Soluktur tüm renkler hiç birini gözünüz görmez tanımsız olur güneş soluk bir gül rengini alır Dünya soğuk bir ten gibi üşütür yüreğinizi, her gül kendi dalında kurur. İlk gün çok zordur. Gün ne yirmi dört saat, ne gece ne gündüz vardır. Karanlık bir karmaşa içinde yenik bir hayatın özetidir ayrılık ve sarhoş gecelerin uyanılması zor sabahlarıdır ilk yediğiniz yumruk. Günün güzelliğini son kez gördünüz birkaç dakika önceydi mutluluk ne çabuk geçti zaman ve ne çabuk birbirinizi harcadınız neden, neden der durur ama bulamazsınız. Zor bir bulmacadır gerçekte hayatınız ve sizden ayrılmaz duygularınız. Gerçeği bilir belki ama durduramazsınız. Bir gurur seline kapılan ve geri dönülmeyen kararlarınız ilk an zafer gibidir ama sonra ölüm fermanınız. Deniz kıyısında yalnızlığın ilk akşamı dalgalar kavga arkadaşınız, yoldaş olurlar, başlar onlarla da Met-Cezir de ayrılığınız. Gece Ay’a izin vermez, Ay denizin dalgalarını söker alır sizden, yalnızlığınıza yalnızlık katar. Dağlardan gelen eşsiz bir müzik duyarsınız. Loreena Mckennitt’ tır söyleyen ve The Mystic’s Dream’ şarkınız, götürür geçmişe istemeseniz de hatta sormadan size, dağlara kızarsınız gönderdiği şarkıda yalnızlığı yeniden yaşarsınız. Sevda yüklü kızıl damlalardır gözyaşlarınız ve karanlık gecede tek parlayandır avuçlarınız, yoktur gecede ne Ay ne Yıldız, gece için gözyaşı toplarsınız umutsuzluk ve mutsuzluk birbirlerinden ayrılmaz ikilidir onlara katılır Sacayağı olursunuz el ele tutuşup Körebe oynarsınız karanlıkta gözyaşınızın aydınlığında ama Ebe hep siz olursunuz mahkûmsunuz evet mahkûmsunuz yalnızlığa mahkûmsunuz. Zordur ilk geceler anlatılmaz bir kıvranış içinde yaşamaya çalışırsınız. Dalıp gidersiniz hep o ayrılık saatinden önce bir zamana sevda hikâyenizi geriye sararsınız bazen gülümsersiniz yüzünüzün rengi değişir ayrılığı unutursunuz hatıralar içinde, çok geçmez en gürültülü kıyamet anına geri dönersiniz. Zordur, zor zanaat’tır yalnızlık, öğrenseydiniz önceden bilseydiniz ki ölecektiniz her gün O’nsuz, yemin ederim yüreğinizi asla bırakmazdınız. Sevgileri özlemleri anıları ile hep dünü yaşarsınız ve bir sonraki kıyamet gününe doğmasın diye güneşe yalvarırdınız. Elinizde olsaydı zamanı durdurmak bir gün öncesini bir ömür yaşardınız. Garip bir özlemdir yalnızlık adını siz de koyamazsınız. Elinizde bir kalem, bir kâğıt anlaşılmaz yazdıklarınız karalar, karalar, karalarsınız kâğıda dökülendir pişmanlıklarınız hatalarınızı sadece kendinizde saklarsınız. Aynalara küser bir daha bakmazsınız Korkarsınız yalnızlığınızdan evrende gölgenizi ararsınız. Bir ömür yalnızsınız. Belki de sadece yalnız ölmekten korkarsınız… Bu sadece size ait bir hayattır ve sonunuz vereceğiniz cevaplardır.
05 Mayıs 2008, 14:23
Benzer Konular 
Normal
