Çevrimdışı

Uzun zaman önce, dünya yaratılmadan, insanlar dünyaya ayak basmadan önce, iyi huylar ve kötü huylar ne yapacaklarını bilmez halde dolanıyorlarmış.

Bir gün, toplanmışlar ve her zaman ki gibi oturuyorlarken Saflık ortaya bir fikir atmış:”Neden saklambaç oynamıyoruz?” Hepsi bu fikri beğenmiş ve hemen Çılgınlık bağırmış: “Ben ebe olmak istiyorum.” Başka kimse Çılgınlığı arayacak kadar çıldırmadığı için Çılgınlık bir ağaca yaslanmış ve saymaya başlamış: 1, 2, 3… çılgınlık saydıkça iyi huylar kötü huylar saklanacak yer aramışlar.

Şefkat, ayın boynuzuna asılmış; İhanet çöp yığınının içine girmiş; Sevgi bulutların arasına kıvrılmış; Yalan bir taşın altına saklanacağını söylemiş ama yalanmış, çünkü gölün dibine saklanmış; Tutku, dünyanın merkezine girmiş, Para Hırsı bir çuvalın içine girerken çuvalı yırtmış… Ve Çılgınlık saymaya devam etmiş: “79, 80, 81…” Aşk’ın dışında bütün iyi huylar zaten o ana kadar saklanmış. Aşk, kararsız olduğu gibi, nereye saklanacağını da bilmiyormuş. Bu bizi şaşırtmamalı, çünkü hepimiz Aşk’ı saklamanın ne kadar zor olduğunu biliriz. Çılgınlık 95, 96, 97…’ye gelmiş ve 100′e vardığı anda Aşk sıçrayıp güllerin arasına girmiş ve saklanmış. Çılgınlık bağırmış: “Sağım, solum sobe..!” Ve arkasını döndüğünde ilk önce Tembelliği görmüş; o ayaktaymış. Çünkü saklanacak enerjisi yokmuş. Sonra Şefkat’i ayın boynuzunda görmüş ve İhanet’i çöplerin arasında… Sevgi’yi bulutların arasında; Yalan’ı gölün dibinde ve Tutku’yu dünyanın merkezinde… Hepsini birer birer bulmuş. Sadece biri hariç. Ve Çılgınlık umutsuzluğa kapılmış, en son saklanan kişiyi bulamamış. Derken Haset, bulunamadığı için haset duyarak Çılgınlığın kulağına fısıldamış:”Aşk’ı bulamıyorsun, o güllerin arasında saklanıyor.” Çılgınlık çatal bir sopa almış ve güllerin arasına çılgınca saplamış, saplamış, saplamış… Taa ki, yürek burkan bir haykırma onu durdurana kadar. Haykırıştan sonra, Aşk elleriyle yüzünü kapayarak ortaya çıkmış ve parmaklarının arasından iki sicim gibi kan akıyormuş. Çılgınlık, Aşk’ı bulmak için heyecandan Aşk’ın gözlerini çatal sopa ile kör etmiş. “Ne yaptım ben? Ne yaptım ben?” diye bağırmış Çılgınlık. “Seni kör ettim, nasıl onarabilirim?” Ve Aşk cevap vermiş: ”Gözlerimi geri veremezsin ama benim için bir şey yapmak istersen benim kılavuzum olabilirsin…

”İşte o günden beri AŞK’ın gözü kördür ve her zaman ÇILGINLIK yanındadır…

......kırık bir aşk.............hikayesi bu...
..umutsuzluklarla..........ve hüzünle dolu...
güneşinden yoksun; umut, bulutlar ardında
gökyüzü kapkaranlık ve biz burada ışıksızız
yollar aşılamaz türden, ufuklar bizden uzak
.bugünler mutsuz ve yarınlar çok umutsuz
...amaçlar belirsiz ve araçlar çok yetersiz
.....görüşebilmek zor, görüşmemek zor.
.........sevebilmek ve de sevilebilmek,
............ne kadar mümkün sence?
...............ne kadar olası bu düş?
..................birleşebilir miyiz?
.......................sen-ve-ben
.........................bir gün!