| |
|
23 Kasım 2010, 04:48
| #1 | |
| Guest
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Çünkü zulme borçluyduk bizi birbirimize bağlayan Hava güneşliydiama ılık bir kan gibi yağıyordu yağmur yine de... İki büklüm olmuştukbaşımızın üzerinde incecik bembeyaz ve yorgun bir tülbent vardı... Kimdin senannem miydinsevgilim mi o an tanıştığım birimiydin yoksa hepsi birden mibilmiyordum. Bildiğimhava güneşliydiiki büklüm olmuştuk başımızın üzerinde bembeyazsevinçli bir tülbent vardı ve bize amansızca vuruyorlardı. Yüzünde anlamlı bir korku ve çok sevdiğim bir koku vardı...Çünkü bize vurdukça onlargerçek kokumuz çıkıyordu ortaya ve bu koku bizi birbirimize daha çok bağlıyordu... Hava güneşliydiılık bir kan gibi yağıyordu yağmur ve amansızca vuruyorlardı bize. Bense bu anı çok uzun yıllar öncesinden hatırlar gibiydim. Zaten ben bu ülkede ne yaşadıysam onu uzun yıllar öncesinden hissetmiş gibi yaşardım. Ne yaşadıysam çok uzak yerlerden görür gibi yaşardım. Bana benzemeyenlere yakında buralardan gideceğimi kanıtlamakla geçmişti ömrüm... Hava güneşliydiama ılık bir kan gibi yağıyordu yağmur yine de... Ve onlar vurdukça bize alışkanlıklarımız çözülüyordu böylelikle. Küçümsediğimiz yollar açılıyordu önümüzde. Çiçeklerin dudaklarındaki sıcak rüya korkularımızı dolduruyordu... Çünkü saf hiçbir şey yoktu bu dünyada. Kötülükler bile terkederken bir kalbi geride buruk bir üşüme bırakıyordu. Zulüm bile saf değildibize vuranlar yitirdikleri masala vuruyorlardı aslında...Hiç bilmedikleri sırlarahissetmekten korktukları sevgilerine... İnsan ancak kendi cesedine bu kadar acımasız olurdu ve biz onların hiç yaşamadıkları masallardahiç bilmedikleri sırlarıyla ve hissetmekten korktukları sevgileriyle birlikte ölmüş cesetleriydik aslında... Çünkü saf hiçbir şey yoktu bu dünyada... Bir ara yüzüne baktımacıya dayanamayacak gibiydin aşk gibiydinsaf bir güzellik gibiydinolmayacak birşeydin. Sonra geçtigülmeye başladınbana mutluluklar sonsuz mutluluklar diledinsonra gözlerimden öptünşükür dedinşükür bu hayat bizim değil bizim değil bu dünya...Bizim değil bu sınırları kayıp cesetlerle dolu ülke... Bize vuranlara hiçbir borcumuz yoktu artık çünkü ancak zulüm altındakiler barışabilirdi cesetleriyle. Kimdin senannem misevgilim mio an tanıştığım biri miyoksa hepsi birden mibilmiyordum... Önce kendimle kucaklaştımsonra senleçünkü kendini hiç bulamayankayıp insanların eseriydi bu ülkebu dünyabu sınırları kayıp cesetlerle dolu hayat... Dışındaydık artık cam fanusun ve başındaydık henüz fanusun içindeyken küçümsediğimiz yolların... Kimsem kalmamıştı artık uzağımda. Kimsem kalmamıştı artık kendisine benzemeyenlere birgün mutlaka buralardan çıkıp gideceğini kanıtlamaya çalışan... Senden başka kimsem kalmamıştı... Çünkü zulme borçluyduk bizi birbirimize bağlayan gerçek kokumuzu... | |
| |  |
| IRCForumlari.NET Reklamlar |
   |
 |
| Etiketler |
| bağlayan, birbirimize, bizi, borçluyduk, Çünkü, zulme |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
| Akşener: Bu Defa Çırak Çıkmayacağız. Kutuplaştırarak, Bizi Birbirimize Düşürüp Bu Sefer Çırak Çıkaramayacaklar | CORDON BLEU | Güncel ve Son Dakika Haberler | 1 | 10 Haziran 2022 14:07 |
| Emre Belözoğlu: Bizi yenemiyorlar çünkü | Seth | Fenerbahçe | 0 | 10 Mart 2015 13:05 |
| Brad Pitt: "Ameliyat bizi birbirimize daha sıkı bağladı..." | Zen | Haber Arşivi | 0 | 24 Haziran 2013 22:03 |
| Bizi kimse değil bizi biz yaktık yarim | Dilara | Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler | 0 | 23 Kasım 2010 04:38 |
Normal
