Çevrimdışı

İstesem bir aynanın parlak yüzü gibi,
Pürüzsüz, kusursuz ve apaydınlık görünebilirdim sana.
Doğanın en canlı renklerine boyanıp yüreğine dolarak,
Bir ahu gibi barınabilirdim rüyalarında.
Ben sana güzelliğimi vaadetmedim sevgili!

İstesem sahte gülücüklerle kandırabilirdim,
Hani o çok değer verdiğin, değerini bilmeyen insanları.
Onlar gibi davranabilirdim. Basitçe, lakaytça...
O zaman onlara karşı verdiğimiz bu çetin savaşta,
Onlardan ne farkımız kalırdı?

İsteseydim sevdiğin her şeye,
Gözüm kapalı bağlanabilirdim.
Bilemem belki de artardı zamanla, gözündeki değerim.
Sevmek bir şeylerden vazgeçmekse ve sevmek fedakarlıksa eğer,
Ben sana benliğimi vaadetmedim, farklı yanlarımı vaadettim.

Şimdi duruyorum işte dimdik, tüm gerçekliğimle.
Hiç bir zaman göremeyeceğin kadar çıplak bir insan var, ayıpsızca karşında.
Ben sana şeffaf tüller ardından pembe yaprağı görünen,
Gizemli bir çiçek vaadetmedim sevgili!
Ben sana doğallılığımı ve kanayan yaralarımı vaadettim.

Karşılığında bir kapı araladım kalbimde, yalnız senin girmen için.
İsteseydim en tatlı laflarla seni yerlere göklere sığdırmayabilirdim
Ya da sevgiye dair en sahte cümleleri sarf edebilirdim, gözlerine bakarak.

Ben sana ılık bir bahar sabahında, çiçekli bahçelerde koşmayı değil,
Yağmurlu bir günde el ele bir bilinmezlikler şehrine yol almayı vaadettim.

Ben sana sevmeyi vaadettim sevgili! .