| |
|
09 Aralık 2010, 23:55
| #1 | |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | Mârâ / Yâr'a. [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Ben ki; O adamları hep nirvanalarında uyandırdım... Hep 'Ne oluyor' nidalı sabahlara düştüler birdenbire. Hep bir parçalarını heybemde taşıdım, Ondan böyle ağır yüreğim, böyle dolu etraf. Kendine bir yer seç hadi, Nasılsa geçici olacaksın... Bir parçanı ayırıp, Oraya sağdaki kutuya koyabilirsin. Hazırlıklı ol bu aşk oyunları/yanılsamaları can yakar hep. Korkma öyle kalıcı değil etkim. Ben yalnızca bir önyargı bırakacağım aklına korunasın diye. Adımı hatırlamayacaksın aylar sonra, ama o kekremsi tat her aşık olduğun kadının dudağında kalacak. Çok derinden,içten yaralayamayacaklar seni. Çünkü orayı alıp gidiyorum. Sana iyilik ediyorum, sağaltıyorum yara yerlerini. Ah tanrı özellikle seçmiş olmalı beni, Size gönderilen bir kara meleğim ben, Aşk a kurban olmayın diye sakat bırakıyorum sadece ölmeyin diye bir parçanızı alıyorum yalnızca. Benim yüreğim çok dolu bu yüzden, Benim yüreğim parça'parça bir kaç adamdan... Ben geçtim kendimden o Kadıköy iskelesinde.. O zamandan beri tanrı için çalışıyorum. Ama bilmiyorsun/uz, bilmeyeceksiniz nedenlerimi, Suçlanacak olan giden kadınım ben. Bir ilişkiyi en güzel yerinde sessizce bırakıp giden kadın... Öperim elbet o adamın gözlerinden, yine Kadıköyde ölmeden... Mârâ. ---------- Bir kadeh kırmızı şarap... Ve bir kadeh daha.. Ve bir kaç şişe daha... Terk edip gitmişliğinin acı bir tadı var. Baharatı yoğun ama güzel bir meze gözyaşlarıyla sulandırılınca, kırmızı şarap için paha biçilemez bir meze oluyor. Dağınık saçlar, kırmızı gözler, loş ışık, yalnızlığım ve olmayışın... En güzel kombinasyon son günlerde. Bir ağız dolusu küfür yutuyorum sessizce her gün aklıma ilk geldiğinde.. Artık daha az ağlıyorum, alışıyorum. Giderken yerini iyice oyup büyük bırakmışsın boşluğunu. Dolması için her gün şişelerce alkol döküyorum ama sızdırıyor bir yerlerden, daha bulamadım. Daha çok üşüyorum artık. Çok soğuk parçalı/bulutlu ayrılık havası. Ellerimi cebime sokuyorum, sen olmadığın için. Eskisi kadar olmasa da ısınıyorlar yine de. Olmayışına alışmak zor. 3 yıl oldu hâlâ dün gitmişsin gibi. Her neyse, kırmızı şarap kan gibi, besliyor beni sen gittiğinden beri.. Hem içimi de ısıtıyor, gülüşün kadar olmasa da.. Hayır, hayır böyle değil, dur! Ben sana bunları söyleyemem ki. Bu sefer oyunu kurallarına göre oynayacağım. Ben sert olacağım, sana prim vermeyeceğim, Sen kovalayacaksın bu suretle değerli olacağım bende, Çok seveceksin beni. Seni üzeceğim acı çektireceğim, Sende aşık olacaksın bana. Ne müthiş oyun ama. Bunun üzerine kim ikna edebilir beni; Tanrının şizofren olmadığına ? Mârâ. ---------- Orada bir hayat yaşıyorsun. Insanlara selam veriyorsun, konuşuyorsun onlarla bazılarına aşık oluyorsun, öpüşüyorsun sevişiyorsun belki, birilerine onları hiç bırakmayacağına dair sözler veriyorsun, kur yapıyorsun... Yani bir yerlerde nefes alıyorsun, hissediyorsun, yaşıyorsun... Peki madem ben niye ölmüşsün gibi ağıtlar