Zaman alıp başını gider,seyir edenlerle birlikte.Yanı başının boşluğunda kalırsın vakit azalır herşey durur,aklında onca düşünceyle..Eskitemediğin şeyler vardır herzaman yeni kalır sende ve sen uzaklarda..Düş kırıklıkları batar yüreğine sayıklarsın gecenin 3 - 5 ine ürkülerek uyanırsın yaşanmışlıkların verdiği pişmanlıklarla..Kabullenmek ne zor şey seni ararken ben kayıp,üzüntü ufuktaki yorgunluk seni sana anlatmak kadar basit,beni yıkmak kadar kolay...yazık..Buhulu camlara adını yazmanın,ardındanda gittiğin yollara bakmanın gafletindeydi onca zaman bu gözler.Belki hayallerim sana kırgındı ama biliyorumki yalnız değildim sadece beklemek denilen bu yol,uzun ve sisliydi...Ruhumu parçalıyor artık kayıplarım... Belki varlığının unutturduğu onca şey üstüme geliyor belkide ben öyle düşünüyorum,kulaklarımda yankılar..yankılar acılar...sana her attığım adımın izi kalıyor geride ve ben yine ıssız ben yine soğuk...Telefon sesiyle uyanıyorum özel bir numara ve ardında saçmasapan kikirtiler evet özel olsun isterdim ama numara değil isim!Seni ararken hep kaybolan belkide bendim...Artık herkese gülen iyi bir yanım yok,hepsini sen koparıp aldın,giderken bile okadar acımasız okadar umursamazdın ben seni o an hiç tanıyamadım, belkide kendini benden aldığını sandın..Hoşcakal..
Konu atear tarafından (07 Şubat 2008 Saat 03:23 ) değiştirilmiştir.