Çevrimdışı

Ne ÖzLedim séni ßir ßiLsén

NasıL tütüyoRsun ßuRnumda,

Yutkunamıyorum seni andıkça,

Hatta neFes aLamıyorum

CüzDanımdaki Résmine ßaktıkça

IssıZ geceLerimde

HayaLine kapıLıyorum Sessizce

Şimdi oLsayDı diyorum,

Okşasaydı saçLarımı,

IsLak gözLerimi siLebiLséydi,

ßu kadar erken gitmeseydi de

TeLimi duvağımı görebLseydi.

YaşaSaydıda dağ dağ geriLerde oLsaydı.

TeLeFonda duyabiLseydim sesini,

RüzgarLar getirseydi Kokusunu,

ßir mktubu bir seLamı gLseydi

YıLda ßir, hatta on yıLda ßir görseydim,

O ßnm ßuğuLu gözLrimden

ßen onun mis kokulu ellerinden öpseydim.

KokLasaydı ßağrına ßsa ßasa

Saçının hr teLine

ßin ßuse kondursaydım.

Göğsünde uyuSydım

ßastığı yerLere süRseydim yüZümü

Ama hasret koYmasaydı göZüme

ßaßm deseydim doya doya

Beraber yudumLasaydık çaylarımızı

Beraber yaşasaydık yaşayamadıklarımızı

Sadece rüyamda değil,

Yanımda görebilseydim.

Babacığım keşke seninle aynı gün ölebilseydim.

Ardında aslında mutsuz bir nefes bıraktın,

Kulağımda çınlayan bir hoş ses bıraktın.

Hakkın yoktu, inan hiç hakkın yoktu

ßeni çok erken yetim ßraktın.

Ah! ßr ßLsen seni ne çok özledim.

İnan o çocuk ruhumla

Gelirsin diye yıllarca bekledim.

Hiç inanmadım öldüğüne,

O çizgili pijamalarınla

Pencerenin önünde buluvereceğim sandım hep,

Uzansam tutacağım sandım

Günde bin kez uzandım,

Bir kez bile tutamadım.

Gördüğüm her ak saçlı adamı

Sensin sandım zaman zaman

Karşımdasın gibi gördüm kimi an

Ama kayboldun duman duman.

Ah bir bilsen babacığım,

Bu yetimlik ne yaman

Sen gittin gideli sevmiyorum ßyrmLarı,

YaLan değiL kıskanıyorum

ßbaLı oLanLarı...

HeLe o babalar günü var ya ßaßacığım

O gün kahroluyorum.

Sanki, derin

Sanki, dipsiz kuyularda ßoğuluyorum..