23 Kasım 2010, 04:51 | #1 | |
Guest
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Sevgiliydi ve gidecekti... Sevgiliydi ve gidecekti... Bir gün gidecekti yanık kozalarıma bir tane daha ekleyecektim… O gidecekti. O yüzden bilsin istemedim. Ne içimi sancıtan bakışlarına yüklediğim anlamı ne de yüreğimi yüreğine yasladığım o baharı bilsin istemedim… Gidecekti içime basa basa terk eyleyecekti. "CANIM" dese de "CANANINI" içinde taşıyacaktı. Yüklemsiz yolcuklara çıkacaktı sevgili öznesini Haliç’e bırakıp gidecekti. Bilsin istemedim desem zamansız sevdalar büyüyecekti içimde büyük bir ihtimal yaşayacaktık en alını sevdanın desem eflatun gölgelerle yeşerecekti aşk. İhtimal ya Atilla İlhan’ın Pia’sı gibi olacaktım aşk tahayyüldür diyecektim ve başladığı yerde bitecekti. Müptelası olduğum o mistik düşlerimden yara alacaktım hem de en morundan ve o yarayı yok etmek için kısa mesafelerde yolculuk yapacaktım bir limana varacaktım renksiz gölgelerin peşinde onu kovalayacaktım. Bir yan flüt sesi duyduğumda sevdama yenik düşecektim öyle en alından gülecektim gözlerime oturttuğum Haliç’le gitme diyecektim ama o gidecekti fonda bir yan flüt sesiyle… Sol yanım sızım olacaktı. Hiç beklemediğim bir anda bir gün yanıma oturdu… Biz ikimizdik. Anlamış gibi baktı göz bebeklerime. Gözlerimin yeşilinde aradı sevdanın alını. Diyemedim ama yüreğimi yüreğine çoktan yaslamıştım. İzinsiz. Aşkta izin aramam ki ben sevgili. O da yüreğini bana verdi. Ama diyemedi ki "bu yolculuğa birlikte çıkalım". Ama ben o yolculuğa çoktan çıkmıştım elimi eline verdim… Ve kısa metrajlı bir film başladı… O kendini anlattı ben susmanın erdemlik sayıldığı bir öğretiyle dinledim. En çok vapur yolculuğunu severdi vapura bindik içimden en sancılı şarkı sözleriları dinledim içimin sandığından tek tek çıkarıp… Bu yolculuk hiç bitsin istemedim. "Karaya varmayalım sevgili olur mu" dedim içimden utanarak. Duymadı. Biz ikimizdik bir vapur yolculuğunda. Film(imiz) karaya vardığında bitecekti ya camdan maviye baktım yaklaşıyorduk içime bakıp bakıp ona yaslandım içine almak istedi ama başkaları "başkaları" diyordu biliyorum… Sesine vermese de bu cümleyi duyuyordum. Sevgiliydi ve gidecekti. Vapur karaya yanaştı hatırlayıp hatırlayıp yanaklarıma tuzlu su dökeceğim an geldi film bitti. Diyemedi. Suskular biriktirdi heybesine gözlerime yalancı baharlar yükledi. Sessizce "hadi" dedi. Ben göğsüne yaslanıp ağlamak isterken o gitti. Yanımı yanına verdim "hayır" demedi. Ama gitti. Bir başkasını taşıyordu içinde sevgili söylemese de suskularına asmıştı onu. Bindiğim bütün salıncakların ipine astığım aşk gibi… Tanımlayamadığım gülüşüyle yanımda oturuyordu. Beni dinlemek istedi bakamadım sevgiliye hala filmi düşünüyordum neden karaya vardık sevgili? Tekrar sordu "hayat nasıl gidiyor"? Sığ bir soruydu anlamlar yüklemeye çalışmadım. Hala ikimizdik en yakınımdaydı elimi uzatsam tutar mıydı sevgili?.. Uyanıverdim sonraya eflatun düşlerimi içimdeki mezara gömdüm. Filmin bazı karelerini yok saydım. Sorunun cevabını almak isteyen sevgilinin yüzü yüzümdeydine dememi bekliyordu ki "hayat mı" dedim gülümsedim. Anlamıştı iç cebime iliştirdiğim hüzünlerimi. Ben film gibi son bekliyordum içini toplayıp gitmesini ama hala yanımdaydı sevgili. Yüzüne baktım masum bir kent soyluluğu taşıyordu. "Ama"lı cümleler geçiyordu gözlerinden. İçinde "doğusu"nu bekleyen kırıkları vardı. Ortak edemedi beni kırıklarına. "Haydi" dedi filmdeki gibi ayağa kalktı "doğusu"na gidiyordu. Beni yanına almadı "CANIM" dedi "CANANINI" geçemedi. Zaman affetmeyecekti ya niceleri gibi askıda bırakacaktık bu aşkı ve hep hatırlayacaktık bir muammanın peşinden neden koştuğumuzu… Karaya varmıştık. Parmakları parmaklarıma kavuşmadı sevgili’nin… Parmağında "doğusu"nun izi vardı kavuşamadı bildik aile terbiyesinin öğretisini taşıyordu suçtu kimilerine göre bu suça ortak etmedi. Gitti sevgili.. Diyemedim yüklemsiz bir yolculuğa çıktı öznesini sulara bırakıp. İçinin "doğusu"na gitti. Şimdi hangi yolculuğa çıksam iç cebime iliştirdiğim hüzünlerimden alıyorum. Ne zaman bir şiir yazsam "sevgili"ye diye not düşüyorum. Ama soramadım sevgili’yekırıklarını öğrenemedim sevgilinin. "Sol yanın acıdığı için" diyemedim biliyorum ama sol yanını nerede acıttığını bilmiyorum. "Doğu"da mı acıttın yoksa giderken geride bıraktıkların mı acıttı? Yüreğimi yüreğine yasladığımda içine söz geçiremediğin o an mı acıdı? Ne zaman sevgili? Benden duyamadıkların mı yoksa senin söyleyemediklerin mi acıttı?.. "Yaşamına katık yapmadığın şimdi mi sevgili" neredesin yüreğinin en doğusun da mı? Eflatun gölgelerin kaldı bende… Haydi bu kez ayrılık için değil yanını yanıma vermen için haydi en "doğu" yanınla sev beni !... | |
|
Etiketler |
gidecekti, sevgiliydi, ve |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
Üçüyle de aynı anda sevgiliydi | Sarya | Yaşam ve Detay | 0 | 07 Aralık 2022 12:46 |
Sevgiliydi ve Gidecekti - Şiir: Defne YAKUT - Yorum: Kahraman TAZEOĞLU | Sevda | Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler | 1 | 16 Ocak 2012 05:24 |
Sevgiliydi,''hanım'' OLDU!.. | Sametold | Haber Arşivi | 0 | 02 Ekim 2010 20:29 |
Kahraman Tazeoğlu & Sevgiliydi ve Gidecekti | Ein | Aşk ve Sevgi Köşesi | 0 | 23 Haziran 2010 13:27 |
Sevgiliydi ve Gidecekti ~Kahraman Tazeoğlu | AngeLus | Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler | 0 | 21 Ekim 2009 14:52 |