yakıyorum burada, yaşadığını her gördüğümde mucize olmuş gibi şaşırıyorum... Ah aşk nelere kadirmişsin gerçekten! Mârâ. ---------- Tüm kanunları, hukuk ahlaklarını unutun! Hiç bir hakim doğru kararı vermedi bize, Ve bu sevda kayıtlara; ' Şizofrenik bir kadının senin yerine yarattığı adama aşık olması, senin pasifliğinden bu aşkın katili ve maktûlu olmayı kabul etmesi.' olarak geçti. Kimi intihar dedi tek kişilik ölüme, kimi cinayet. Mârâ. ---------- Bitecek bunlar de bana! Hepsi sevdanın diyeti de... Sadece tanrı kızdı elimizden aldı uslandıgımızda geri verecek de.. Ben bir gün döneceğim, Bu beklemelerin karşılıksız değil de bana... Bende özledim de mesela bana, Seviyorum de, yalan de, bana yalanlar de, bana birşeyler de... Yola çıktım yol uzun ama geliyorum de. Bana, bir kez daha 'Beraber büyüdük, beraber yaslanacağız.' de.. Demezsen öleceğim, Bana o yalan masallarından anlatsan bile nefes alabilirim ama susarsan susar aşk, bilirsin. Mârâ.
__________________ Ey iki adımlık yerküre; senin tüm arka bahçelerini gördüm ben. | |
| |  |
| IRCForumlari.NET Reklamlar |
   |
|
10 Aralık 2010, 09:59
| #2 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Mârâ / Yâr'a. Sesini gözümde canlandırıyorum artık. O kadar yoksun ki, elimde ne varsa canlı tutmaya çalışıyorum mimiklerin, gülüşün, sesin hiç değişmemiş gibi onca yıl hiç geçmemiş sanki sen hâlâ yanımdaymissn gibi. Sanki başkasına hiç dokunmamis hâlâ benimmis gibi... Sabah uyanır uyanmaz artık olmadığın gerçeğiyle yüzlesiyorum korkuyorum, kızıyorum yine kabullenemiyorum huysuzlaniyorum. Gelsen milad olurdu, gittin kıyamet oldu. Mârâ. ---------- Ben oturduğum yerden o güzel gidişini izliyordum, sonra birden durdun. Halbuki ne güzel gidiyordun, geri döndün Elinde bir perde bir boya küpü, Gözlerine baktım yoktu gözlerin boşluktu. Perdeyi usulca üzerime bıraktın Ve gri boyayı üzerime döktün. Gittin, ben gidişini hayal meyal hatırlıyorum bu yüzden. Bu yüzden nereye baksam gri gibi. O zamandan beri katil olmak geçer her sabah aklımdan. Ellerini ve gözlerini kendime almak isterdim. Uzun uzun parmaklarını hergün severdim yüzüme dokunurdum eskisi gibi... Birde kalbini baş köşeye akvaryuma koymak isterdim... Bazen delirdiğimi düşünüyorum, bazende delirdiğimi söylüyorlar. Halbuki birini gerçekten çok sevmek böyle olmuyor muydu ? Çok seversen unutamazdın hanii, Hani o leyla mecnunda ferhat şirinde hep bu anlatılırdı. Yalan! Yalan işte aşk'a dair yeryüzünde ne varsa yalan, kocaman bir yalan! Senin gibi, tenin gibi. Mârâ.
__________________ Ey iki adımlık yerküre; senin tüm arka bahçelerini gördüm ben. |
| | |
|
17 Aralık 2010, 17:30
| #3 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Mârâ / Yâr'a. ölürüm, dedim sonra; sana alışıyorum ama ben bu valsden değilim üzerim seni ıssız satırlarım ve yedi bavulum var hem bu orman su almaktadır buralarda kalabilmek henüz gül içindeyken bana başka bir hüzzam ver ki ben artık gidebileyim.. üzerim seni bık benden kedilere ve kendime katlanamam kirpiklerimi kes! yedi bavulum var, dedim. Jan Ender Can.
