Çevrimdışı

Koyu kızıl ve yumuşacık,

Dudaklarının arasında,

Bir sigara olayım mı,

Olayım , olayımda yak beni,

Çekeceğin bir derin nefesle,

Dumanlaşayım,

Ciğerlerinin en derin yerine ineyim sonra,

Ciğerine, derinliğine ciğerine çek beni...

Nikotinime bulansın için,

Nikotinden de nikotin olayım,

Yayılayım mı kanına, ne dersin ?

Bulaşayım mı; inceden ince,

İçinden çıkmazcasına, her zerrene,

Yayılayım mı ha, yayılayım mı ?

Ve sen özümü tüketince içinde,

Üfleyesin gerisin geri beni,

O güzel dudaklarınla,

Yaşamımın sensiz geçen her anının,

Boşlukları olsun her üflemen,

Yani ömrümün sensiz olan tüm zamanları canım...

Bir sigara dumanı değil de,

Hayatına düşen bir sis gibi,

At içinden beni,

Savur boşluğa,dağıt, dağıt ki kaybolayım,

Posamı, posamı çıkarırca,dudaklarınla sıkıştır,

Ve artık işe yaramaz bir izmarit parçası olduğuma kanaat ettiğinde,

N'olur, yere atma beni yine de,

Önce ince parmaklarınla bir tablada ez,

Hırsını iyice alıp, bir çöpe at olmaz mı ?

Çünkü ben bu halimle bile senden izler taşıyacağım,

Anlayacağın ki gülüm,

Parmak izlerin üzerimdedir,

Nefesin sinmiştir bana,

Rujun ve dudak izlerine bulanmışımdır yani, kalan her yanımla,

Hepsi neyse de,

İz de olsa, dudaklarına kıyamam ki, kıyamam gülüm...



Ve sonra al başını avuçlarının arasına,

Dizlerine yasla güzel alnını ,

Bir derin nefes al, bir beni düşün,

İçinde değilim artık,

Yerim bomboş göreceksin ki,

Sonra istersen hıçkırır, istersen sessiz kalırsın,

Yada ağlarsın ne deyim,

Gerisi senin bileceğin,

Hiç bir şeyin nedenini sormaya muktedir değilim artık,

Ama ağlarsan eğer,

Ayaklarının bastığı yere akan gözyaşlarına bak,

Damlayan her gözyaşında hayalimi göreceksin,

Pişman olacaksın, pişman olacaksın, pişman olacaksın...



07.07.2004 Taşkışla/Taksim