Çevrimdışı

Yavuz Sultan Selim Han, Şah İsmail’in Anadolu’da yaptığı şiilik propagandaları yüzünden ulemadan aldığı fetvalarla İran üzerine, 15 Mart 1514 günü sefere çıktı. İzmit’e ulaştığında Şah İsmail’e bir mektup gönderip, ulemadan fetva aldığını, bu sebeple kendisi üzerine sefere çıktığını ve Osmanlı atlarının ayak bastığı yerlerden geri çekilmesini istedi. Şah İsmail bu mektuba gönderdiği cevapta:-Er isen meydana gel. Biz de seni beklemekten kurtuluruz...dedi ve Yavuz’u tahkir için mektupla birlikte bir de kadın elbisesi gönderdi. Kadın elbisesini gören Yavuz, hiddetinden hemen elçiyi öldürttü. Hemen Şah İsmail’e bir cevap yazdı ve mektupla birlikte bir hırka-asa-külah-tesbih de gönderdi. Bunlar, Şahın dervişlikten gelme olduğunu ifade ediyordu. Bu cevabı alan Şah İsmail hayretler içinde kaldı. Yavuz’un kendisine bu şekilde edepli ve nazik bir cevap göndereceğini ummuyordu. Hemen Yavuz’a temkinli ve itidalli bir cevap yazıp anlaşma yapmak istediğini de bildirdi.

Bu cevap geldiği sıralarda Erzincan’a ulaşmıştı. Buralar o tarihlerde İran hakimiyeti altındaydı ve Şah İsmail’in, Osmanlı ordusu nu sınırdan içeri sokmaması gerekiyordu. Fakat ortalıkta İran ordu sundan eser görünmüyordu. Osmanlı askeri, uzun zamandır düşmanın peşinde oldukları halde, hâlâ onlarla karşılaşamadıklarından canları sıkılmıştı ve bazıları geri dönmek istiyorlardı. İşte bunlardan biri Yavuz’un çadırına bir mektup bıraktı. Mektupta şunlar yazılıydı:-Ortada düşman yok. Bu harap memlekette ilerlemek, askerin telef olmasıdır. Geri dönelim...Yavuz bu mektubu çok sinirlendi ve hemen atına binip askerin arsına girdi. Yüksek bir yere çıkarak onlara:-Henüz düşmanla karşılaşamadık. Bizden kaçıyorlar. Bunun için geri dönemeyiz. Ne yazık ki, Şahın yanında olanlar onun için can verdikleri halde, bizler İslam için, Hak yolu için buralara kadar geldik. Kalbleri zaif olanlara izin veriyorum, karılarının yanlarına dönsünler. Er olanlar benimle gelsin, yoksa tek başıma da giderim...dedikten sonra atını ileri sürdü. Bütün asker şaşkınlık içindeydi. Hepsi de onun arkasından yürüdüler. İki gün sonra Çaldıra ovasında Şah Simail’in ordusuyla bekle diği haberi geldi ve Yavuz’a itiraz edenler mahcup oldular. 23 Ağustos 1514 günü Erzincan’ın Çaldıran ovasında yapılan savaşta Osmanlı ordusu büyük bir zafer kazandı.