Çevrimdışı

Görüyorsun ki gitsem bile başucundayım. Sırıtma bence! Ne yapayım, sabah sabah elimden bu kadarı geliyordu. Hem ne fark eder; ha ben olmuşum, ha satırlarım!...

Nazlı gülüm, güzel eşim, canım aşkım! Çıkmadan nefesini dinledim bu sabah, dudaklarının kıpırdayışını izledim, saçlarına takıldım. İnan bana gömleğimi iliklerken bile sendeydi aklım. Ellerinden birkaç kez öptüm diye de kızmazsın bana değil mi? Yalanım yok; fırsatını buldum diye gözlerini de aradan çıkardım. Yine de şansızsın be gonca gülüm! Uyanıp kahvaltımı hazırlasaydın, emin ol ayaklarını da kıskanacaktın. Nede çok yakışır ya sana kıskançlık! Şu an elini beline koyduğun ve dudaklarını büktüğün kadar iyi bilirim seni; beni, şu halinle bile paylaşamazsın! Gerçi adına iş demesek ve utanmasan dışarıda bırakmayacaksın. Hani sıkılmasam; beni ceplerinde taşıyacak, ömür boyu gölgende saklayacaksın. Boşuna cadı demiyorum ya sana, neyse, neyse...

Artık bana müsaaden de vardır değil mi gülüm? Birazdan kapıyı üstüne kapatmaya gidecek ellerim, ama peşinen anlaşalım; akşam gelince de bana değil, en çok onlara kızacaksın. Ama biliyorum ki daha gelmeden, sonuna kadar kapımı açanda senin ellerin olacak ve karşımda sen olacaksın... Bu arada ben yokken ölmeyi de aklından geçirme ve anlaşmamızı unutma sakın. Biliyorsun işte! Önce ben gideceğim bu dünyadan ve sen benden fazla yaşayacak, ölümü de bensiz tadacaksın!...

Günün aydın olsun aklım!
Günün aydın olsun fikrim!
Günaydın, günaydın ey inancım...

Ömer Faruk Yılmaz

__________________
Kimsenin fark edemeyeceği detayları görmeyi çok severim. ❣