Çevrimdışı

Bir Arkadaşın Hikayesi gerçekten kötü bi olay.

Şimdi ise malumunuz kan kaybediyoruz askerlerımız şehid düşüyor şimdi bizzat yasadığım şu olayı sizlere aktarayım gözlerınız kapalı sizde hayal edın orda olun: bundan 16 yıl önce şanlı urfada benım ılk okul bire gittiğim bir vakitti
Bir günün sabahıydı beni sıcak uykumdan bir kadının feryadı uyandırdı korkuyla karısık bir merak duygusuyla yatagımdan uyandım ve o halımle dışarı çıktım ses yan bloktan gelıyordu evin önünde pek kimse yoktu belliki kara haber yeni gelmişti sonra başka bir ocağa da ateş düşmüştü oda arka bloktaydı. lojman birden kalabalıklaştı zamanın valisi ziyarettin ak bulut geldi emnıyet müdürü geldi baş sağlığı diledi ve gitti ne yapabılırlerdı kı hangi sözlerle teselli edeblirlerdi ki onları hangi vaad onların acısını unuttururdu ki. Aşşağıdayız, ozman 1. sınıfa gidiyordum yaşıtım 3 arkadaşla olanı biteni kavramaya çalışıyorduk derken bizden bi yaş küçük ismını hatırlayaamdıgım ama yüzünü unutamadıgım bir cocuk geldı tanıyorduk beni yatagımdan uyandıran feryadın çocuğuydu "bende sizin gibi okula gideceğim babam yaralı hastahaneden çıksın beni okula yazdıracak" tam ağzımı açtım baban dedim baban.... arkadaslarım dürttü diyemedım boğazıma bişey oturdu. Sustum... babası ve yanındakı ekıp arkadası devriye gezerken kalleş bir pusuya kurban olmuşlardı hemde ne kurban. Biri kalbınden vurulmuş biri elini silahına götürmüş cıkaramadan öylece kalmıs oracıkta beynınden burulmuş kan gölü her yer hangi göz yaşı hangi operasyon onları getirmeye yeter? çapraza almış hainler gencecik ıkı benden yerde geride gözü yaşlı anneler boynu bükük yetimler...
Lojmandan otobüs kaldırdılar herkesı topladılar emniyet müdürlüğüne gittik şehid oğluda vardı yanımızdaydı hala hiç bişeyden habersiz hala babasını beklıyor bilmiyor kı babası şehid kırmızı tabutta kensıdını beklıyor. otobüsten inene kadar geçen zaman zarfı içinde bir yolculuk edası halınde oturuyordu...
Nihayetinde otobüsten indik herkesın yakasında iki şehidin resmi vardı ortalıkta ölüm soğuk rüzgarı tabut başında kı polıslerın göz yasları kendını tutmak isteyen ama hıçkırıklarını tutamayan insanlar..meydan da ay yıldızlı bayrağa sarılı ıkı tabut tabutun başında iki resim annesi tabuta koştu sarıldı çocuk ozaman anladı babası hastane de değil ayyıldızlı tabutun içinde....

Keşke ben bu yazıyı yazmasaydım keşke o çocuk babasız kalmasaydı
babamın iki polis arkadaşı ölmeseydi keşke...
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.