__________________ Ey iki adımlık yerküre; senin tüm arka bahçelerini gördüm ben. |
| | |
|
16 Ocak 2011, 12:11
| #4 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Mârâ / Yâr'a. Bak sen başka alemlerde ben burda bambaşka bir düş'te. Hiç duymayacağın belki duysanda hissedemeyeceğin çığlıklar atıyorum yokluğuna. Gelmeyişine sesleniyorum, kal(a)mayışına seyirci kalıyorum. Sen belki bir parça özlem,ben koca bir kaybediş. Ve ben yine senin o sevmediğin dil'den konuşmaya başladm. Sevmediğin senaryolarımı yazıyorum o dilde ben,yazıp oynuyorum senin rolünüde üstleniyorum üstelik. Öyle haklısın,öyle güzelsinki zaman karşısında tüm yollar açık sana,tüm kararlar sana ait. Ve sen gidiş'in eşiğinde öyle duruyorsun ben ardınsıra savruluyorum kendi rüzgarımla.. Ve ben öyle çok seviyorum ki seni kırılıp dökülüyorum her saniye.. Yana yakıla/yıkıla geliyorum kapına.. Gelmesende olur. Ama gelirsen mutlu edeceğim seni, ilk bahar sevinçleri sereceğim... Ama olurda gidersen çizginin öbür tarafına geçersen heder olurum... Dağılır kalırım fırtınanda... Gitme yollara dön eve... Öyle özledim ki. Mârâ.
__________________ Ey iki adımlık yerküre; senin tüm arka bahçelerini gördüm ben. |
| | |
|
20 Ocak 2011, 04:55
| #5 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Mârâ / Yâr'a. Acı ! Değil bu... Değil başka bir şey can gibi desem değil acı gibi desem değil öyle içten öyle can yakıcı öyle sen gibi geçmiş gibi... ama hiç bir şey gibi değil. öyle de saçma. Alkole karışıp durma kaçıncı defa söylüyorum sana! Senin harcın değil bu ayrılık, bu acı... bu aşk. Sana göre değil bu topraklar, ondan dönmüyorsun. Korkaksın olm! Bu sefer başaracağımı biliyorsun, güçlendiğimi büyüdüğümü biliyorsun ve korkuyorsun benden. Yetmeyeceksin çünkü bu sefer bana, geri geldiğinde hepsinin bir yanılsama olduğunu anlayacağımı biliyorsun o yüzden ulaşılmaz adamı oynuyorsun oralarda. Yalan mı ? Ödleğin tekisin hemcinslerin gibi. Adam ol be adam! Gitmiş gibi yapıyorsun, asla gitmiyorsun bir parçanı gösterip/hissettirip duruyorsun. Böyle gitmek mi olur be.. Ne vicdansız ne hain adamsın artık sen. Sen ne biçim adamsın, ölüm gibi... Sen ne biçim adamsın, nefes gibi... Mârâ.
