| |
|
09 Haziran 2011, 11:38
| #1 | |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | Oysa babam beni hic terk etmedi. Oysa Babam Beni Hiç Terk Etmedi... Bu gece sahile düştü yolum.Yanımda sen yoktun, O vardı bu sefer. Ve O mutluydu, benim tam tersime, O çok mutluydu. Karşı taraf ışıklarını yakmış andınlatıyordu geceyi her zamanki güzelliğiyle. ............... Beni ilk sen tanıştırmıştın o sahille, hatırlıyorum da aniden kalkmıştın yemek yediğimiz yerden, 'hadi, kalk gidiyoruz.' Demiştin hiçbir yeri bilmememin şaşkınlığıyla. Sonra o sahile götürmüştün beni.Uzun uzun sohbet etmiştik seninle.Gülmüştük arasıra, arasıra eski acılarımızı anlatmıştık birbirimize tüm samimiyetimizle. Hatırlıyorum da ıkıla sıkıla hayatımın en berbat gününü sormuştun bana.Ben bu soruyu duyar duymaz kanım donarken sana cevap verdim sebepsiz. Korkmadım da aklıma gelince, neden bilmiyordum ama garipti..Evet çok garipti, seni yeni tanımıştım ama kimsenin yanında bu kadar huzurlu kalamamıştım. Sonra sen anlatmaya başlamıştın, hava hafif esiyordu, yan yana oturuyorduk.Ben seni izliyordum, sen anlatıyordun. Uzaklardaydı gözün arasıra yan gözle bakıyordun bana, gülümsüyordun, sonra gene dönüp uzaklara anlatmaya devam ediyordun. İlk birbirimiz hakkında düşündüklerimizi anlatmıştık da hiç hoşlanmıyormuşuz o zaman anladık, hiç içimiz almamış birbirimizi.Ama garip ya sonradan ısınıverdim birden sana.Hep derlerdi inanmazdım bu durumları, demek ki insan asla önyargılı olmamalı. Ben, işte tam o anda anladım, daha doğrusu hissettim yakacağını canımı. Çünkü hissediyordum, yalnızlığım uyarıyordu beni; aşk girmek üzereydi penceremden içeri. Ben, beni taksiye bindirdiğin sırada sana bakarak söz verdim kendime. İzin verme, sakın, canının yanmasına izin verme. Her buluştuğumuzda o sahile giderdik seninle birlikte.Ve sen hep benim yazılarımın ne kadar kötü olduğundan bahsederdin.Tam olarak öyle düşünmezdin, sadece kızdırmak giderdi hoşuna beni. Ben hep konuşmayacağım diyerek ağzıma fermuar çekerdim ama bunu hiç beceremedim. Sen gülerdin, küs kalamamam hoşuna giderdi.Senin gülmense beni mutlu ederdi. Gemilerle selam yollardım bir tanecik dostuma; uçak amcaya, 'babama selam söylemeyi unutma.' Derdim her geçtiğinde üzerimizden. Garip garip bakardın bana.Yere atmadığım sigara izmaritine kızardın, 'Burası İstanbul, saçmalıyorsun.' Derdin.Ama ben inatla onu tutardım ve atmazdım.Bir süre sonra alıştın sende atmamaya başladın. İşte o zaman beni dünyanın en mutlu insanı yaptın. Sohbetimizin orta yerinde, o ufaklık gelirdi hatırlıyor musun? Sen onunla konuşurdun, öcüden korkmamasını söylerdin.Ona sevgini verirdin.Tüm içtenliğinle dinlerdin. Biliyor musun, o ufaklık en çok seni severdi çevremdeki insanlar içinde. En çok seni anlatırdı bana sevinçle de, en çok sen varken çıkardı ortaya. .............. Şekersiz içerdim çayı. Sahilde otururken her çay geldiğinde alırdın şekerleri, 'balıklar yesin.' Diyerek atardın denize. Ben sana eşlik ederdim. Balıklar mutlu olurdu, biz mutlu olurduk. Bir şekerdi şikayetçi belki de..Belki de değildi öyle işte. ............. Bu gece sahile düştü yolum.Yanımda O vardı.Atatürk'ün önünden geçtik O'nunla.Ve ben başımı kaldırıp bakamadım fotoğraflara.Hep seninle geçerdik çünkü.Hep sen sanki hiç görmemişim gibi tekrar tekrar gösterirdin fotoğrafları bana. Bu yüzden bakmadım, bu yüzden bakamadım. Bakarsam sen gelirdin aklıma.Gerçi aklımdaydın ya yine de yapamadım. Yapmadım..Bilmiyorum...Bilemiyorum.. ............... Bu gece sahile düştü yolum O'nunla. O garsona şekeri vermeye çalıştı ben durdurdum bilinçsiz. O anlamadı. 'Balıklar..' Dedim anlamsız. Sustu kaldı, ne yapacağımı anlamak için izlemeye başladı. Bir bir attım şekerleri denize, tıpkı seninle birlikteyken yaptığımız gibi. Bir an gülümsedi yüzüm. O sonunda yüzümü güldüren şeyi sordu.Ben sustum...Sonra.. 'Balıklar..' Dedim bu sefer cümlenin devamını getirdim. 'Balıklar seviyorlar şekeri.' Anlamadı, ben anlatmadım ve O bir daha sormadı.Sadece gülmemi sevdi, gülüşümü izledi ama neyin beni bu kadar mutlu ettiğini tekrar sormadı.Soramadı, belkide cevabımın O'nu üzmesinden korktu.O da bilmiyordu birlikte çıktığımız yolun sonunu.Bu yüzden susuyordu sadece izliyordu. ............... Balıklar şekeri görünce anladı,büyük bir sevinçle çıktılar yukarı.Derken O'nu gördüler yanımda.Seni aradılar, bakındılar.Gözlerimdeki hüznü fark ettiler ardından. 