“Çaresiz bakma bana.. Ne olur yalvarırım.. Ayrılık yakın gibi.. Ben sevenim anlarım”



Günleri gecelere ekledim yine. Sığındım takvimlere... Geceler uzar, günler geçmek bilmez... Uzar geleceğini umduğum saatler. Sensizliği solumak kalır geriye. Bilirim sende çaresizsin, bilirim sende ben kadar üzgünsün.





Sen ne sanıyordun ki? Arkana bile bakmadan gitmek o kadar kolay mıydı..? Gözlerin gülecek mi sanıyordun hemen.. Söylesene! Sen ne sanmıştın..? Ben seni, sen gibi, unutmak için sevmedim... Sen ne sanıyorsun aşkı, sevgiyi, söylesene! Kendini ne sanıyorsun? Kolay olan, kaçmaksa, yalansa, bıkmışlıksa, Sen öyle san.. Farzet ki öyle herşey..



Gittiğini sandığın sen, giderken unuttuklarını alamayacaksın benden.... O büyük sevgin, o neşen.. Belki bir gün azalacak neyin varsa... Ama ne olursa olsun bana ne verdiysen, geri vermeyeceğim.. Benim artık…



“Ben ağlarım sen yak resimleri.. Ben unutmam hayatımı.. Sevdiğim o gözleri.. Bu şehir beni yine sana hapsetti.. Çaresiz beklerim her seven gibi”



Acımasızlık bıraktın, lik bıraktın yüreğimde.. Git hadi! Geriye bakma bir daha. Dönecek olsan bile, unutmaz kalbim. Sevgiyi bilecek, yalan bilecek.. Senin sevgin gibi sevecek, asla affetmeyecek bir sevgi bıraktın bende.



Sevmeyi bilmedikçe kim bilir daha kaç Can yakacaksın. En acısı ne biliyor musun? Bir gün sevmeyi öğreneceksin ve ben artık yanında olmayacağım. Benden esirgediğin sevgini başkalarına vereceksin, sevmeyi bileceksin…



“Vuruldum kaç kere yalancı aşklara.. Yüreğim alışır sensiz dayanmaya.. Ne yangınlar gördüm bu sevda uğruna.. Al ahımıda ür Tanrı huzuruna”



- İlk karşılaştığımız yerden başladım yürümeye.. Seni düşündüm. Sabahın ayazında titredim. Veda bile etmeden gidişin aklıma geldi.. Hiç üşümediğim kadar üşüdüm.



alıntı