__________________ Ey iki adımlık yerküre; senin tüm arka bahçelerini gördüm ben. |
| | |
|
21 Ocak 2011, 19:39
| #6 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | 1088. 1088 gün oldu bugün... Söylemesi kolaydı. Beklemesi zor. 'Zamanla geçer.' masalını bizzat yaşamak adına bekledim. 1088 gün geçti hala sol yanımda uyanıyorsun. Bu işte bir terslik var. Yerine, bıraktığın boşluktan bahsediyorum yani birilerini koymaya çalışıyorum sürekli 'Bak bu onun gibi değil bu olur, bak bu daha anlayışlı bu olur, bak bu hissiyatlı bu olur... ' vs diye sınıflandırıp bir sürü erkek cesedini bıraktığın yere koymaya çalıştım. Eğreti duruyor haklısın. Ama elimden ancak bu gelirdi, sen gelmezdin ve gelmeyecektin biliyordum. Bugün 1088 gün oldu. Yalnız yaşlanacağız... Olayın ciddiyetinin farkında mısın ?! Sensiz ihtiyarlayacağım, ellerim buruş buruşken sen olmayacaksın yanımda. Beraber büyüdük tamam hikayenin o kısmı doğru ama beraber yaşlanacaktık hâni ? Her neyse böyle arabesk nidaları sevmiyorum, bilirsin. Ama olay ciddi, 1088 gün oldu diyorum. Kaç gün olduğunu geç, ben bunu hâlâ sayıyorum o kısmı can sıkıcı. Bir ilişkiye başladığımda seni aldattığımı düşünüyorum, gidişinin üstünden 1088 gün geçmesine rağmen. Aslında yaşıyorum, yaşıyor yani insan. Bir şekilde yemek yiyorsun nefes alıyorsun... Alışıyorsun, arkadaşlarınla tekrar dışarılara çıkmalar, tekrar insanların arasına karışmak falan, yaşıyorsun işte. Yeniden heyecanlar hissediyorsun birilerinden hoşlanıyorsun hemen seninle kıyaslıyorsun o kişiyi sonra herkes senden iyidir diyorsun başlıyorsun ilişkiye, yada seni daha da derine gömmek adına başlıyorsun. Bazen gerçekten istiyorsun o ilişkiyi. Ama neden ? Neden bir şarkı duydugumda aklıma hayatımdaki adam değilde sen geliyorsun, her gece yatarken bugün bilmem kaçıncı gün diye not düşüyorum aklıma. Neden bir gün geleceğinden bu kadar eminim, gelmeyeceğini bu kadar ciddi bir şekilde kanıtlamışken sen. Velhâsıl, bugün 1088 gün oldu... Bir kaç damla bıraktım boşluğuna, birkaçta melodi. 1088, son olsun. Mârâ. 21.01.2011.
__________________ Ey iki adımlık yerküre; senin tüm arka bahçelerini gördüm ben. |
| | |
|
22 Ocak 2011, 13:24
| #7 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Mârâ / Yâr'a. Benden büyük bir aşk çaldın. Çok mutlu olabileceğim bir ergenlik çaldın. Büyüttüğüm tüm sevdayı bir çırpıda çaldın. Aç bıraktın, bir çok şeyi öğrenmeden daha ben çaldın gittin... Şimdi ardında bir şizofren, bir deli, bir huysuz. Çaldığın ne varsa benden, bende başkalarından çalıp ulu orta bırakıyorum. Çok iyi örnek oldun bana, hakkını yiyemem aşkı bana sen öğrettin. Bende izinden gidiyorum sadece. Mârâ.
__________________ Ey iki adımlık yerküre; senin tüm arka bahçelerini gördüm ben. |
| | |
|
28 Şubat 2011, 19:44
| #8 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Mârâ / Yâr'a. Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Son günlerde tam bir kaosun ortasında gibi hissediyorum. Oraya buraya gidiyorum insanların ortasında dolanıyorum. Arkadaşlarımla vakit geçiriyorum bedenen yalnız kalmamaya çalışıyorum ama nafile. Eve gelipte o odaya girdiğim an yaşanan herşey siliniyor aklımdan ne kadar sorun varsa ne kadar dert varsa bir bir gelip oturuyorlar yanıma. Kronikleşen bu halim aslında bana uymuyor. O kadar çok arkadaşım varki çevrem o kadar kalabalık ki ama kimse anlamıyor sanki sevdiğim insanlar hep bir duvarın ardında kalıyor. Biri zamanında bana 'bazı acılardan tek başına geçeriz