Sözleri cennet vaad eden yalancı bir şarkıymış adın.
Kana kana içmişim seni de, aldanmaya doymamışım...

Oysa sevmiştim.
Senden hatıra diye, sırtıma sapladığın hançeri bile..
Yetinmedin!
Söküp almaya çalıştıkça dağladın yaramı, parçaladın yüreğimi iyice..
Milyonlara bölündü içimdeki senler,
Toplamaya çalıştıkça, göz bebeklerime battı düşler..
Sana ağladım, çocukluğumda sakladığım bütün yağmurları.
Acına kucak açtım, Sadist ruhun sevinsin diye...
Düşmedi vicdan toprağına, sağanak sağanak döktüğüm yaşlar..
Haykırdım duymadın beni.
Öylece kala kaldın, bir duvar hissizliğiyle...

Neden?
Hangi ciğer yangını alevlendirdim senin
Hangi yürek yaranı kanattım yeniden
İçinde öldüremediğin hangi sevdanın kuklası oldum da,
öldürmeye doymadın beni.
Kıyameti erken koptu gençliğimin.
Soldu yüzüm, gözüm. kırıldı kolum, bacağım.
Bittim, bittin, ne varsa bitirdin sen..


Geçtim aşkından.
Sen bana ayrılıkları
Adam gibi gitmeleri
Haklı haksız bitmeleri özlettin.
Aşkın en çirkin, ayrılığın en acımasız,
İnsanın en vicdansız halini gördüm ben sende.
Beni kimler affetti bilmiyorum.
Ben herkesi affetim.
Ama seni hiç mi hiç.
A f f e t m e y e c e ğ i m . . .


Cem KÜÇÜK