Bakıp gördüğün herşey yalan! Bana sonsuz olan hiçbirşey gösteremez hayat ve beni yaşamaya ikna edemez, sen yanımda yokken..Dört duvar arasına sıkışmış elim kolum bağlı ve hiç birşey yapamamaktan uzak içime ağalamanın verdiği acıyı iyi bilirim.Çünkü tesellisi hiç bir zaman olamadı yaşananların..Gökyüzüne bakıp,hayallere dalıp uzaklara gitmenin ne demek olduğunu iyi bilirim,ben sensizliği iyi bilirim..Mutluluğun sürekliliği çok zor,yaptıklarımdan sebep yapamadıklarının üzüntüsü kayıplarımda saklı..Ne kadar uzağa çekebileceğim bir var sayımsın acaba? acılar insanın yüzünde değil hep içinde saklı elvedalarla süslediği..Acizlik mi yoksa korkaklıkmı çekip gitmek yoksa umursamazlığın verdiği çelişkilermi güvenen herkesi yarı yolda bırakıp bitirmek.Ben bu değilim böyle olmalıyım deyipte aslını unutma sendromları mı kaybolmak ve herşeyden alınmak? Ben silmeyi,herşeyi bir kenara atıp öylece vurup gidenleri,gittikleri vakit tanıdım, belkide gözlerimi kapatıp beni kör eden aşk denilen illetti.Hep illet buldum,soyut bir kavramdım inandıramadı hiç kimse acıdan kıvrandım,gidişler ardına gidişler kattım,en sonunda anladım ama çok geçti belkide yalnız başıma yapamadım...İçimim hep bir köşesinde saklı kalacak kokmuş,bayat,ahlarla dolu arşivlenmiş hayatlar...
Konu atear tarafından (07 Şubat 2008 Saat 03:22 ) değiştirilmiştir.
07 Şubat 2008, 03:10
Benzer Konular 
Normal
