| |
|
22 Mayıs 2010, 21:58
| #1 | |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | B i r V e d a S a h n e s i İki yorgun savaşçıyız biz. Kim hayattan daha önce vazgeçmiş tartışmasını yaparken ne kadar ilerleyebiliyorsak, o kadar görebiliyoruz önümüzü. Her adımda biraz daha uzaklaşıyor, her adımda içsel fırtınalarda biraz daha yaralıyoruz kendimizi. Ağır ağır alınmış alkol misali biriktirdim kılcal damarlarımda seni, senli günleri, ensemdeki nefesini… Ve bir solukta bırakıyorum şimdi her şeyi. Yani diyorum ki sevgilim, artık üzerimizdeki ölü toprağını kaldırma ve vedalardan veda beğenme zamanımız geldi. O kadar çok yıkıntı biriktirmiştim ki senli gecelerin koynunda, şimdi hangisini bir kenara bırakmalı ya da kurduğum veda sahnelerinden hangisini senaryoya dâhil etmeliyim? Bilemiyorum. Bak, yine kararsızlıklarım boyumu aşıyor. Ama dur, panik yapma hemen, çünkü ikimizde biliyoruz son perdeyi nihayetinde… Sevgilim ben sana kendinden çok inandım diye, sırf satır aralarına sakladığın tüm anlamlarını bir bir yüzüne kustum diye, küstün bana. Tam da zamanla alışıyorum derken ben sana… Yanılmışım. Her seferinde yarım bırakıldığımda, en çok ihtiyacım olan zamanlarda hiç olmadığında, her seferinde seni ararken kaybolduğumda… Yalnızmışım. O kadar çok yanılmış ve bir o kadar yalınmışım ki sana inanmışım. İnsan inandığı şeyler uğruna muhteşem hatalar da yapabilir. Kızmamalısın. * Sevgilim oyun bitiyor. Perdeler kapanıyor ve tek bir kapanış cümlesi kuramıyorum. Sanki bildiğim tüm vedaları unutmuşum tam da o sırada sen suflörünü vurmuşsun! Ama dur, panik yapma hemen, çünkü ikimizde biliyoruz son perdeyi nihayetinde; ben sessizce çıkacağım kapıdan, adım adım giderken sessizlikte birbiri ile hiç tanışmamış yabancıları dâhi solda sıfır bırakacak tanışıklığımız! Her dokunuşum bir veda birikimi her öpüşüm ayrılık süsüydü tenindeki… -anlatamadım/anlayamadın. Kim hayattan daha önce vazgeçmiş tartışmasını yaparken ne kadar ilerleyebildiysek, o kadar görebiliyorduk önümüzü. Her adımda biraz daha uzaklaşıyor, her adımda içsel fırtınalarda biraz daha yaralıyorduk kendimizi. İki yorgun savaşçıydık biz, Hiçbir zamanın kipine sığamayan… *Küçük İskender.
__________________ Rüzgarda savruk, Başına buyruk ~ | |
| |  |
| IRCForumlari.NET Reklamlar |
   |
 |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Normal
