Eski zamanlarda, civârın kralının kızı ile bir balıkçı, birbirlerine aşık olmuş. Ancak; kral kızı, balıkçıya varamaz…Hâl böyle olunca, kız ile delikanlı gizli gizli buluşuyorlar tabii…

Kral baba, bunu zaman içerisinde öğrenir ve bir gece takip ettirir kızını… Derler ki; balıkçı, denizden geliyor, kız kumsalda onu bekliyor, bulunduğu yeri ışıkla işaret ediyormuş delikanlıya… Ve kral kızı ile delikanlı, gün ağarana kadar aşk oyunları yapıyorlarmış birbirlerine…

Kral, bir gece askerlerine kızını yakalamalarını ve kumsalda ışıkla balıkçıya işaret göndermelerini emreder. Delikanlı, ışığı görünce atlar kayığına ve kürek çeker bir manga askerin üzerine doğru… Kız, askerlerin elinden kurtulur ve koşmaya başlar sevdiğini kurtarabilmek için; ama koyun tâ öbür ucuna yetişmesi imkansızdır… Ama sevdâ bu; kural falan dinlemez. Atar kendini sulara… İşte o anda bir mucize gerçekleşir! Kızın adım attığı her yer kumsala dönüşürken peşinden koşan askerler bastıkça denize gömülürler onca ağırlıkla…Kız, kayığa kadar koşar… Ancak bir okçu, tam o anda delikanlıyı hedefleyip salar okunu… Heyhat! Kız ile delikanlı, birbirlerine sarılmışlardır bile ve ok gelip kızla buluşuyor… Derler ki; o kumlar, kızın kanı denize karışınca kırmızıya boyanmış… Delikanlıysa aldığı gibi gider kızı, sonrasını ne gören vardır ne de duyan!…