykuş

Holovşera: Kertenkele.

Hoşot: Mısırın dış kabuğu.

Hubuç: Fındığın yeşil kabuğu.

Hurtul: Pırtlak.



-İ-

İbrik: Su kabı (kulplu).

İdare Lambası: Gaz lambası.

İfteri: Eğrelti otu.

İğriz: Araziyi çabalamak derin kazmak.

İskele: Merdiven.

İstemli: Büyük gügüm.

İşkebit: Eşek arısı.

İşkilo: Köpek.



-K-

Kafeka: Küçük güğüm.

Kaful: Bitki ya da ağaç demeti.

Kâhan: Mısırlar büyüdükden sonra yapılan ayıklama, çapalama.

Kalander: Ocak ayı.

Kalega: Küçük dana.

Kalif: Küçük kulûbe.

Kambol: Kaburka kemiği.

Kapisal: Değirmenin küçük kanalı.

Kapot: Palto.

Karaymiş: Kara yemiş.

Karnes: Bir çeşit ot.

Kartol: Patates.

Kaşıkçı: Kuyruklu kurbağa yavrusu.

Katma: İplik.

Katoful: Eşik, dış kapı eşiği (kadefor).

Kaviya: Odunların üst üste dizilmesi.

Kavran: Yağ, peynir saklamak için tahtadan yapılan kap.

Kayde vurmak: Besteli söz söylemek, birini kaale almamak.

Kayde: Şarkınİn bestesi.

Kaygana: Un ve hamsiden yapılan çörek.

Kele (koyle): Bit.

Kemre: Sığır gübresi.

Kenef: Tuvalet.

Kerenti: Tırpan.

Kertel: İneğin yalak kabı.

Keşan: Başa omuzlara örtülen yöresel atkı.

Kıraça: İstavrit balığının incesi.

Kıran: Karşı tepe.

Kırga (virga): Bir tür çapa.

Kıylı:Tepsi.

Kiremül: Ocak zinciri (askısı).

Kirika: Oyuncak.

Kitipiyoz: Cimri.

Kofi: Lahana sapı.

Kofin: Kuru yaprak taşıma sepeti.

Koğlil: Salyankoz,kokle.

Kokla: Dantel yumağı.

Kokoca: Böcek.

Kolendar: Bağırsak.

Koliva: Suda pişirilmiş taze mısır.

Kolof: Buğday unundan yapılan küçük ev ekmeği .

Kolof: Pidenin biraz kalını.

Kom: Mezra,dağ evi.

Komri: İskemle.

Kopça: Düğme.

Korkoç: Mısır tanesi.

Korop: Küçük kulûbe.

Koruk: Orman.

Korz: Tahtadan yapılan oturak.

Kosi: Kuluçkaya yatmak.

Kot: 5 kiloluk ölçü.

Kotol: Küt.

Kovelik: Salyangoz.

Kösre: Bilevi aracı.

Kuba: Bardak.

Kubli: Asma kilİt.

Kuful: Meyvelerin çekirdeklerinin bulunduğu kısım.

Kufur: Kalın odun parçası.

Kukar: Ucu eğri dal eğmeye yarar.

Kukul: Yığın tepesi.

Kumul: Bir araya getirip toplamak, toprak yığını.

Kumuş: Dikenli kestane kabuğu.

Kunuba: Küçük sinek.

Kurum: Kibir gösteriş.

Kurun: Peynir kabı (tahtadan).

Kurut: Yoğurtla yapılmış sert peynir.

Kusina: Fırınlı soba.

Kutliga: Hıçkırık.

Kutur: Mısırın ufalandıktan sonraki odunsu kısmı.

Kuymak: Yemek, mİsİr unu, peynir ve yağla yapİlan yöresel yemek.

Kuyus: Bağırma.

Kuyutça (kuvitça): Küçük el sepeti.

Küfür: Kötü söz.

Külfet: Ev halkı.

Küspe: Sığır yemi.



-L-

Lahmi: Köpeğin yediği kab

Lahre: Sini altı

Lahtura: Gevşek insan

Laluş: Lal olan

Lapa: Mısır unundan yemek

Lavuz: Mısır

Layinka: Salıncak

Lazut: Mısır

Leğen: Çamaşır yıkanılan tekne

Lenger: Büyük kap

Libas : Elbise

Ligarba: Ormanda yetişen bir çeşit meyve

Lobiya: Fasulye

Lodor: Ucuna torba bağlanıp meyve toplamaya yarar.

Lori: Kabağın dikine bölünmesi



-M-

Maçot: Beceriksiz , sakat

Makoç: Mekik

Malez: Sütten yapılan kabak yemeği

Mamula: Diken meyvesi

Mança: Çorba

Maneya: Is, kül

Maraz: Hastalık

Martin: Tüfek

Maşraba: Plastik su kabı

Mayhoş: Ekşi

Mazudal: Yabani ifteri

Merek: Otların konulduğu yer

Mertek: Çit

Mezere: Yayla, küçük ev, köyden yukarıda ikinci ev.

Mıh: Çivi

Mıhlama: Peynir, yağ,un yemeği

Mile: Misket, bilye

Mintan: Gömlek

Minzi: Taze peynir, çökelek

Mirmiga: Karınca

Miyanci: Görücü

Mizmilak: Diken

Momol: Küçük böcek, toz

Morodiya: Hamsi, pazı, pırasa, patates, soğandan kiremit ve tepside yapılan yemek

Mucurum: Felçli, beceriksiz

Munzur: Ağız burun bölgesi

Musubet: Baş belası

Muşi: Hayvanların ayakları

Muşmul: Yeni dünya meyvesi

Muşmula: Zerdali, yeni dünya

Muzur: Meraklı, yaramaz, maraz çıkaran.



-N-

Naçak: Küçük balta

Nahır: Sürü

Namazgah: Seccade

Nanay: Akılsız

Nemrut: Hain

Nife: Gelin

Nuzul: Felç



-O-

Ocak: Şömine

Oflan: Raf

Ofurmak: Üflemek