11 Ekim 2010, 11:33 | #1 | |
Guest
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Çocuk kalbim beni bırakıp çok uzaklara kaçtı. Hüzün kokan bir sabah yaşıyorum içimde... Kırgın bir yerler var... Kırık dökük birşeyler var kalbime batan... Herşeyi bırakıp ardımda ardıma bakmadan uzak buralara çok uzak biryere gitmek istiyorum... Neresi olduğu farketmez bile... Ait olduğum yerde değilmişim gibi hissediyorum dün akşamdan beri... Nereye aidim ben? Kime aidim? Yerim neresi? Neden bütün kötü şeyleri tek tek ben atlatmak zorundayım... Bütün hastalıklar neden beni buluyor.. Bir insanın sabrı bu kadar denenirmi??? Üşüyorum... Kemiklerimin titreyişi bütün bedenimi çökertiyor... Gitmek istiyorum öyle uzaklara ki bu bir kaçış olmasın bir yokoluş olsun!!! İnanın bana gücümü toparlamaya çalıştıkça biraz daha eğiliyorum... Neden bilmiyorum ama yaşamaktan korkmaya başladım... Kabahatlisi benim belki mahfettiğim hayatımın.. Geri dönüşsüz durumların... Daha çok daha çok biraz daha çok... Sürekli artan bir sancı bir hata... Kalbimden başlayan sancı soluk borumdan aşağılara doğru inen tıkanmışlık içimde biyerlere kopmaya hazır kütlelelerle şuan şimdi ölüme biraz daha yakın... Bu yaşta beni bu kadar acıtan şey içimde patlamaya hazır duran bomba benim eserim... Sıkıntılar üzüntüler duygusallık... İnce ince takmak herşeyi kafaya.. Hayır istemiyorum...Hiç birşey istemiyorum artık...Yeni birşeyler yaşamaktan onlarıda yüklenmekten ben çok yoruldum..Bıktım... Nerde kaldı verilen sözler...Canım dostlarım..Neredeler şimdi??? Yoklar... Herşeyi önce ben mahfettim..Cezasını çekmeliyim... Yada yeniden acıları göze alarak atılmalıyım hayata... Şimdi biraz düşünme vakti...Uzun uykularda fikirleri oturtma vakti.. Ya bir sabah tamamen pes etmiş olarak kalkamam yada savaş için süngüleri tekrar kuşanırım...!!! Yapmayı istediğim yalnızca sıcacık bir dost omzunda uzun hıçkırıklara boğulmak... O bile yok..Neden yok..Neden olmuyor bilmiyorum... Hızır acillikten istifa ettim... Yardım etmekten kendimi çektim.. Artık yaralarımla baş başayım... Tüm gücümle iyi etmeye çalışmak için biraz daha düşünmek.. Herşeyi yeniden süzmek tartmak.... Yapmak istemiyorum ama mecburen yapıyorum... Beni yoran bu...!!! Yarın ne olurum bilemem. .Bildiğim bir daha eskisi gibi olamayacağım... Çocuk kalbim beni bırakıp çok uzaklara kaçtı...!!! | |
|
Etiketler |
beni, bırakıp, cocuk, cok, kalbim, uzaklara |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
Bebeğini hastanede bırakıp kaçtı | Seth | Haber Arşivi | 1 | 19 Kasım 2014 14:15 |
Sevgilisi Bırakıp Kaçtı | Zen | Haber Arşivi | 0 | 30 Mayıs 2013 11:37 |
Çocuğunu hastanede bırakıp kaçtı | Süslü | Haber Arşivi | 0 | 17 Ocak 2010 01:08 |
PKK Alman turistleri bırakıp kaçtı | Collettivo | Haber Arşivi | 0 | 21 Temmuz 2008 11:53 |