[by_C3zA]

Bir varmış bir yokmuş.....
Diye başlar bütün masallar.
Evinin penceresinden bakan genç adam.
Uzaklardan çok uzaklardan
Uçarak gelen çok güzel bir kuş
Pencerenin önünden geçerek
Karşıdaki çinar ağacının yaprakları arasına
gelin edasıyla konuverdi.

O ıssız ovaya ses dalgaları yayılmaya başladı.
Adam sanki ta...yüreğinin derinliklerinden gelen
Bu sesin bütün damarlarını sarmasına izin verdi.
Sonra onu selemlar gibi...
Pencerenin önünden dönerek
Masmavi gök yüzüne doğru
Uçtu ve gözden kayboldu.
Masl ya bu....

Adam sessiz adam ıssız
Adam üzgün adam yalnız
Günlerce bekledi pencere önünde.
Ne gelen ne giden ne de ses vardı.
Adam mutsuz adam yorgunadam ümitsiz.
Masal ya b u......

Adam uykusuzgözleri yolda.
Gün ağarmakta yavaş yavaş
Alaca karanlığın dağıldığı
Yavaş yavaş tabiatın uyandığı
Güneşin çevreye yayıldığı
Kırmızı ışıkların ışıttığı
Evrene boş boş baktı adam.
Masal ya bu.....

Birden bir ümit belirdi içimde.
uzaklardan çok uzaklardan.
Bir karartı gördü...yoksa....
Görür gibi mi? Oldu.
Kalbi hızlı hızlı çarpmaya başladı.
Evet evet...geliyor....

Sen gönül bahçemde açan bir gülsün.
Yolcuya su veren bir pınar gibisin.
Hayat geldi damarlarıma.
Geldin geldinde pencereme kondun.
Ayıramadım gözlerimi senden.
Baktım...baktım....baktım....da...
tutkuylasevgiyleyüreğimin sıcağıyla
Kucaklayıpbağrıma basmak
sevinçlerin en büyüğünü yaşamaktı.
O benim ona sunduğum sevginin
fazlasını yüreğinin sesiyle
Kömür karası gözlerinden
yansıyan sıcacık bakışlarla insanı içine çekiveren
Naif bir kadın edasıyla ısınıveriyor.

Beni görmek istediinde gökyüzüne bak
Unutma beni adımı silme dudaklarından.
Der gibi uçup gittin.....
Yine yalnızlık.. yine sensizlik..yine sensiz kalmıştım.
masal ya bu......

Altın bir kafes yaptırdıyalnız adam...
pencereye koydu. Bekledi... bekledi...
Bir zaman sonra geldi.
yalnız adam heyacandan tıkandı
Kuş kafese girmişti.
Sen say ki ben hiç ağlamadım.
Bütün şarkılar aşklarını söyledi.
Masal ya bu....

Aradan aylar geçti......
Sevdiğini özgür bırak döner gelirse senindir.
Dönmezse hiç bir zaman senin olmamıştır.
kafesteki kuşta mutsuzdu.
Hiç yerinden kımıldamadan bakıyor adama.

Yavaş yavaş o güzel tüyleri döküldü.
Sonra sesi kısıldı
kaybetmenin o zehirli buğusu ile baktı baktı..
Her karanlık yolun bir sonu vardır.
içimdeki senin olan anıları yaktım gizli gizli.
Bakmadın dumanına bile...
Bir uçurumun kenarına geldim.
Sana veda ediyorum....
Ulaşamadım eski anılarıma
İçimde hiç bir şey kalmadı.
Benden ve bana ait olan
Gözlerim gözlerini aradı durdu umutsuzca.
Artık sesimi hiç duymuyacaksın.
Ben hep seni bekledim.
Ben sen olmuştum. Anlamadın.
Masal ya bu....

Sabah oldu.....
Umutsuzca pencereye yöneldi yalnız adam.
İçinde bir sıkıntı vardı uzaklara baktı..baktı..
Dönüp bakmadı altın kafese
Yavaş yavaş gözleri kapandı kuşun
Birden döndü yalnız adam kuş ölmüştü...
Dünyası karardı gözleriden yaşlar boşaldı.

Birden bir ses yankılandı boş odalardan.
Gelen eski bir dosttu.
Onu kafesin başinda buldu.
Hıçkırıkları kan yerine içine akıyordu.
Yakıyordu bütün bedenini.
Neden mutlu olamamışlardı.
Dost ellerini tuttu
Ben sana demedim mi? Sevgi böyledir.
Koşarsın koşarsın yakalarsın.
bulunca benim oldu der atarsın kenara.
Sen onun özgürlüğünü sevmiştin.
Sen süzülen kanatlarını sevmiştin.
Köle olsun istedinsenin olsun istedin.
Ama sen ona ne verdin..kocaman bir hiç...
Geri dönüşü olmayan bu yolda
Her şey için çok geç artık....


Gülseren Akdaş