’Çin geleneği, yabancıları, yabancılara karşı savaştırmaktır. Şimdiki Hunların yurdu ile savaş taktikleri ise, Çin’den büsbütün ayrıdır. Hunların ülkesinde inilip çıkaran dağ yamaçları, girilip çıkarılması gereken dar boğazlar, uçurumların kıyılarından giden çok tehlikeli yollar vardı. Bu boğaz geçitlerden Çin atları geçemezler.
Hunların at üzerinde dört nala giderken bile ok atabilir ve yay kullanabilirler. Çinli atlılar bunu yapamazlar. Hunlar ne rüzgâr, ne yağmur, ne açlıktan ve ne de susuzluktan korkarlar . Çinliler ise bunları yapamazlar. Bu Hunların çok uzun çağlardan beri eski yetenekleridir. Biz Çinlilerin gücü ise düz ve engelsiz arazide savaş arabalarına koşulan hızlı atlara dayanır. Bu arabaların gelişi ile Hun ordusu paniğe uğrar. Ancak Çin arabaletleri ile oklar uzaklara atabilirler. Ancak bu yaylar uzun atamazlar. Bizim yaya askerlerimiz, silah elde ve açık olarak hücüm edebilirler. Hunların yaya askerleri ise bunu yapamazlar. Hunlarda zaten yaya askerleri yok denecek kadar azdır. Bu da Çinlilerin uzun zamandan beri gelişmiş yetenekleridir. Çin ordusu Hunları düz ovada yakalayamazlar. Mümkün mertebe Hunlar ile karşı karşıya gelinmemelidir.’’
(Büyük Hun İmparatorlığu Tarihi, B. Ögel 1. cilt, sayfa 528)
28 Eylül 2011, 23:09
Benzer Konular 
Normal