'Nerede? ' Dediler hep bir ağızdan. Bu gece O'nunla otururken sahilde, balıklar sordu seni bana. Benim gözlerim doldu, boğazımda bir düğüm..Sustum..Cevabını daha doğrusu suskunluğumu beğenmediler tekrar sordular seni. 'Nerede? ' Hep derdin ya gülerek bana, 'hiç ağlamıyorsun artık, seni kızdırayımda ağla biraz..' Diye, ben o gece balıklara cevap verirken gözlerim doldu.Senin görmek istediğin damlalar geliyordu, ben tutuyordum kendimi. Sonunda, 'Gitti..' Dedim; sessiz bir damla süzüldü gözümden, sessizliğin içinde karıştı denize.Balıklar sustu, öylece baktılar, attığım şekerlere hiç dokunmadılar. Karşıdan geçen gemiyi gördüm, yüreğimi uzattım kaptana verdim.Anneme götürmesini istedim. Bir o iyi ederdi yaralarımı çünkü..Sen de yoktun artık, bir annecim anlardı beni biliyordum. Bir damla, bir damla daha derken isteğin gerçekleşti bu gece o sahilde; ama sen ağladığımı göremedin. .......... 'Senin somurtmaya hakkın yok..' Dedi bana O.Ben, 'belki..' Dedim.Sevgi doluydu bakışları ama bir anlamı yoktu, hüznüm o sahilde yok olmuyordu ve ben hakkım olmadığı halde asıyordum suratımı. Senin oturduğun yerde şimdi O oturuyordu. Garsonu çağırdı derken, şeker istedi. Uzattı bana. 'Al at balıklara. Yüzün o zaman gülüyor senin. At hadi gülümserken görmek istiyorum yüzünü.' Ben gülümsedim hafiften.Eline baktım, uzattığı şekerlere uzandım. 'Onlar artık şeker istemiyorlar ki..' Dedim, anlamadı. Anlamasını beklemedim zaten. 'Bak..' Diyerek attım şekerleri.Hiçbiri koşup almadı.Gözlerimdeki hüzün şekerle birlikte aktı denize.Balıklar bana bakıyordu, ben onlara. Onlar gitmeni anlayamıyordu, ben neden sevmeyeceğim dediğim halde bu kadar sevdiğimi.. O ise hala anlatıyordu, mutluydu anlatırken.Belki de böyle olması gerekiyordu. ....... Bir rüzgar esti çok uzaklardan.Babam geldi aklıma. Sen babama benzerdin ve ben her seferinde dile getirirdim bunu ablama. Baba taklidi yapardın bana, ben mutlu olurdum.Sen sarılıp devam ederdin.Atatürk'ün yanından geçerken girerdim koluna, en çok o anlarda anlamlı gelirdi gece bana. Anneme telefonda anlatırken seni; hep, 'babam gibi..' Derdim.Oysa gittiğinde anladım öyle olmadığını. Babama benzetirdim seni, oysa babam beni hiç terk etmedi. Sen ise çoktan gitmiştin. Belki intikamdı istediğin, belki bir kızgınlıkla yapmıştın. Belki de en başından beri yalan söyleyip hiç sevmemiştin aslında.Bilmiyorum, bilemiyorum, belki de bilmek istemiyorum. ............ Şimdi O var karşı sandalyede. Durmadan anlatıyor, durmadan konuşuyor karşımda. Ben anlamamazlığa veriyor ama anlıyorum demek istediklerini. Balıklar hala bakıyor, cevap bekliyor sordukları soruya.Derken telefonumu alıyorum elime.En son mesajın geliyor aklıma.İsmini siliyorum telefonumdan.Orada durması canımı yakıyor biliyorum ve durmasını istemiyorum. Sana ait tüm anıları bırakıyorum orada. Balıklar kalktığım anda anlıyorlar bir daha gelmeyeceğimi. Ama gitme diyemiyorlar, tıpkı benim gibi bir gidişi daha sessizce izliyorlar. Garsona, 'Balıklara arasıra şeker atın olur mu? ' Diyorum, beni deli zannediyor.Ben umursamıyorum. .................. O hala anlatıyor, ben ise susuyorum. Sana ait ne varsa bırakıp gidiyorum O'nunla. O mutlu, ben suskun. O farkında olmayacağının, ben yine suskun. Gene de anlatıyordu, olmayacağını bilse de gene de mutluydu yanımda. Ve ben, o anlatırken, ben hala suskun yolda... Yüreğim anneme doğru yol alıyor, ben bilinmezliğe gidiyorum. O anlatmaya devam ediyor, ben sessizce, 'Babama çok benzerdi.' Diyorum, gözlerim doluyor, sen görmüyorsun. Evet gerçekten babama benzetirdim seni, Oysa babam beni hiç terk etmedi... | |
| |  |
| IRCForumlari.NET Reklamlar |
   |
 |
| Etiketler |
| babam, beni, etmedi, hic, oysa, terk |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
| Beni Öldürdükçe Sen Hayatlandın / Oysa Ben Sana Ölüyordum – İsmail SARIGENE* | Vesaire | Şairler ve Şiirleri | 0 | 05 Aralık 2014 10:54 |
| Ameliyat günü terk edildi pes etmedi kanseri yendi | Seth | Haber Arşivi | 1 | 19 Kasım 2014 14:09 |
| Türkler IŞİD'e rağmen gemiyi terk etmedi | Seth | Haber Arşivi | 0 | 01 Kasım 2014 11:49 |
Normal