kimse istesede yoldaş olamaz.' demişti sanırım böyle bir durum bu. İçim hergün biraz daha parçalanıyor hergün biraz daha kuraklaşıyor. Ne zaman yaşamak için bir dal arasam elime hep kurumuş parçalanmış çerçöp geliyor. Oysa hayatımda öyle değerli öyle anlayışlı insanlar varki takdir ettiğim,cok sevdiğim ancak dediğim gibi hep bir duvarın arkasındalar sanki... Kim bir adım yaklaşsa engellerime takılıyor sonra oturup yalnızlıktan şikayet ediyorum. Ben kendime olan inancımı yitirdim sanırım bu yüzden kime değse ellerim kırılacakmışım gibi hissediyorum. Oysa güçlü,zeki diyorlar benim için. Kocaman bir yalan öyle aptalca şeyler düşlüyorum ki hep havada kalıyorlar. Bu yüzden en büyük hayalim hep kocaman bir ev ve yalnız bir yaşam. Hayaller pembe olurdu değil mi ? Hayata dair somut hedefler zerre kadar ilgimi çekmiyor meslek hayat ekonomik özgürlük hiç biri umrumda değil. Ama ne yazıkki olmak zorunda bir filmin repliğiydi 'Delirmek bile zenginlere özgü bir lükstür.' diye... Herşeyin paraya endeksli olduğu bir alanda parasız hayat düşlüyorum ve çok iğreti kalıyor düşlerim. Herkesin bir amacı var, kendimi ne kadar sunarsam önlerine o kadar seviyorlar,o kadar ilgileniyorlar oysa kim olduğunuzla alakası bile yok. Belkide ben çok abartıyorum. Anlatıyorum insanlara konusuyorum onlarla sadece bakıyorlar sözlerim duyulmuyor hep bir parça 'düşünme bunları' alıyorum onlardan hepsi bu. Sanki bu devrin insanı değilmişim gibi ve sanki bin yıldır hayattayım gibi... Her neyse anlatmak yine bir işe yaramayacaktır. Birde buna şarkı ekleyelim; [DM]xaolyn[/DM]
__________________ Ey iki adımlık yerküre; senin tüm arka bahçelerini gördüm ben. |
| | |
|
20 Mart 2011, 15:43
| #9 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Mârâ / Yâr'a. Sanki sen aldın eline çekici, Camdan döşenen o mavi yüzeyi paramparça ettin. Suç senin değil bir cama aynayla baktın, başka gözlüklerle baktın gözlerinle değil Ve bambaşka görüp tuzla buz ettin. Mârâ.
__________________ Ey iki adımlık yerküre; senin tüm arka bahçelerini gördüm ben. |
| | |
|
21 Mart 2011, 20:09
| #10 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | -ş. Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. O hep uykusuz gözlerin,kıpkırmızı gözaltların,alnındaki incecik çizgi,dudağının kenarındaki o küçük kıvrım, dudaklarını hep yayvan bir kalp gibi yapışın, uzun uzun parmakların, güzel ellerin, mis gibi kokan boynun,dirseklerindeki ateş, bir şeyler anlatırkenki telaşın... Kızdığında/kırıldığında içine atışların, Birayı hep sağ elle tutuşun,içişin. Ne zaman cin içsen yüzünü hafif buruşturuşun... Sabahları uyandığında hep ' ne oluyor, neden uyandım ki' sızlanışların... Çok saçma,absürd şeyleri büyük bir komedi olarak algılayışın,o muzurluğun. Hayata hep bir umut besleyişlerin, ,insanlardan bir parça nefret edişin... Ve hayatta herkesin ' tek başına ' olduğunu kabullenişin... O gün elimi bırakışın... Gidişin... Bir insanın, bir insanı yavaş yavaş fethedip, aniden düşmana teslim edişi gibiydi... Beraber büyüdük, yalnız yaşlanıyoruz... Hepsi bu. Mârâ.
__________________ Ey iki adımlık yerküre; senin tüm arka bahçelerini gördüm ben. |
| | |
 |
| Etiketler |
| mara, yara |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
| Mara Kimdir? | aLya | Kim Kimdir? | 22 | 07 Şubat 2021 12:05 |
| Ama-Tsu- Mara | Desmont | Felsefe | 0 | 29 Kasım 2014 19:18 |
| Mara ~ | Mara | Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler | 0 | 01 Mart 2011 15:54 |
Normal
