Bir zamanlar yağmurla dans eden kadın şimdilerde yağmura dokunmaya hasret kalmış.Sadece evinin penceresinden izleye biliyordu aşık oludğu o yağmurları.İmkanı yoktu yağmura dokunmasının , her dokunamadığında durumuna bakıp gözleri doluyordu.Artık yağmurla dans edemiyordu çünkü tekerlekli sandalyeye mahkum olmuştu.Tek başına yaşadığı evinde ara sıra camını açıp yağan yağmurun içeri girmesini bekliyordu.Bazen bu bekleyiş saatlerce sürüyordu.Ne zaman yağmurun sesini duysa elinde ne iş varsa bırakıp yağmurun yağışını izlemek için cam kenarına geliyordu.Komşuları bir koşuşturma içindeydi.Kiminin ipte serili çamaşırı , kiminin dışarda olan çocuğu vardı.Çocukların öyle yağmurda koşturduklarını görünce daha bir azimle iyi olmak için uğraşıyordu.Bazen kendi kendine birgün bende bu çocuklar gibi yağmurda koşup eğleneceğim diye söyleniyordu.Birgün yine bir yağmur sesiyle uyandı.Yatağından kalkıp yatağının hemen yanındaki tekerleklli sandalyesine yavaşca oturduktan sonra bu sefer camdan izlemek için değil dokunmak için kapıya yönelmişti.Kapıyı açıp baktığında yağmur yine çok güzel yağıyordu.Birden kendine güveni geldi ve evinin önündeki iki basamaklı merdivenlere baktı, inebileceğini düşündü ve yavaş yavaş ilerlemeye başladı.Evinin girişiyle eşit olan birinci basamağın ucuna kadar geldi.Sadece geriye bir basamak kalmıştı.Ellerini açıp dualar etti sonra devam etmeye başladı.Çok güzel gidiyordu ki tekerlekli sandalye dengesini kayıp etti sonra kadında tekerlekli sandalyede birlikte yuvarlandı.Tekerlekli sandalye ile birlikte yuvarlandılar.Tekerlekli sandalye bir yana kadın bir yana yıkıldılar.Tekerlekli sandalye kadının uzağında olduğu için ulaşamıyordu.Merdivenden inmeyi başaramamıştı ama saatlerce yerde yatar bir şekilde yağmurda ıslanmaya başarmıştı.....