İki kişiyiz bir ağacın daLında yan yana duran iki Kumru kuş’u gibi. Bir şişe şarap açtık. Yanına birkaç diLim peynir koyduk, küçük bir çiLingir sofrası kurduk. ÖzenLe hazırLadık uzun ve önemLi bir geceye adım attık. Uzun bir ayrıLığın iLk buLuşma saatLerinde yeniden bir araya geLişimizin tadına adım, adım varmak ve gecemizi tatLandırmak için sohbete başLadık. Ne kadar zaman geçmişti ne kadar geriye gitmemiz gerekiyordu iLk dakikaLarda biLmiyorduk, beraber bir yoLcuLukta iki yoLdaştık. İLk kadehin arkasından bir sigara yaktık ve dumanLarının arasından gözLerimize baktık. YaşLar dumandan dedik bir birimize söyLemedik akan yaşLarın sebepLerini bir derin ahtı geçenLer dakikaLar arasında hızLa yoL aLan ve saatLer geçtikçe döktük içimizdekiLeri. Ve… YoLcuLuğumuzun beraberce resmini çizdik yeniden ve yeniden. Hoş sohbetimizde kâh duyguLandık ağLadık. Kâh arasına kahkahaLarımızı kattık. ÖzeL ve önemLi bir gecenin payLaşıLanLarLa tazeLenmesi, eteğimizdeki taşLarın da yerLere döküLmesine şahit oLdu. Birbirimize nedenLi bağLı oLduğumuzu ve her şartLarda bu beraberLiğin asLa bitmeyeceğini en azından buna ikimizin de müsaade etmeyeceğimizi biLiyorduk. Acımızı anLattık ağLadık, birbirimize mendiL uzattık. TeseLLimiz güLmekti bitirdikLerimizin arkasından Mavi sabahLarı üst üste koyup Lacivert geceLeri hayatımızdan attık. Bir gecenin içinde tüm beraberLiğimizi yeniden yarattık. ÜzüntüLere ‘ sizin için çok ağLadık işiniz bitti' diyerek güLdük arkaLarından, sonsuza giden biLet tutuşturduk eLLerine ve sevinçLerimizin çoğaLması için eLimizdeki yapabiLecekLerimizi birbirimize anLattık. Kesin bir antLaşma ve bir ittifak gecesinde sözLerimizin aLtına birer imza attık. ÜzüLmek yok. Üzmek yok diye de bir not bıraktık. AcıLara güLümsemek gerektiğini yazdık ki; güLümsemeLerimizin karşısında acıLar güneş görmüş kar gibi erisinLer diye de duvara kocaman ‘ bu evde surat asmak yasaktır diye yazdık. MutLuLuğu yakaLacağımıza, var oLanı muhafaza edeceğimize uLaşamadıkLarımıza da, eL eLe verip daha kuvvetLi oLarak mutLaka erişeceğimize söz verdik. Bütün gece ikimizin de en çok sevdiği şarkıyı dinLedik. Neşe Karaböcek bizim için ‘ne zaman yağmur yağsa utanıyorum. KimseLer görmedi öpüştüğümüzü, bir öptüm bir öptüm bir daha öptüm,’ diye söyLedi durdu, o söyLemekten yoruLmadı bizde dinLemekten yoruLmadık. İkimiz de ufak tefekiz boyumuz yetmezse yukarıLara, ağırın hafifi omuzLarına aLabiLeceğini biLiyoruz artık. Biz bir ekibiz hayat yoLunda kim geLir kim gider yanımıza biLmiyoruz. GeLene hoş geLdin demeyi, gidene de sadece eL saLLamayı biLiyoruz. Kimseye zorLa sev demiyoruz. Yaşadığımıza şükrediyoruz. Bir şişe kırmızı Yakut'u bir peynir parçası iLe tanıştırıyoruz, bir şişe BAILEYS’ımız var onu da daha önemLi bir geceye sakLıyoruz. KimseLerin görmediği bir anı payLaşıyoruz. İYİYİZ… AYAKTAYIZ… MUTLUYUZ İKİMİZ… BİRBİRİMİZE BAĞLILIĞIMIZI KUTLAYIP GEÇMİŞ ACILARA GÜLÜYORUZ…
05 Mayıs 2008, 14:11
Benzer Konular 
Normal
